Do wszelkich zjawisk nadprzyrodzonych, kwestii życia po życiu i im podobnych spraw, podchodzę z dystansem. Obawiałam się, że koncepcja autorki, która uczyniła z Mii obserwatorkę zdarzeń już po tragedii, nie będzie w stanie przebić się przez mój sceptycyzm, ale przyznaję, że wszelkie uprzedzenia przestają mieć znaczenie wobec reszty fabuły. Nie zastanawiałam się nad tym, czy to w ogóle jest możliwe, dałam się ponieść, uwierzyłam, że Mia mogła dostać taką szansę. Na co? Na pożegnanie? Na powrót do wspomnień, by na chwilę zapomnieć o katastrofie? I wzruszałam się – nie tylko opłakiwałam najbliższych bohaterki, ale też nie potrafiłam przejść obojętnie wobec siły miłości, jaka łączyła tę rodzinę, tego, jak wielkim wsparciem byli oni dla siebie, jak solidny fundament w zmaganiach z życiem dla siebie stworzyli. Bo tak naprawdę właśnie o tym jest powieść Gayle Forman. Nie o tym, że doszło do niewyobrażalnego dramatu, po którym jest już za późno, by docenić to, co się miało. Mia była bardzo dojrzałą siedemnastolatką i wiedziała, jak wielki skarb jej się przytrafił. Choć jej dojrzewanie nie było łatwe, bo trudno jej było pozbyć się poczucia pewnej osobności, wyobcowania i samotności, może nawet inności, to wiedziała dobrze, że ma oparcie. Co by się nie działo, dom rodziny dawał jej opiekuńcze skrzydła i poczucie bezpieczeństwa. Ale jak ta świadomość przełoży się na ostateczną decyzję Mii? Niektórym może się wydawać, że taki obrazek rodziny jest przesłodzony, zbyt polukrowany, ja tego zupełnie tak nie odebrałam – głęboko wierzę, że są rodziny, w których na co dzień okazuje się sobie tyle ciepła i otuchy.„Zostań, jeśli kochasz” przeczytałam w jedno popołudnie. Wylałam nad nią sporo łez i takie też pozostanie po niej wrażenie: że to bardzo przejmująca książka. Książka o potędze najważniejszego uczucia, jakiego może doświadczyć człowiek: miłości. Takiej miłości, która niezależnie od wszystkiego, trwać będzie wiecznie. Paula 2014-10-11 14:47:40

Zawsze jest wybór.Po przeczytaniu książki „Zostań, jeśli kochasz” człowiek inaczej zaczyna patrzeć na pewne sprawy. Nie jest już ważne, że nie ma się w co ubrać rano, gdy wychodzi do pracy albo co zrobić na obiad. Zaczyna zastanawiać się na kruchością życia, a kruchość życia została idealnie przedstawiona przez Gayle Forman w tej właśnie książce. Mia ma wszystko, co powinna mieć nastolatka. Ma wyrozumiałych rodziców, młodszego brata, rodzinne szczęście i ciepło, pasję jaką jest muzyka i wiolonczela, ma najbliższą przyjaciółkę oraz ukochanego chłopaka. Mia to typowa, mniej lub bardziej, szczęśliwa nastolatka. Jej życie zmienia się w ułamku sekundy. Wypadki drogowe zazwyczaj trwają sekundy – sekundy, które przynoszą ból, cierpienie i rozpacz. Mia z rodziną ulegają wypadkowi samochodowemu. Od tej chwili nic nie jest takie jak powinno być. Mia tkwi w stanie między życiem a śmiercią, w dziwnym zawieszeniu duszy pomiędzy cudem życia a przekleństwem śmierci. Traci rodziców, lecz widzi jak pozostali najbliższy jej ludzie cierpią, wypłakują łzy nad jej łóżkiem. Od tej chwili Mia musi podjąć decyzję – zostać, walczyć o swoje życie, które po przebudzeniu może okazać się wielką pustką, czy też poddać się i umrzeć. Nastoletnia dziewczyna nie powinna podejmować tak trudnych decyzji. Przez ten czas dziwnego zawieszenia, chodzi po szpitalnych korytarzach, wpatruje się w siebie leżącą i podłączoną do tysiąca rurek, a także wspomina. Wspomina czas spędzony z rodziną, z przyjaciółką i z miłością jej życia. Czy Mii uda się pokonać lęk przed czekającą ją samotnością, czy zaakceptuje wszystko co niesie jej los, czy może podda się i dołączy do swojej rodziny?„Zostań, jeśli kochasz” to typowy wyciskacz łez. Książka jest wzruszająca, porusza poważne problemy, nad którymi człowiek zastanawia się jeszcze przez dłuższy czas od jej odłożenia. Powieść zostaje w pamięci na trochę dłużej, niż typowa lektura dla nastolatków.„Uświadamiam sobie nagle, że umieranie jest proste. To życie jest trudne.”Dzięki tej powieści uświadamiamy sobie, że życie składa się z wyborów. Nigdy nie jesteśmy w stanie przewidzieć, czy decyzje które podejmujemy są słuszne i jakie będą niosły konsekwencje w przyszłości. Mimo, że to powieść dla nastolatków, to nie nazwałabym jej lekką powieścią. Jest trudna, melancholijna. Nie znajdziemy w niej gorącego romansu, złamanego serca, czy lekkiej przygody. Wydaje się, że każde słowo w tej książce autorka starannie przemyślała. Nie ma w niej nic pochopnego. Fabuła nie jest skomplikowana, a obrazy są przedstawione w sposób rzeczywisty, pobudzający wyobraźnię. Książka napisana jest dobrym, prostym językiem, dlatego czyta się ją przyjemnie. Zdarzają się momenty, gdy na twarzy pojawia się uśmiech, lecz częściej pojawia się współczucie. Kto nie współczułby nastolatce, która traci najbliższych w wypadku, a sama musi podjąć tak trudną decyzję? Szczerze, sama nie wiem jaka by była moja decyzja. Nie życzę nikomu żeby musiał stanąć przed tak trudnym i ciężkim wyborem. „Czy miłość pokona śmierć?”. To zdanie zaczynające opis książki uparcie nam towarzyszy aż do jej zakończenia. Miłość do chłopaka, miłość do przyjaciółki, miłość do muzyki, miłość do rodziny aż w końcu miłość do życia. Czy to wystarczy by chęć życia wróciła i była na tyle silna, by móc funkcjonować normalnie.Jeśli chodzi o moją osobistą ocenę książki, to nie zachwyciła mnie bardzo. Polecam ją jednak czytelnikom, którzy lubią tak zwane „historie z życia wzięte”, lubią popłakać nad losem biednej i zagubionej dziewczyny, i którzy mają na tyle siły żeby zacząć zastanawiać się nad swoim życiem. Tak jak już wspomniałam wcześniej, nie jest to powieść lekka, porusza trudne tematy, dlatego nie każdy się odnajdzie w takiej fabule. Ciąg dalszy powieści, czyli „Wróć, jeśli pamiętasz” już w księgarniach i u mnie na półce. Nie jest to pozycja typu „muszę przeczytać”, ale kiedyś na pewno zagłębię się w dalsze losy Mii.Książkomania 2015-04-29 20:26:32

"Zostań jeśli kochasz" była moim pierwszym spotkaniem z twórczością Gayle Forman lecz z pewnością nie ostatnim. Historia ukazana w tej książce jest wyjątkowa, nietuzinkowa wręcz niewiarygodna.Czytając wiele jej recenzji często spotykałam się ze stwierdzeniem,że jest to książka typowo dla młodzieży. Jednak opinia ta nie zniechęciła mnie w żaden sposób i bardzo się z tego cieszę, gdyż według mnie każdy znajdzie w niej coś dla siebie. Przede wszystkim powody do refleksji, przemyśleń oraz wzruszeń.Jest to historia, która na pewno może stać się "pretekstem" by się zatrzymać w codziennym życiowym biegu i zastanowić się nad kruchością życia.By uświadomić sobie,że jedna krótka chwila, nieszczęśliwy los może odebrać nam tych, których kochamy,a nas zmusić do dokonania trudnych wyborów.Takich właśnie wyborów musi dokonywać główna bohaterka książki 17-letna Mia.Teraz słowo o fabule.Dziewczyna mieszka w Oregonie razem z rodzicami i bratem.Mimo,że tworzą szczęśliwą rodzinę nastolatka żyje w przeświadczeniu,że nie pasuję do swojej rodziny.Ojciec kocha Rocka, ona muzykę poważną gra na wiolonczeli.Uważa,że jest zbyt poważna w porównaniu do reszty swojej rodziny, a jakby tego było mało nawet wyglądem nie jest do nich podobna. Mimo tych pojawiających się myśli jest to szczęśliwa rodzina.Mia ma również chłopaka Adama, który gra w kapeli rockowej.Bardzo go kocha.Pewnego dnia nieszczęśliwy wypadek drogowy zmienia wszystko.Mią traci w wypadku cała rodzinę a sama pozostaje w zawieszeniu między życiem,a śmiercią.Jej dusza opuszcza ciało i odbywa tzw. podróż astralną. Dziewczyna słyszy i widzi wszystko co dzieje się wokół niej od momentu wypadku. Widzi ciała swoich bliskich, swoje ciało ale nie może ich dotknąć, poczuć.Kiedy jest w szpitalu jej dusza wędruje gdzie tylko chce:widzi przebieg operacji, której zostaje poddana, krewnych,znajomych i przyjaciół czekających na wiadomości o jej stanie zdrowia w szpitalnej poczekalni.Oni jednak nie widzą i nie słyszą jej. Dziewczyna nie wie jak nazwać stan w którym się znalazła.Cały czas zadaje sobie pytanie czy żyje czy umarła? Wszystko staje się jaśniejsze kiedy w pewnej chwili słyszy jak jedna z pielęgniarek mówi,że tak naprawdę nikt nie ma wpływu na to czy Mia przeżyje.Ona sama musi dokonać wyboru czy chce zostać .Mija musi zdecydować czy zostać z ukochanym chłopakiem czy odejść....Nic więcej jednak nie powiem. Jakiego wyboru dokona dziewczyna? Czy miłość zwycięży? O tym musicie przekonać się sami.9,5/10Pozdrawiam,Agnieszka KaniukAgnieszka Kaniuk 2015-06-19 18:57:59

Nie często udaje mi się znaleźć książkę, która ma w sobie "to coś" - czyli zaciekawi mnie i będzie przyjemnie napisana. ostatnio udało mi się nabyć taką książkę. Jest to właśnie "Zostań, jeśli kochasz". Czytając uczestniczymy w ok. 24 godzinach z życia Mii. To był najgorszy dzień, jaki jej się przytrafił. Z powodu śniegu szkoły zostały zamknięte. Rodzina postanawia wybrać się do znajomych. Jadą autem słuchając "Sonaty wiolonczelowej nr 3 " Beethovena. Nagle w auto coś uderza. Mia wypada z auta i... stoi nad swoim ciałem. Czy miłość będzie silniejsza od śmierci? Mia zdecyduje się odejść, czy zostać? Książka jest bardzo wciągająca. Przyjemnie się ją czyta. Zawiera wiele opisów uczuć, dzięki czemu możemy "przeżywać" wydarzenia wraz z bohaterką. W każdym rozdziale Mia wraca pamięcią do różnych sytuacji, co również bardzo mi się podoba. Ta książka jest inna niż te, które czytałam do tej pory. Myślę, że warto ją przeczytać. Polecam ją osobom, które lubią czytać historie związane z miłością i muzyką.Anna T. 2015-10-08 23:00:10