Książka Veronici Roth pod tytułem „Niezgodna” można powiedzieć, że na chwilę przeniosła mnie do innego świata. Świata, w którym raczej nie chciałabym żyć, ale chciałabym o nim jak najwięcej czytać. Życie Tris zawsze było poukładane, mieszkała wraz z rodziną w frakcji Altruistów, jednak w końcu nadszedł jej dzień wyboru. Nikt nie spodziewał się tego, że ona i jej brat zdecydują się opuścić swoją rodzimą frakcję, jednak oboje odchodzą. Tris decyduje się na przejście do Nieustraszonych- frakcji dla osób cechujących się nie tylko siłą fizyczną, ale też psychiczną. Na początku dziewczyna nie jest przekonana, co do tego czy dokonała właściwego wyboru, lecz kiedy poznaje Cztery jej serce zaczyna bić mocniej i wie, że się nie pomyliła. Między Cztery a Tris zaczyna rozkwitać romans, który jest tak wyważony, że nie razi czytelnika w oczy, ale pochłania go i nim się spostrzeżemy nie możemy zapomnieć o tej parze. Nic nie dzieje się na „siłę” tak jak to w niektórych książkach bywa, ale nie możemy zapomnieć też o wątku przygodowym tej książki. Myślę, że sama nie miałabym odwagi wdrapywać się na diabelski młyn, ani wyskakiwać z pociągu, ale osobiście chyba właśnie trochę przez mój strach uwielbiam o tym czytać. Dziewczyna podczas swojego pobytu w Nieustraszoności uczy się wielu rzeczy, nie tylko sztuk walk, ale odkrywa też siebie na nowo. Czytając te książkę nie można się nudzić. Akcja w niej biegnie jak szalona i wydaje się nie chcieć zatrzymać, kiedy skończyłam „Niezgodną” od razu chciałam sięgnąć po „Zbuntowaną”, aby dowiedzieć się co będzie dalej z bohaterami. Styl pisania pani Roth, również był bardzo pozytywny. Przez książkę przebrnęłam niczym nóż przez miękkie masło. Jak zaczęłam jednego wieczora, tej samej nocy ją skończyłam. „Niezgodną” polecam głównie osobą, które lubią połączenie romansu z dystopią i przygodą, która wydaje się nie mieć końca. Julia-karmczyt 2015-11-14 22:09:34

Wiem, dlaczego ojciec mówił, że Nieustraszeni to banda wariatów. Nie mógł, nie potrafił zrozumieć tego rodzaju koleżeństwa, które powstaje tylko wtedy, gdy ludzie razem ryzykują życie.W tej powieści mamy do czynienia ze społeczeństwem, które pewnie nie jednej osobie skojarzyło się z Igrzyskami śmierci. Jest to bowiem społeczeństwo, które powstało na gruzach Chicago i jest podzielone na poszczególne frakcje: Altruizm, Erudycja, Prawość, Serdeczność oraz Nieustraszoność. Jak można się domyślić, każda z tych frakcji ma indywidualne cechy; jedni są szczerzy, drudzy odważni, z kolei jeszcze inni bezinteresowni. W takim świecie poznajemy Beatrice - dziewczynę z altruizmu, która wkrótce musi stanąć przed wielkim wyborem. Jak się okazuje bowiem z testów, które mają za zadanie określić, jaką konkretny człowiek ma osobowość, do której frakcji najbardziej pasuje, Beatrice nie ma jednego, wybranego zestawu cech. Co za tym idzie, okazuje się niezgodną, czyli osobą podzielającą dość zróżnicowaną osobowość. A co gorsze, właśnie tacy ludzie jak ona stanowią realne zagrożenie dla systemu i dziewczyna w obawie o swoje życie jest zmuszona ukrywać wyniki. Być może właśnie one pomogły jej podjąć decyzję o wstąpieniu w szeregi Nieustraszonych, gdzie przybiera imię Tris i poznaje nowych ludzi oraz jednego z instruktorów - Cztery.. Jednak nic nie wygląda tak jak sobie wyobrażała. Jest zmuszona wziąć udział w brutalnym szkoleniu oraz zmierzyć się ze swoimi największymi, najbardziej skrywanymi lękami. Czy poradzi sobie z zadaniem? Jakie zagrożenia na nią czyhają w nowym świecie? Czy wykaże się nieustraszonością, czy może skończy jako Bezfrakcyjna? Jestem Niezgodna. I nie można mnie kontrolować.Pierwszy plus jaki dostrzegłam w tej książce to miejsce, w którym się rozgrywa akcja. Może to się wydawać dziwne, bo co jest nadzwyczajnego w mieście, jakim jest Chicago? A no jest wiele, przynajmniej dla mnie, gdyż miałam okazję jakiś czas temu zwiedzić kawałek malowniczych Stanów i poznać przynajmniej część tego miasta, które, przyznam bez bicia, stało się moim wielkim marzeniem i celem na przyszłość. Czytając tą książkę, miałam nieodparte wrażenie, że razem z bohaterami wędruję między uliczkami, w umyśle odtwarzałam poznany przeze mnie obraz i porównywałam go z książkową wizją. Wyobrażałam sobie zniszczone budynki oraz uwięzionych w takich realiach ludzi, których miałam okazję poznać podczas mojego krótkiego, ale jakże fascynującego pobytu! Tak więc moja bujna wyobraźnia urozmaicała mi tą lekturę.Nie poddam się, niech ten ktoś, kto patrzy na mnie przez kamerę, widzi, że jestem odważna. Ale czasem to nie podjęcie walki świadczy o odwadze, ale stawienie czoła nieuchronnej śmierci.Szczerze powiedziawszy, gdy dowiedziałam się, że jest to debiut autorki byłam w ogromnym szoku, gdyż książka wywarła na mnie wielkie wrażenie. Mimo, że pomysł z podziałem społeczeństwa nie jest czymś nowym i mieliśmy już z tym styczność, Veronica Roth potrafiła stworzyć coś, na co nie spojrzałam przez pryzmat innych powieści. Sprawiła, że pokochałam głównych bohaterów, nie zanudziłam się na śmierć przy opisach, a nawet dialogi nie raz mnie rozbawiały lub powodowały wielkie podekscytowanie. To książka, która towarzyszyła mi przez kilka dni, a uwierzcie, że trudno mi było odłożyć ją przed snem na półkę. Każdy miłośnik książek rozumie ból związany z najczęściej wymawianymi słowami: Jeszcze tylko jedna strona. I oczywiście nie kończy się tylko na jednej stronie. Z taką właśnie pozycją mamy tutaj do czynienia, wciąga od pierwszych stron, całkowicie pochłania czytelnika.Frakcja ponad krwiąKsiążkę polecam każdej nastolatce, chociaż myślę że i nieco starsze kobiety mogłyby się rozkochać w tej historii. Trudne wybory, walka, miłość, odwaga.. Ja znalazłam w tej powieści wszystko, czego tylko mogłam się spodziewać i na pewno sięgnę po kolejny tom. Teraz Twoja kolej, by wkroczyć w ten świat!;)Martyna 2015-11-21 16:24:28

Przeczytałam całą “Trylogię Niezgodna” Veroniki Roth (nie lubię się rozdrabniać) i jest pewien problem. Pierwsza i druga część – Niezgodna i Zbuntowana – bardzo mi się podobała. Triss, Cztery, Caleb, Christina, Will, Al, Peter, Marcus, Jeanine i inni – były to postacie z krwi i kości, z ognia i lodu. Mieszkańcy z ruin Chicago podzieleni na pięć frakcji – Nieustraszoność, Altruizm, Prawość, Serdeczność i Erudycja. W „Niezgodnej” Triss dowiaduje się że jest niezgodna ale zachowuje to w tajemnicy. Dołącza do Niestraszonych i tam zakochuje się w swoim instruktorze. Muszą walczyć z okrutnym przywódcą frakcji Erudycji. W „Zbuntowanej” łączy się ze zbuntowanym ludem aby nadal walczyć z Jeanine, która chce tylko krwi i władzy. W „Wiernej” Triss i Cztery wraz z grupą przyjaciół opuszczają miasto i czeka ich… następna walka, następne podzielenie. Z deszczu pod rynnę… to nie jest jak w bajce, że wszyscy żyli długo i szczęśliwie. Tu książe jest doprowadzony do szału ciągłym sprzątaniem Kopciuszka - taki zaklęty krąg w którym rewolucja przeplata się z pokojem co pewien czas. Ale do czasu. Tak od 300 strony spijałam każde słowo z tej książki bo są ponadczasowe. Liczy się miłość, przyjaźń, odwaga, poświęcenie, ideały. Wszyscy z tej trylogii kogoś lub coś stracili ale to nie pozwoliło im się mazać tylko działać. I końcówka wbiła mnie w fotel bo chciałam tak jak było. Serdecznie polecam te trzy powieści bo są ponadczasowe i piękne – świat dzieli się na wojnę i pokój, oportunizm i odwagę, tchórzostwo i poświęcenie. Optymistyczne jest to, że u nas, u mnie, jest pokój i spokój. Pesymistyczne – że wszystko może się powtórzyć. „Od dziecka wiedziałem, że życie nas okalecza. Każdego z nas. Nie da się tego uniknąć. Ale powoli zaczynam się przekonywać, że możemy zostać uzdrowieni. Że nawzajem się uzdrawiamy…” POLECAM. Antonia 2017-01-27 14:46:33