Moi drodzy dziś nadszedł czas,aby podzielić się z Wami wrażeniami po lekturze książki Cathy Glass "Zapomniane dziecko". Przeczytałam już prawie wszystkie książki autorki i choć z racji tego,że Cathy stanowi rodzinę zastępczą dla wielu mocno i boleśnie doświadczonych przez życie dzieci, historie,których opisuje w swoich książkach wiem czego mniej więcej mogę się po nich spodziewać to za każdym razem równie silnie mną wstrząsają.Tym razem w swoim najnowszym utworze Pani Glas zaznajamia czytelników z szokującymi i traumatycznymi kolejami życia swojej małej podopiecznej ośmioletniej Aimee. Każde dziecko powinno wychowywać się w spokojnej,kochającej się rodzinie,otoczone miłością i troską rodziców gdzie będzie mogło się prawidłowo rozwijać i cieszyć dzieciństwem.Niestety świat nie jest tak idealny,a ofiarami największych okrucieństw coraz częściej są dzieci.Jednym z nich jest właśnie podopieczna Cathy. Dziewczynka pochodzi z patologicznej rodziny. Ojciec dziecka odbywa karę więzienia, natomiast matka pogrążona w uzależnieniu narkotykowym nie potrafi prawidłowo zajmować się córką.W momencie kiedy mała trafia pod opiekę rodzica zastępczego wykazuje rażące zaniedbania w edukacji i podstawowych umiejętnościach życia codziennego. Raport opieki społecznej jawi dziewczynkę jako nader agresywną i niemal sadystyczną osobę.Czas spędzony pod troskliwą opieką zastępczej mamy w ciepłej, kochającej się rodzinie pozwala poczuć się Amiee bezpiecznie i zaufać swojej opiekunce na tyle,by podzielić się z nią głęboko skrywanymi, mrocznymi tajemnicami swojego dzieciństwa. Na światło dzienne wychodzą coraz bardziej wstrząsające fakty.A wszystkie osoby zaangażowane w historię dziecka starają się dociec jak to się stało,że mała Amiee została zapomniana przez system opieki społecznej mimo,że już od chwili narodzin widniała w rejestrze jako dziecko zagrożone przemocą.Jak wszystkich książek z serii "Pisane przez życie', tej również nie ośmielę się ocenić. Książka na zawsze pozostanie w mojej pamięci.Długo po odłożeniu jej na półkę w mojej biblioteczce nie mogłam dojść do siebie. Jak można tak krzywdzić dziecko!Pozdrawiam,Agnieszka KaniukAgnieszka Kaniuk 2015-06-22 16:04:56