Ta książka mieni się różnymi odcieniami i mnie akurat kojarzyła się ze złotą polską jesienią. Jakoś taki ma nastrój jesienny. Trochę jeszcze słoneczny, trochę już ciemniejszy, ale na pewno ujmujący. Każdy z bohaterów jest wyjątkowy, opisany z równą precyzją i powiedziałabym miłością. Wyczuwałam dużą sympatię autorki dla jej bohaterów, nawet dla tych spod ciemnej gwiazdy. adela 2014-10-22 13:53:37

Jakieś ogólne prawo ciążenia ku tragedii ciąży nad życiem ludzi opisanych w Przerwanej podróży. Jest to tak opisane, że czuć napięcie. Niby jak się to czyta to nie wiadomo tak wprost do czego autorka zmierza, ale czuć, że za chwilę coś musi wydarzyć, że ci bohaterowie są w pewnym sensie skazani na nową sytuację. To bardzo ciekawe obserwować kim byli przed i kim są po. Czyta się to dobrze i myślę, że z dużą ciekawością. Pewnie dlatego, że historia została opowiedziana trochę mozaikowo. W Przerwanej podróży mamy wielu bohaterów, pochodzących z różnych światów społecznych, będących w różnym wieku, sytuacji życiowej. Zmagających się ze swoimi – szytymi na ich miarę – problemami oraz niestety z jednym, wspólnym problemem jakimi jest tragiczny w skutkach wypadek. lolo 2014-10-25 18:34:42

Szczepan Kulik to chłopak o nieciekawej przeszłości, fizjonomii i parszywym charakterze. Doceniam w tym bohaterze prawdziwość. Od razu sobie go wyobraziłem, wiedziałem jak chodzi, zachowuje się, jakim głosem mówi. Kulik chyba najbardziej spośród wszystkich ofiar wypadku zasłużył sobie na taki los. Ja tam mu nie współczułem. Już bardziej mnie wzruszała jego partnerka Monika. on 2014-11-06 15:00:22

Znajomi bohaterowie, tacy jakich możemy spotkać w realnym życiu pewnie spodobają się wielu czytelnikom, którzy zechcą sięgnąć po Przerwaną podróż. Powiem szczerze, że to właśnie mi się najbardziej podobało w tej powieści. Że są oni tacy współcześni, tak znajomi. I dobrze, że są jednocześnie tacy różni. Żyją bardzo różnymi życiami. Skrajnie różnymi można powiedzieć. Dzięki temu dobrze się to czyta i można szybko się wciągnąć w tę książkę. xxGGGara 2014-11-06 17:29:55

„Przerwana podróż” to książka na jesień. Jest nastrojowa, refleksyjna, trochę smutna, ale też trochę zabawna. Opowiada o życiu i jego koleinach. O tym, że nie można być niczego pewnym i że czasami ciężkie sytuacje ujawniają w ludziach (także w ich bliskich) to, co najlepsze i to co najgorsze. Jednym słowem jest to książka, którą w takich okolicznościach pogodowych dobrze się czyta. Można sobie usiąść do niej z herbatką i się zanurzyć w powieściowym świecie. Myślę, że z dużą przyjemnością. Dla mnie to była książka o kobietach. Matuszkiewicz może nie pisze li tylko z myślą o czytelniku żeńskim, może zaklasyfikować ją jako przedstawicielkę literatury kobiecej też nie ma sensu, ale na pewno umie ona o nas opowiadać. Robi to przy tym w bardzo nienachalny, powiedziałabym dyskretny sposób. Przerwana podróż ma właściwie tylko jednego ważnego bohatera płci męskiej i nie jest on ideałem o jakim marzymy. Reszta to kobiety – te młode i te starsze.damiana dziewczyna 2014-11-07 11:33:39

Gatunkowo to jest to powieść obyczajowa. Pokazuje współczesnych Polaków w całej ich różnorodności. Nie ma w niej ambicji jakiejś socjologicznej, ale na pewno czuć wyczulenie na prawdopodobieństwo sytuacji i na realia. Irena Matuszkiewicz napisała powieść moim zdaniem taką egzystencjalną. Pokazującą człowieka, ludzi, kobiety i mężczyzn w piekielnie trudnej sytuacji powypadkowej. finka 2014-11-09 00:20:35

Poza wszelką wątpliwością jest to książka, w której najważniejsi są bohaterowie. Albo mówiąc dokładniej bohaterki. Chciałabym jednak zwrócić uwagę na inny aspekt, który wydaje mi się nie mniej ciekawy. Otóż bardzo dobrze został tutaj oddany świat w jakim żyją bohaterowie. Tło jest także mocną stroną tej książki. Wystarczy podać przykład ze szpitala. Jak dobrze zostało to opisane, no czyste życie przecież. Jakbym miała odpowiedzieć na pytanie dlaczego sięgnęłam po tę książkę to bym odpowiedziała, że ze względu także na bohaterki. Czytałam opis i mnie zaciekawił. Poza tym znam inne książki tej autorki i wiem czego się po niej spodziewać. Ona zawsze pisze ciekawie o kobietach. Pokazuje złożone postaci kobiece. W Przerwanej podróży właśnie takie są – pełnowymiarowe. Przekonujące i dające do myślenia. ululana edyta 2014-11-17 15:11:55

Irena Matuszkiewicz w postaciach Moniki i Szczepana stworzyła odwróconą figurę Romea i Julii. Ci dwoje pozbawieni rodzin, środków do życia, pomysłów na siebie, a nawet i inteligencji właściwie są „dziećmi” swojego położenia i predyspozycji. Ich droga do zatracenia jest nie tyle konsekwencją tego jak żyją, ale tego co mogą. Żal mi ich było. To właściwie ludzie którym powinno się pomagać. d 2014-11-17 17:01:17