Przede wszystkim tytuł jest nieadekwatny do zawartości, to nie jest książka o kobietach polskiej mafii, tylko o tym jak mafia zabawiała się z kobietami. Przyznaję, że nie doczytałam do końca, po opisie poniżającej akcji w klubie go go odłożyłam. Być może w końcowej części książki jest więcej o kobietach, żonach bosów mafii. Moja opinia nie jest obiektywna, bo nie przeczytałam całości. Jeśli ktoś lubi programy typu 997 lub portal na sygnale to całkiem możliwe, że znajdzie w tej książce coś dla siebie, informacje o świecie, który istniał obok nas i rządził się swoimi prawami, gdzie policjant nie śmiał podejść do samochodów stojących na zielonym świetle i nakazać im ruszyć lub dać mandat, niepisanych klauzulach, na które godziły się uczestniczki konkursów piękności, strukturze grupy mafijnej...Bardzo przeszkadzał mi się język, jakim napisana jest ta książka ale skoro to wywiad z Masą - to trudno wymagać kwiecistego słownictwa i może należy uznać to za atut, że Artur Górski dał swojemu rozmówcy swobodę wypowiedzi. Po kolejnych opowieściach o obracaniu panienek, zakończonych stwierdzeniami, że zapłacimy za własną naiwność, lub wiedziały na co się piszą albo zwyczajnie, że same chciały, doszłam do wniosku, że więcej nie wytrzymam. Gudrun 2014-10-02 10:53:09

Nie powinnam być zaskoczona. Mimo to jestem. Naprawdę zastanawiam się jak można z tak dobrego, poczytnego tematu zrobić takie plecenie o wszystkim i o niczym. Przez pierwszą połowę książki ledwo przebrnęłam – Masa i inni gangsterzy jawią się w niej jako uzależnieni od seksu i prochów macho z przerośniętym ego. Pomijam to, że w niektóre historyjki ciężko uwierzyć, nawet jak się przymknie oczy. Tą pierwszą połowę mógł uratować redaktor Górski – niestety on również spartolił – zadawał pytania, które mnie trochę bawiły i irytowały. Zdawał się być zainteresowany takimi rzeczami, że aż mi było wstyd, że mając przed sobą jednego z ważniejszych rangą członków gangu pruszkowskiego, zadawał takie pytania, a nie inne. Co mi się podoba? Gdzieś w okolicach ponad połowy tych wypocin, bo inaczej tego nazwać nie można, jest coś, co czytelnika zainteresowanego rolą kobiet w mafii może zainteresować. Niestety to wszystko co mi się podoba.Co mi się nie podoba w tej pozycji? Wiele. Język. Chaotyczny opis wydarzeń oraz przytaczanie anegdot bez znaczenia. Słaba inicjatywa redaktora i brak umiejętności zadawania odpowiednich pytań, które utrzymają w ryzach Masę i nie pozwolą mu za bardzo oddalić się od tematu. Przedstawienie ważnego członka gangu pruszkowskiego jako człowieka niewyżytego seksualnie z przerośniętym ego. I na koniec – zbyt mało informacji faktycznie związanych z tematyką książki – czułam niedosyt informacji po jej przeczytaniu. A to nigdy nie wróży dobrze.migotynka 2015-06-25 15:25:57

Masa to najbardziej znany gangster w Polsce. Pochodzi z mafii pruszkowskiej i po objęciu programem świadka koronnego zaczął opowiadać o swoim dawnym życiu. Dzięki tym opowieściom udało się zamknąć pewną część dawnego półświatka. Oprócz tego powstał zbiór rozmów Artura Górskiego z „Masą” na temat działania i życia mafiosów, którego pierwsza część poświęcona jest kobietom. W tym tomie możemy przeczytać w jaki sposób można było zostać Miss Polski, jaką rolę odgrywały partnerki w życiu gangsterów, oraz jak przestępcy obchodzili się z otaczającymi ich kobietami.Po przeczytaniu tego tomu byłem zawiedziony. Nie byłem zawiedziony treścią książki, lecz tym co opowiadał Sokołowski. Wizerunek kobiet, które miały kontakty z mafiosami wyłaniał się straszny. Wracając do samej książki, to jest ona łatwa w odbiorze, czyta się ją jak opowiadanie, a pytania Górskiego do Sokołowskiego są trafne. Często pytanie, które zadawał dziennikarz było dokładnie tym pytaniem, które sam bym zadał. Dzięki temu można poczuć się jakby samemu prowadziło się rozmowę z byłym mafiosą.Książkę polecam wszystkim tym którzy żyli na przełomie lat 80-tych i 90-tych ubiegłego stulecia i pamiętają czasy w których mafia pruszkowska prowadziła swoje interesy. Książkę polecam również „młodym dorosłym” którzy chcieliby się dowiedzieć w jakich warunkach byli zmuszeni żyć ich rodzice oraz jak szerokie były macki mafii, które sięgały praktycznie wszędzie. Na pewno tytuł nie nadaje się dla młodzieży, z powodu dużej wulgarności i opisów stosunków damsko-męskich, które przez młodszego czytelnika mogą niepotrzebnie stać się głównym wątkiem, a przez to cała książka być źle zrozumiana.Jedyne co można zarzucić książce to fakt, że nie ma przedstawionej wersji wydarzeń innych gangsterów. Jednak uważam, że nie jest to warte uwagi, w końcu świadkiem koronnym może zostać jedynie osoba która jest gotowa opowiedzieć ze szczegółami prawdziwą wersję wydarzeń. Nie raz usuwano „koronę” ludziom których historie nie miały odzwierciedlenia w rzeczywistości.Okładka pierwszej części serii przedstawia Jarosława Sokołowskiego siedzącego na ławce. Jest wyrazista i dobrze charakteryzuje o czym jest. Sokołowski jest otwarty na rozmowę, opowiada jakby siedział wraz z czytelnikiem na ławce, lecz nie widać jego twarzy, co dodaje powagi całej opowieści.W książce znajdziemy wiele archiwalnych zdjęć na których widzimy osoby i sytuacje o których jest mowa w tekście. Tom ten ma niecałe 250 stron jest napisany standardową czcionką, więc wygodnie się go czyta.Moja ocena: 7.5/10Polecamy, zespół dobrerecenzje.pldobrerecenzje.pl 2016-03-06 13:53:38