Bartosz Koziczyński włożył w tę książkę ogromny nakład pracy i czasu – to widać. W zasadzie nie jestem pewna czy powstała kiedykolwiek dokładniejsza książka o zespole. Autor przedstawia fakty, przeróżne ciekawostki na temat zespołu, analizy dotyczące zawartości płyt i wiele więcej, biorąc pod uwagę całkiem sporą objętość książki. Czyta się swobodniej niż autobiografię, którą mieliby pisać muzycy na zmianę i o wiele lepiej przyswaja się informacje, biorąc pod uwagę to jak dokładnie są opracowane, według chronologii. Ciekawe jest też to, że do momentu ukazania się okładki magazynu Guitar w październiku 1995 roku, na której Flea i Dave Navarro po prostu się pocałowali, zespół uchodził za grupę macho. Okładka mocno zachwiała tym wizerunkiem.Dużym plusem książki jest to, że nadaje się dla każdego, niezależnie czy słuchał kiedykolwiek Red Hotów czy jednak dopiero zaczyna swoją przygodę z zespołem. Przyznam szczerze, że nie spodziewałam się niczego specjalnego po tej biografii, głównie dlatego, że koniec końców RHCP to jednak młody zespół i nie było dookoła nich jakichś szczególnych kontrowersji, które obiegłby również media w Polsce ( przynajmniej internetowe ).Reasumując: Książkę POLECAM i to bardzo, szczególnie fanom zespołu. Niektórych ciekawostek zawartych w tej biografii nie znajdziecie w internecie, a dodatkowo wydanie jest naprawdę bardzo przyjemne. Nie tylko wizualnie. Przyczajony Hasacz - bigdwarf.wordpress.com 2016-06-14 15:00:45