Trylogię Dolores Redondo kupiłam w zasadzie przypadkiem. Nigdy wcześniej nie słyszałam o tej autorce. Nigdy też nie zetknęłam się z reklamą jej książek ani z samymi książkami - chociażby na półkach w księgarniach. Do zakupu skusił mnie opis. Jestem wielbicielką kryminałów i zarazem wielką fanką realizmu magicznego. Szczerze mówiąc nie spodziewałam się cudu, ale ten cud otrzymałam pod postacią trzech wspaniałych książek. Pochłonęłam je wszystkie w tydzień i jedyne, co mogę napisać to to, że chcę więcej! Dolores Redondo skonstruowała wspaniałe powieści, które łączą w sobie wątki kryminalne, obyczajowe i mitologiczne z elementami realizmu magicznego. Każdy z nich jest tak dobrze prowadzony, że w żaden sposób nie wysuwa się na plan pierwszy, tworząc tym samym spójną, świetnie napisaną całość. Autorka doskonale powiązała ze sobą poszczególne elementy, tworząc płynną opowieść, od której nie sposób się oderwać. Czytelnik kompletnie wsiąka w opisywane zdarzenia, czuje klimat miasteczka, w którym rozgrywają się poszczególne wydarzenia. Mam nadzieję, że na naszym rynku ukażą się kolejne powieści Pani Redondo. Jedyne, czego mogę żałować to fakt, że (w przeciwieństwie do wielu gorszych książek) te nie są w żaden sposób promowane przez księgarnie. Wiele osób straci przez to szansę zapoznania się z tą fascynującą lekturą. Ewa 2016-05-06 16:46:38

Mitologia i morderstwa. Realizm fantastyczny i kryminał. Yes! Tak właśnie można w skrócie opisać twórczość Dolores Redondo. Najpierw traumatyczne przeżycia Amai, potem coraz to brutalniejsze i nieprzewidywalne zbrodnie i zwroty akcji. Ofiara burzy to etap uciekania od traumatycznych wspomnień pani Inspektor, gdzie tylko praca daje jej ukojenie, a właściwie pozwala się skupić na czymś co nie wymaga od niej zaangażowania w chaos panujący w jej umyśle. Prawda jest okazuje się znacznie gorsza od tego co do tej pory przypuszczała policja. Z jednej strony zdrowy rozsądek krzyczy, że to niemożliwe, ale każda kolejna poszlaka, każdy następny ślad, zmusza Amaie do przemyślenia swojego poglądu na świat. Dalej jednak czyli w świadectwie kości mamy do czynienia z morderstwem, gwałtem i generalnie z tą jeszcze paskudniejszą stroną ludzkiej natury. Do ohydnej natury ludzkiej dochodzi jeszcze ingerencja świata duchowego – mityczne bóstwa i demony. Z każdym słowem jest coraz mroczniej, gorzej i w końcu nie tylko postaci książkowe grzęzną w emocjonalnym bagnie. Autorka w sposób pełen grozy i napięcia doskonale przedstawia fantastyczny realizm i wprowadza czytelnika w stan pewnego rodzaju otępienia. Owo otępienie wynika z zaskoczeń i niesamowitych zwrotów akcji, które serwuje nam Dolores. Wciągające, klimatyczne i naprawdę wbijające w fotel powieści Redondo są godne polecenia, nie tylko dla fanów gatunku. Gorąco polecam, szczególnie na długie, jesienne bądź zimowe wieczory.Przyczajony Hasacz - bigdwarf.wordpress.com 2016-06-13 14:03:23