Książka "Niezwykła wędrówka Harolda Fry"jest debiutem literackim Rachel Joyce.Debiut ten jest jak najbardziej udany ale nie jest to rewelacja.O książce dowiedziałam się przy okazji jednego z konkursów organizowanego przez portal lubimyczytać.pl. Muszę przyznać,że opis książki, jak również opinie czytelników zachęciły mnie do sięgnięcia po tę książkę, dlatego też postanowiłam mieć ją w swojej biblioteczce.Własnie skończyłam ja czytać i od razu spieszę, by podzielić się z Wami moi drodzy wrażeniami po lekturze.Jest to utwór,którego bohaterem jest tytułowy Harold Fry, starszy mężczyzna, który mieszka wraz z żoną.Są małżeństwem już od ponad 45 lat.Jednak ich związek już od dawna nie jest taki jaki był kiedyś.Teraz w ich relacjach dominuje dystans, chłód i wszechobecne milczenie.Rozmowy stają się niepotrzebnym zbytkiem.Małżonkowie żyją tak sobie spokojnie z dnia na dzień i nic znaczącego się w ich życiu nie dzieje...Aż do dnia kiedy Harold dostaje list w różowej kopercie, który wszystko zmienia. Jest to list od przyjaciółki Harolda,w którym kobieta pisze,że jest chora na nieuleczalną postać raka,że przebywa w hospicjum,a tym listem chce się z mężczyzną pożegnać.Harold jest bardzo poruszony tą wiadomością.Postanawia odpisać przyjaciółce lecz w drodze na pocztę uznaje,że to za mało.Wiedziony spontanicznym odruchem serca tak jak stoi, bez żadnego przygotowania postanawia wyruszyć w pieszą wędrówkę do hospicjum.Jego siłą w całej wędrówce jest wiara,że do puki będzie szedł jego przyjaciółka Queenie będzie żyła.*..."Proszę jej powiedzieć,że Harold Fry jest w drodze.Wystarczy,że będzie czekać.Ponieważ mam zamiar ją uratować,rozumie pani.Ja będę maszerował, a ona musi żyć..."**"Wyruszam w tej chwili.Tak długo,jak będę szedł,ona musi żyć..."I tak maszerował przez 87 dni.Podczas swojej niezwykłej wyprawy spotykał wiele osób,którym opowiadał swoja historię,a oni opowiadali mu o swoim życiu.Każda osoba,którą mężczyzna poznawał w drodze pozostawiała w nim cząstkę siebie.Z wędrówki tej Harold i jego żona zyskali również wiele dla siebie i swojego małżeństwa. Stała się ona wspaniałym przyczynkiem do tego, by każde z nich odbyło wędrówkę w głąb siebie.Do własnego serca.Do tego by jeszcze raz przemyśleć swoje życie i ponownie spojrzeć na swoje małżeństwo i rodzinę.Książkę z całą pewnością polecam.Na pewno jest to bardzo wartościowy utwór.Skłania do przemyśleń i refleksji także na temat własnego życia. Jednak mimo swojej niezaprzeczalnej wartości często czułam się nią przytłoczona i znudzona.Czasami dało się odczuć wkradającą się w treść monotonię.Bardzo długo ją czytałam.Cytaty pochodzą z książki.*str.26** str.27 Moja ocena to: 7/10Pozdrawiam,Agnieszka KaniukAgnieszka Kaniuk 2015-06-20 11:46:19