Jenny jest dziewczyną z którą wiele z nas może się utożsamić. Pracuje w przeciętnej firmie PR, nie spełniła swoich marzeń zawodowych, w szkole nie była za bardzo lubiana. Chłopcy za nią się nie uganiali, a gdy poznała tego jedynego, wymarzonego, okazało się że on woli siatkarkę. Jenny z całą swoją przeciętnością może budzić litość, ale chyba prędzej budzi zrozumienie. I nagle przez zrządzenie losu jej życie się odmienia. Według mnie największą siłą tej książki jest właśnie bohaterka, którą tak dobrze możemy zrozumieć. jenny to ja 2015-05-13 09:17:48

Czasami jak pokazuje przykład z tej książki, żeby przekonać się kim naprawdę jesteśmy trzeba przez jakiś czas wejść w życie kogoś innego. Dopiero wtedy mogą się ujawnić wszystkie ograniczenia jakich nabyliśmy w czasie dorastania. Dla mnie to była powieść o zrzucaniu takich ograniczeń. Warto tutaj dodać, że oczywiście wszystko ma swoją cenę. Allie Larkin ładnie ją opisała, mądrze i wnikliwie. russia 1917 2015-05-16 11:05:30

To, co mnie uderzyło najbardziej to fakt, że nie jest to powieść banalna. A mogła być taką. Matka alkoholiczka, trudne dzieciństwo, fatalny narzeczony, poczucie bycia gorszą, rozstanie, potem ta dziwaczna sytuacja w hotelu. Wszystko układało się jak tanie romansidło (bo widmo romansu jakoś tak od razu mi nad tym wisiało). Larkin tak poprowadziła postać głównej bohaterki, że ona zaciekawia, intryguje, chce się poznać jej przemianę. mam szczęście 2015-05-19 19:01:07

Wiele osób może pomyśleć, że to jest kolejna książka o dziewczynie porzuconej przez faceta, która układa sobie życie na nowo i na końcu poznaje prawdziwą miłość. Nie, to nie jest takiego rodzaju książka. Finał związku jest jedynie dla tej bohaterki impulsem do działania. W jej życiu nagle zajdą tak niespodziewane zmiany, które zaowocują konfrontacją z zakorzenionym głęboko w psychice problemem. I właśnie o tym jest ta powieść – przynajmniej według mnie – o przepracowywaniu traum. 12423424235 aha 2015-05-24 17:26:24

Podobno każdy z nas ma co najmniej kilku sobowtórów na świecie. Tak przynajmniej twierdzą naukowcy, nie zgodzę się więc, że fabuła jest trochę w tej książce naciągana. Myślę, że jest całkiem właśnie prawdopodobna. Zrządzenie losu czytało mi się bardzo przyjemnie. Okazała się ta powieść bardzo fajną książką. W sam raz na weekend. Nie nudzi, ale też nie wymaga od czytelnika strasznego zaangażowania intelektualnego, można przy niej odpocząć.R2D3 2015-05-25 05:41:00

Trochę rykoszetem, ale Zrządzenie losu stawia też pytania natury etycznej. Czy dopuszczalne jest (nawet jeśli miało się złe życie, złą matkę etc. etc.) takie wchodzenie w czyjeś buty. Czy wolno udawać kogoś, wprowadzać w błąd osoby, które mylnie nas wzięły za kogoś innego. Dla mnie ta książka była właśnie o tym, o moralnym wyborze, o pewnych normach. Mówi się o tej książce, że jest zabawna, lekka, dobrze napisana. Że Larkin w umiejętny sposób pokazała historię o dużym ładunku emocjonalnym. Wciągającą i emocjonującą, taką o której się myśli przez jakiś czas. Jest w niej coś takiego że człowiek zaczyna się zastanawiać co by zrobił na miejscu tej dziewczyny. Chce się dowiedzieć co ona ostatecznie zrobi. Mnie to bardzo zafrapowało, nie mogłem się doczekać tego jak to się skończy. Yum-Yum-Yami 2015-05-28 08:23:40

Gdy życie daje ci cytryny zrób z nich lemoniadę - ta maksyma idealnie pasuje do bohaterki powieści Allie Larkin. Jenny Shaw dostała wiele cytryn od życia. Jej dzieciństwo nie należało do miłych. Matka alkoholiczka mocno wpłynęła na poczucie wartości młodej dziewczyny. Nie dziwi więc, że Jenny z taką łatwością wchodzi w nowy, zaskakujący dla niej świat Jessie. Zaletą tej powieści jest wielowarstwowość. To że opowiadając od dojrzewaniu, o poznawaniu siebie porusza jednocześnie kilka ważnych tematów. ooopolska 2015-05-29 08:50:55