"Powiedz, że jesteś jedną z nich" to zbiór pięciu opowiadań autorstwa Uwema Akpana. Autor jest rodowitym nigeryjczykiem i ukończył studia teologiczne. Historie, które opowiedziane są w książce, to fikcja literacka, jednak oparta na prawdziwych wydarzeniach, których świadkiem była autor. Wszystko co zostało opisane w poszczególnych opowiadaniach dotknęło w rzeczywistości dzieci zamieszkujące Afrykę.Pierwsze opowiadanie pod tytułem "Świąteczna uczta" opowiada o 12 - letniej dziewczynce o imieniu Maisha. Dziewczynka zmuszona jest do prostytuowania się, tylko po to aby zarobić na jedzenie dla rodziny,a co najważniejsze na wymarzoną szkołę dla swojego młodszego brata. Drugie opowiadanie - "Gabon obiecany" - to historia dwójki rodzeństwa Yewy i jej brata Kotchikpa, którzy wychowywani są przez wuja Fofo Kpee. Wuj dzieci zajmuje się nielegalnym przeprowadzaniem ludzi przez granicę. Jedynym marzeniem rodzeństwa jest tylko zaspokoić głód i żyć w lepszych warunkach. Własnie taką obietnicę otrzymują od swojego wuja. Jednak pewnego dnia Fofo Kpee sprzedaje Yewę i Kotchikpa do niewoli za motor. Trzecie opowiadanie zatytułowane "Co to za język?" traktuje o dwóch dziewczynkach, które bardzo chcą się przyjaźnić ze sobą, jednak nie mogą się porozumiewać ponieważ Etiopia jest podzielona religijnie. Dlatego pewnego dnia wymyślają wspólny język, który funkcjonuje bez słów. Tylko dziewczynki wiedzą co on oznacza. Bohaterem czwartego opowiadania jest chłopiec o imieniu Dżibril. Chłopiec ma 16 lat i jest muzułmaninem. Pewnego dnia w miejscu jego zamieszkania wybucha konflikt na tle religijnym, a nastolatek jest oskarżony o apostazję. Natomiast bohaterami ostatniego opowiadania jest Jean oraz jego siostra Moniq. Małe dzieci są śiadkami porachunków wojennych dwóch plemion.Muszę przyznać, że bardzo ciężko mi zrecenzować tę pozycję książkową. Opowiadania zawarte w tej książce chwytają za serce. Każda z historii opowiedziana jest z perspektywy małego dziecka lub nastolatka. Dzięki temu czytelnik może utożsamiać się z bohaterami poszczególnych historii. Podczas czytania tych historii miałam mieszane uczucia. Były momenty na których się wzruszyłam, ale były też takie, które budziły we mnie poczucie niesprawiedliwości i gniewu. Autor bardzo realistycznie przedstawił historię tych dzieci. Celem tych opowiadań było ukazanie ludziom żyjącym w Europie, jak wygląda życie dzieci mieszkających w Afryce podczas, gdy tam panują ciągłe konflikty zbrojne. Jedynym minusem o jakim muszę wspomnieć to język, który podczas czytania w pewnych momentach mnie irytował. Autor co jakiś czas wstawiał słowa w nieznajomym dla mnie języku. Muszę przyznać, że było to uciążliwe podczas czytania, przez co książkę czytałam dość wolno. Podsumowując książkę polecam osobom naprawdę wymagającym, które nie boją zmierzyć się z bólem, stratą i cierpieniem tych dzieci, które zostały przedstawione w opowiadaniach.Patrycja 2016-09-07 12:37:32