Marklund w sposób nietuzinkowy sprawia, że możemy poznać rodzinę borykającą się z problemem autyzmu. Nie jest to oczywiście jakaś ujma i oczywiście dostrzegamy w chłopaku te same dobre cechy co jego rodzice, ale to jak jest traktowany przez otoczenie i to jak stara się usilnie zostać zaakceptowanym niczego nie ułatwia. Wciąż i wciąż pakuje się w kłopoty. Jest dosłownie wykorzystywany przez swoją chorobę i przez ufność jaką może podarować każdemu – nawet temu kto na to nie zasługuje. „Przyjaciele Zwierząt” to poruszającą, wstrząsająca i chwytająca za serce szwedzka powieść o dramacie rodziny walczącej o normalność. Ojciec – Lennart – mężczyzna, który kocha swoją rodzinę ponad wszystko i choć przeklina świat od samych fundamentów, jeździ do znienawidzonej pracy, dba o rodzinę. Matka – Mona – bezgranicznie kocha męża, choć czami wydaje się, że jest on nieco zbyt szorstki i zimny. Syn – Johannes – autystyczny chłopiec ,który kocha rodziców, jego wzorem jest ojciec, ale nadal chce zostać zaakceptowany przez otoczenie. Nie bez kozery autor wybrał taki a nie inny tytuł, czy wydawnictwo wybrało taką a nie inną okładkę. Wszystko w tej książce ma swój cel, swój skutek. Choć czyta się ją bardzo szybko – pożarta przeze mnie w 5h – pozostaje w pamięci na długo ,a samo zakończenie wprawia w osłupienie nawet najtwardszego czytelnika.Gorąco polecam książkę Antona Marklunda. Dzięki niej możemy lepiej zrozumieć problemy z jakimi borykają się rodzice autystycznych dzieci i sami autycy. To powieść obowiązkowa dla ignorantów ,którzy sądzą, że nabijanie się z czyjegoś upośledzenia jest fajne.Przyczajony Hasacz - bigdwarf.wordpress.com 2016-07-01 13:49:37