Skończyłam. Skończyłam trylogię „Znamię lwa” Francine Rivers i choć bałam się że będzie to na wskroś chrześcijańska (taka że do nudności będzie mnie nawracać na to, co ja sama wiem) to jednak była w sam raz. To historia grupki ludzi w starożytnym okresie, która szuka Boga. Głównym terenem tej powieści jest Rzym, Efez i Germania, choć zdarzało się że ludzie podróżowali po całym terenie starożytnej Italii (Jerozolima, Korynt, Grecja). Hadasa, żydówka nawrócona na chrześcijaństwo przybywa do Rzymu jako niewolica. Musi służyć bogatemu kupcowi i jego dwójce dzieci – Markusowi i Julii. Rzym, tak około 80 lat po narodzeniu Jezusa jest w pełni rozkwitu i… przypomina Sodomę. i… przypomina współczesny świat. Czyli piekła nie ma, rozpasanie, igrzyska, pożądanie i hulaj dusza. Hadasa postanawia to zmienić. W tym samym czasie z Germanii przybywa inny niewolnik – Atretes. Jest głodny krwi, nienawiść do cesarza go wypełnia ale musi walczyć w jego imieniu – gdyż zostaje gladiatorem. W drugiej części rzecz dzieje się w Efezie. Hadasa, poraniona przez zwierzęta w wyniku nienawiści swojej pani zostaje uzdrowicielką. Jednak nie zapomina że nadal kocha Markusa. Julia rodzi Atretesowi syna, którego porzuca. Jednak młoda wdowa, Rispa opiekuje się nim. W trzeciej części poznajemy Teofila, setnika rzymskiego nawróconego przez Jezusa. On poprowadzi Atretesa, Rispę i młodego Kaleba przez całe cesarstwo, aby były gladiator mógł swoim ludziom dać Słowo Boże. To wszystko tak w skrócie. Resztę oczywiście dowiesz się z książki. Tam jest wszystko. Chrześcijaństwo, igrzyska, gladiatorzy, cesarz, ogromna i bogata Italia, miłość, pożądanie, nadzieja, ufność i nienawiść. Najmniej podobała mi się cześć druga, najbardziej trzecia. I myślę że jestem podobna do … Atretesa. Polecam całą trylogię.Antonia 2018-04-10 19:57:05