Drodzy czytelnicy, dziś swoją recenzję pragnę rozpocząć od serdecznych podziękowań dla Malwiny z bloga "malwinaczyta" za przyznanie mi głównej nagrody w organizowanym przez Nią konkursie blogowym. Malwinko, jeszcze raz dziękuje.Nagrodą w konkursie była książka Jerzego Niemczuka "Bat na koty". Bardzo ucieszyłam się z wygranej, ponieważ jestem fanką serialu "Ranczo", którego współtwórcą jest autor książki. W serialu odnajdujemy klimat Polskiej wsi, której mieszkańcy w przezabawny sposób dzielą sie z widzem perypetiami życia codziennego, nigdy jednak nie opuszcza ich optymizm i dobry humor. Byłam ciekawa czy Pan Niemczuk przeniesie na karty swojego utworu, choć małą cząstkę "Rancza", a ponad to kolejnym aspektem przemawiającym ku temu by poświęcić książce swój czas, był jej kontrowersyjny i nietuzinkowy tytuł. To wszystko sprawiło, że po książkę sięgnęłam z ogromną przyjemnością i niekłamanym zainteresowaniem. Jest to bardzo ciekawa historia rozgrywająca się w pięknej Mazurskiej wsi Małe. Tam właśnie mieszka Asia; młoda, samotna matka, której sens życia stanowi ukochana córeczka Maja. Życie Asi nie jest łatwe. Porzucona przez męża wiedzie ubogie życie. Każdego dnia musi walczyć o lepszy los dla siebie i córki. Jest zdana tylko na własne siły, bo choć mieszka ze swoimi teściami ci nie darzą Jej sympatią. Pozostawiona sama sobie dziewczyna popada w stagnację i choć marzy o lepszym życiu nie wierzy, że marzenie to może stać się rzeczywistością. Teściowie podcinają synowej skrzydła, nie wierzą w nią. Los jednak nie zapomina o naszej bohaterce. W jej życiu pojawiają się ludzie, którzy podają Asi pomocną dłoń. Sprawiają, że życie młodej kobiety staje się lepsze, a Ona sama zaczyna wierzyć w siebie i własne możliwości.Autor w bardzo piękny sposób uświadamia czytelnikowi jak wielkie znaczenie ma dobro okazane drugiemu człowiekowi, choćby w drobnym geście. Dla nas może to być drobny gest który dla osoby nim obdarowanej może stanowić wielki krok ku lepszej przyszłości. A dobro zawsze powraca. By nasze życie było pełne i wartościowe potrzebujemy siebie na wzajem.Jeśli chodzi o moje osobiste uczucia po lekturze dzieła, to są one jak najbardziej pozytywne. To co ujęło mnie najbardziej w całej historii, to fakt, że jej bohaterowie stali mi się bardzo bliscy. Z dużym przejęciem i zaangażowaniem przeżywałam wraz z nimi ich wzloty i upadki.Mimo to książkę oceniam na dobrą, a to ze względu na to, że w powieści wyraźnie zarysowany jest wątek kryminalny. A jak już wielokrotnie pisałam wielką fanką kryminału to ja już nigdy nie zostanę:).Moja ocena to: 6/10Agnieszka Kaniuk 2015-06-22 17:32:08