Veronica Roth jest pisarką znaną głównie dzięki serii Niezgodna. Pierwsza część o tym samym tytule została wydana przez Amber dwukrotnie – z okładką oryginalną i filmową. Beatrice kończy szesnaście lat i musi dokonać wyboru frakcji. Ma do dyspozycji jedną z pięciu – Altruizm, z którego pochodzi, Nieustraszoność, Erudycję, Prawość i Serdeczność. W wyborze pomóc ma jej test predyspozycji, z którego dowie się, która cecha charakteru jest u niej najbardziej rozwinięta. Dziewczyna wie, że nie chce być w Altruizmie. Jej brat, Caleb, jest stworzony do bezinteresownej pomocy innym, ale nie ona. Gdy podczas ceremonii okazuje się, że Caleb zdecydował się opuścić Altruizm, Beatrice jest zszokowana. Czuje, że nie powinna opuszczać rodziny, ale nie chce żyć w niezgodzie ze sobą. Tym bardziej, że test predyspozycji wyszedł niejednoznacznie, a dziewczyna okazała się niezgodna. Ma rozwinięte cechy kilku frakcji. Bycie niezgodnym uznawane jest za coś odstającego od normy, Beatrice nie może się nikomu przyznać do swojego wyniku. W końcu decyduje się na zmianę frakcji i wybiera Nieustraszonych. Teraz czekają ją mordercze treningi, w wyniku których być może odpadnie i zostanie bezfrakcyjną – osobą, która nie należy do żadnej z grup, żyje bez domu i jedzenia jako wyrzutek. Dziewczyna zmienia imię na Tris i walczy, by nie odpaść i by nikt nie dowiedział się, że jest niezgodną.Pierwszoosobowa narracja relacjonuje nie tylko wydarzenia, w których bierze udział Tris, ale też jej myśli, uczucia i obawy. Dziewczyna ma wątpliwości co do swojego wyboru i nie kryje się z tym. Myśli o rodzinie, ale wie również, że musi być silna. Czekają ją trudne fizycznie zadania, ale też psychiczne zmagania z własnym lękiem. Dziewczyna ma również tajemnicę, której nie może nikomu zdradzić. Tris to ciekawa bohaterka. Na początku nie bardzo mi się podobała, ale po skończeniu książki stwierdziłam, że jest bardzo autentyczna. Nie jest to nieskazitelna postać, ma swoje lęki, wątpliwości, słabości i nie wszystko jej się udaje. Jest przeciętna z urody, ma wady. To dobrze skonstruowana bohaterka. Trochę blado wypada przy niej Cztery, w którym się zakochuje. To silny mężczyzna, który też ma swoje lęki, ale cały czas wydawał mi się zimny i surowy, wycofany. Książka opowiada o kilku rzeczach. Przede wszystkim o zmaganiu się z samym sobą i wchodzeniu w dorosłe, brutalne życie. Tris musi podjąć decyzję, która zaważy na jej przyszłości. W książce znajdziemy też wątek miłosny, nie braknie też rozterek dotyczących tego, kto jest przyjacielem a kto wrogiem. Bardzo ważny jest motyw władzy. To dobrze skonstruowana opowieść, która przenosi nas do czasów, w których rządzą inne prawa. Ogólnie pozycja bardzo mi się podobała. Przeczytałam ją w jedną noc, wciągnęła mnie od pierwszych stron. Nie mogę doczekać się, aż sięgną po kolejną część i poznam losy Tris i Cztery.Polecam tym, którzy szukają ciekawej książki młodzieżowej. Seria wygląda na ciekawą, a po skończonej lekturze można ją uzupełnić filmem. Warto przeczytać i przekonać się, jakie zadania czekają na nastolatkę w nowym życiu. Agnieszka 2015-02-15 14:27:47

Veronica Roth to autorka fantastycznej trylogii dla młodzieży pt. ,,Niezgodna". Postanowiłam zapoznać się z jej pierwszą częścią.Beatrice, jak każda osoba w jej wieku, musiała dokonać wyboru do której frakcji będzie należeć. Przez 16 lat była Altruistką, zazwyczaj było tak, że zostawało się w rodzinnym gronie. Taką samą decyzję musiał podjąć jej brat Caleb. Przed oficjalną ceremonią każdy z nastolatków przeszedł test, który miał go ukierunkować na daną decyzję. Zazwyczaj wynik był jednoznaczny. W przypadku Beatrice było inaczej...,,Niezgodna" to książka, która nie porwała mnie swoim rozpoczęciem i nawet miałam ochotę ją odłożyć. Pierwsze kilkadziesiąt stron niestety jest dość nużące, nudne i niewiele wnosi do sprawy. Następnie jest już tylko lepiej i czytałam z dużym zainteresowaniem. Bardzo podobały mi się tajemnice niektórych bohaterów, zadania, które musieli wykonywać. Zakończenie także jest dość zaskakujące. Z chęcią zapoznam się z dalszymi tomami.Sporo w swoim życiu przeczytałam powieści fantastycznych i młodzieżowych. Za każdym razem liczę, że w kolejnej czytanej publikacji odnajdę coś nowego. Veronica Roth w jakiś sposób mnie zaskoczyła zarówno całokształtem fabuły, jak i poszczególnymi scenami. Oczywiście pojawia się watek miłosny, jak w niemal wszystkich powieściach młodzieżowych, jednak w pierwszej części jest on niezwykle subtelny.,,Niezgodna" to książka tak naprawdę o każdym z nas. Pokazuje, że nie możemy jednoznacznie określić swoich cech charakteru, zawsze znajdzie się coś co wyróżnia nam spośród innych członków naszej grupy. Mimo nużącego początku warto się z nią zapoznać. Z chęcią skuszę się także na ekranizację, jestem ciekawa, jak w niej zostały przedstawione poszczególne sceny.Martyna K. 2015-11-14 21:55:23

Klimaty zniszczonej przyszłości stają się coraz bardziej popularne wśród autorów, niektórzy z nich tworzą coś okropnego, a inni stwarzają genialną powieść tak jak Veronica Roth. Beatrice Prior z pozoru zwykła dziewczyna, która w wieku 16 lat decyduje o swoim życiu poprzez wybór frakcji. Najpierw jednak czeka ją test osobowości, który ma pomóc w podjęciu tej decyzji. Jej rówieśnicy mają jednoznaczne wyniki, ale co z naszą altruistką, która wykracza poza ten schemat? Po książkę ,,Niezgodna'' sięgnęłam po obejrzeniu filmu na który zaciągnęła mnie koleżanka. Film bardzo polubiłam, książkę natomiast pokochałam. Z początku książka jak wiele innych była nudna, brakowało mi jakiejkolwiek akcji, na szczęście z kolejnymi rozdziałami moja ciekawość tylko rosła. Zdarzało mi się czytać w nocy, dopóki mama nie kazała mi odłożyć książki.Szczerze powiedziawszy między innymi dzięki całej seri Niezgodna polubiłam czytanie i teraz brakuje mi miejsca wolnego na półkach. Czytałam wiele książek młodzieżowych z różnymi światami, ale żaden nie był tak ciekawy jak w ,,Niezgodnej'', między innymi sam system frakcyjny jest naprawdę ciekawy, a co dopiero dorzucenie do tego postaci Tris - dziewczyny wykraczającej poza ten prosty schemat. Jak zwykle w książce musi występować jakiś wątek miłosny, lecz był on po prostu subtelny, a nie jak w innych książkach gwałtowny.,,Niezgodna" tak naprawdę opowiada o nas, każdy człowiek posiada odmienny charakter, który nie można przyporządkować do żadnej grupy. To czyni nas wyjątkowymi osobami, jedynymi w swoim rodzaju. Nie ważne, że początek książki może zniechęcić, warto poczekać i przeczytać do końca. Serdecznie polecam tą powieść, musicie mi uwierzyć, że warto wydać trochę pieniędzy na tą powieść. martysie11211@wp.pl 2015-11-15 19:38:17

Książkę przeczytałam już jakiś czas temu.Najpierw pod wpływem koleżanki były ''Igrzyska śmierci'' , które zdobyły moje serce. A potem nie wiadomo jak i dlaczego wzięło mnie na '' Niezgodną''.Świat wykreowany w tej ksiązce podzielony jest na 5 frakcji :-Altruizm (bezinteresowność), -Nieustraszoność (odwaga), -Erudycja (inteligencja), -Prawość (uczciwość), -Serdeczność (życzliwość) By znaleźć się w jednym z nim, szesnastoletni osobnik musi przejść test a nastepnie zdecydować którą cechę wybrać. Beatrice właśnie wkracza na ten etap.. Wynik testu zaskakuje ją - ma bowiem cechy wszystkich 4 frakcji. . Nie wie jak ma począć. Ale decyduje się na słuchanie własnego serca.Wybiera więc Nieustraszoność, która od zawsze ją fascynowała. Tam uczy się pokonywać wszelkie lęki i własne słabości oraz nauczyć się liczenia na siebie.Do tego komuś nie podoba się fakt, iż istnieją Niezgodni. Celem więc staje sie ich wyeliminowanie. Czy Beatrice uda się ujść z życiem ? Czy w tym całym chorym świecie odnajdzie spokój i znajdzie czas na miłość ?Książka jak dla mnie jest całkowicie inna od ''Igrzysk śmierci''Nie wiem czemu tak dużo osób je ze sobą wiąże i mówi , że są podobne.Ok może obydwie są dystopią, ale szczegóły są całkowicie inne.Książka wywoływała we mnie wiele skrajnych i różnych emocji zależnych od tego co działo się w książce. Czasami nie nawidziłam głownej bohaterki( szczególne na początku ) a czasami kochałam . Ale ogólnie, łatwa historia którą szybko się czyta.Jest idealna na nastoletnich czytelników, którzy uwielbiaja motyw walki ze złem, czy starcia jednostki ze społeczeństwem.Pomimo wszelkich błędów ( czy to stylistycznych czy to literówek) sięgnełam po następne części trylogi , które również wywarły na mnie ogromne wrażenie.Serdecznie polecam, zarówno książkę jak i jej ekranizację :) Agnieszka Wójcik 2015-11-16 19:48:47

Przeczytałam już wiele książek w swoim życiu, głównie z gatunku fantasy, bo to mój ukochany gatunek, jestem wymagającym czytelnikiem i raczej trudno mnie zadowolić, zdziwić i zaskoczyć.Jednak tej książce udało się to w 200%.Czytałam ją z zapartym tchem i pochłonęłam w jedne dzień, co jest moim rekordem. Żadnej książce się to do tej pory nie udało (poprzedni rekord to 2,5 dnia). Wywołała u mnie wiele emocji i dała dużo do myślenia i choć przeczytałam ją już jakiś czas temu to cały czas siedzi w mojej głowie. Śmiało mogę powiedzieć, że jest to zdecydowanie jedna z najlepszych książek jakie miałam okazję przeczytać.Książka opowiada o dojrzewaniu, o wyborze i jego konsekwencjach, o poświęceniu i odwadze oraz o walce z własnymi lękami. Wciąga praktycznie od pierwszych stron do tego stopnia, że nie możemy się od niej oderwać, dopóki nie skończymy. Fabuła i ogólny pomysł na książkę są naprawdę niesamowite, a pomysł z podzieleniem społeczeństwa ze względu na cechy osobowości jest genialny i aż się dziwię, że nikt wcześniej na to nie wpadł (przynajmniej nic mi o tym nie wiadomo). Wszystko w książce jest przemyślane, ukazane bardzo szczegółowy, czasami wręcz w dosadny sposób. Jeżeli chodzi o akcję jest ona naprawdę szybko i pełno w niej niespodziewanych zwrotów akcji, dzięki czemu czytelnik się nie nudzi i nigdy nie może być pewien co czeka go na kolejnych stronach. Język jakim posługuje się autorka jest prosty i bardzo plastyczny, dzięki czemu doskonale oddaje dynamikę sytuacji, a jego odbiór jest łatwy i zrozumiały dla każdego czytelnika. Nie ma tu niepotrzebnych opisów czy bezsensownych dialogów zapychających strony książki, czego bardzo nie lubię. Narracja pierwszoosobowa, co w większości książek bardzo mnie denerwowało (może powodem był też styl pisania autorów, który w większości przypadków nie przypadł mi do gustu), lecz w tej książce jest ona wielkim plusem. Pozwala nam lepiej poznać bohaterkę i jej motywację oraz utożsamić z nią i wciągnąć w przedstawiany świat.Należy również wspomnieć słowo o bohaterach. Autorka dopracowała każdego w najdrobniejszych szczegółach. Nie są oni jednak wyidealizowani, każdy z nich posiada zalety ale również wady i lęki, z którymi musi się zmierzyć i każdy z nich popełnia błędy. Najbardziej polubiłam Tris i Cztery – tajemniczego instruktora Nieustraszonych. Książka często porównywana jest do Igrzysk Śmierci, jednak dla mnie są to dwie zupełnie inne książki, opowiadające zupełnie inne historie. Moim skromnym zdaniem Niezgodna jest o wiele, wiele lepsza od Igrzysk.Nie jest to tylko książka do przeczytania i zapomnienie, lecz niesie ze sobą również pewien przekaz. Autorka pokazuje nam jak szybko potrafimy oceniać innych, kierując się stereotypami, choć tak naprawdę ich nie znamy. Zwraca także uwagę na istotę podejmowania decyzji wraz w ich konsekwencjami. Jest to powieść, w której każdy może znaleźć coś dla siebie. Bardzo gorąco polecam książkę nie tylko fanom fantasy, lecz wszystkim czytelnikom dobrej literatury, bo książką jest naprawdę warta przeczytania!Monika Łaznowska 2015-11-22 23:27:46

Chicago przyszłości do miasto powstałe na ruinach, w którym społeczeństwo podzielone jest na pięć frakcji: Altruizm (bezinteresowność), Nieustraszoność (odwaga), Erudycja (inteligencja), Prawość (uczciwość) i Serdeczność (życzliwość). Każdy szesnastolatek przechodzi test predyspozycji, po którym musi jasno określić, w której frakcji chce spędzić resztę swojego życia. Jeśli okaże się, iż nie pasuje do żadnej z nich stanie się Bezfrakcyjnym i będzie żył na marginesie społecznym. Może również okazać się Niezgodnym, ale wtedy czeka go śmierć. Właśnie w takim świecie urodziła się Beatrice Prior, której życiowy wybór okaże się być dla niej zagrożeniem. „Niezgodna” tak wielce porównywana do „Igrzysk śmierci” nie ma z nimi nic wspólnego. To są kompletnie dwa różne światy przyszłości, inni bohaterowie, inna fabuła, inny zamysł. Jedyne, co je łączy to to, iż obie książki zaliczamy do dystopii. I tyle. A nie… jednak nie. Łączy je coś jeszcze. A mianowicie to, iż obie powieści są świetne i jestem nimi zachwycona. I żadna z nich nie zasługuje by być porównywana z drugą. Niech sobie żyją własnym życiem, bo przez te próby porównywania obie historie mogą o wiele więcej stracić niż zyskać. Wracając do „Niezgodnej” należy podkreślić, iż jej fabuła bierze za podstawę fundamentalne komponenty gatunku, jakim jest dystopia. A mianowicie świat przedstawiony w powieści odbudowany został z ruin i podzielony jest według konkretnej kategorii. Tu jednak zaistniało coś, co odróżnia tę powieść od kilku innych: świat wygląda na perfekcyjny – wszyscy i wszystko działa prawidłowo jak w zegarku. Czyżby jednak utopia? Nic bardziej mylnego. A zatem wracamy do elementów dystopii. Pod tą fasadą ideału znajduje się kilka wad i to właśnie to sprawia, że ta historia jest tak bardzo interesująca. Bo trzeba je odnaleźć. I wcale nie jest to łatwe, gdyż autorka niezwykle dobrze rozplanowała konkretne wątki i jak na debiutantkę przez całą powieść utrzymywała poziom. Nie dostrzegłam w tym planie niejasności czy chociażby wad. Da się zauważyć, że pierwsza część to swoiste wprowadzenie, ale takie które niesie ze sobą i tajemnice i sekrety i zaskoczenie. Lubicie puzzle? Będziecie się świetnie przy tym bawić. W „Niezgodnej” da się zauważyć kilka najważniejszych postaci. Po pierwsze mamy Tris, która jest osobą niezwykle silną, odważną, dążącą do celu, chwilami nieobliczalną i mającą swoje słabości, a także ambitną. Nie jest postacią banalną, nudną i irytującą. Wie, czego chce. A obok niej mamy Cztery, do którego od samego początku miałam małą słabość. Trudno nie mieć. Wystarczy wymienić kilka jego cech jak: inteligencja, silny charakter, silna wola, urokliwość, opiekuńczość, tajemniczość, niezależność, a przy tym ukryte słabości; by wiedzieć, że warto przyglądać się jemu samemu, jak i jego decyzjom. Mamy w tej historii również i czarne charaktery, którzy nadają tej historii dodatkowych emocji, napięcia i zaskoczeń. Podsumowując należy wspomnieć, iż ten debiut jest niezwykły i warty poznania. Veronica Roth stworzyła przyszłość, która jednocześnie ciekawi i budzi zachwyt. Sama autorka pisze inteligentnie, przenikliwie i porywająco. Bardzo spodobała mi się kreacja głównej bohaterki, która nie była ani dziecinna ani irytująco dorosła. Dużym plusem powieści jest brak monotematyczności. Autorka postawiła na zwięzłą fabułę i akcję, bez niepotrzebnych scen i nudnych fragmentów. Ta książka jest oryginalna, pomysłowa, wspaniała, intrygująca, fascynująca, zaskakująca i pełna napięcia. Mogłabym te wszystkie przymiotniki wymieniać bez końca. I to samo mówi o tej książce. Naprawdę jestem zachwycona, bo to jedna z tych powieści, które wciągają od samego początku i nie wypuszczają mimo ostatniego słowa. Martyna 2015-11-22 23:30:46