Opis: Quietly There (Digipack)

`Tak jest już na świecie, że niektórzy muzycy zasługują na więcej uznania, niż świat, krytycy czy nawet im oferuje. Nie bez powodu jako swe motto Down Beat wybrał `Talent Deserving Wider Recognition` (czyli `talent zasługuje na szerokie uznanie`. Amerykański saksofonista tenorowy Harry Allen z pewnością należy do tej kategorii muzyków, którzy stoją gdzieś z boku wartko toczącego się głównego nurtu jazzu, prestiżowych festiwali i uznanych klubów. A nie ulegając chwilowym modom i pozostając wiernym obranej straightaheadowej stylistyce w dużej mierze pozostaje także poza niezależnym, ukierunkowanym raczej na awangardę obiegiem muzycznym. Popularności nie sprzyja także jego zwyczaj niespiesznego podróżowania i bycia wciąż w trasie, często grając z lokalnymi, nieznanymi szerzej zespołami i muzykami. Ale taki właśnie jest Harry Allen, taka jak on jest jego muzyka.
Nie bez przyczyny najbardziej znany i ceniony jest w Skandynawii - to tam zaczynał granie w Europie, a przez lata cenieni tamtejsi muzycy (szwedzki pianista Jan Lundgren, szwedzki basista Hans Backenroth oraz duński perkusista Kristian Leth) byli jego stałymi partnerami. I w tym właśnie składzie zaproszeni zostali w 2014 roku do udziału w festiwalu jazzowym w Kopenhadze. I wtedy też, w tamtejszym STC Studio zarejestrowali ten materiał.
Harry Allen przygodę z muzyką zaczynał od akordeonu w wieku siedmiu lat. Cztery lata później przerzucił się na klarnecie, ale szybko zastąpiła go tenorowym saksofonie. Inspiracją dla niego był Stan Getz, który po dziś dzień pozostaje jednym największych dla niego mistrzów. Ale w muzyce Allen nie stara się naśladować swoich mistrzów. I chociaż jego styl nie jest innowacyjny to mając wielkich talent do tworzenia prostych, melodyjnych tematów twórczo rozwija tradycję jazzowego mainstreamu. Gra jego zespołów poraża autentycznością, bo ta muzyka jest całym jego życiem.
Szwedzki pianista Jan Lundgren był jeszcze nastolatkiem, gdy saksofonista tenorowy Arne Domnerus dostrzegł go i zaproponował współpracę. Od lat jest jednym z najbardziej cenionych skandynawskich sidemanów bowiem jego gra jest zadziwiająco wręcz elastyczna, a wyczucie swingu wprost unikatowe. Basista Hans Backenroth od lat współpracuje z Monicą Zetterlund, Alice Babs, Arne Domnerusem, Puttem Wickmanem, ale i Berntem Rosengrenem czy Kjell Öhman. Jego gra nieodmiennie przywodzi na myśl głębokie brzmienie Raya Browna i Oscara Pettiforda. Perkusista Kristian Leth to jedyny Duńczyk w składzie. Jego dyskretny i lekki timing idealnie pasuje do koncepcji zespołu proponowanej przez Allena i Lundgrena. Koncertował i nagrywał z wieloma muzykami. Scott Hamilton, Eric Alexander, Claire Martin i Ulf Wakeniusem należą do najbardziej znanych jego scenicznych partnerów.
Repertuar kwartety to mieszanką ballad i pogodnych straightaheadowych kompozycji. Wszystkie napisane zostały przez Johnny`ego` Mandela, który - wraz z Henrym Mancinim - jest jednym z najbardziej utalentowanych kompozytorów w pokoleniu następującym po gigantach: Gershwinie, Porterze, Kernie i Berlinie. Dziś ma 88 lat, a wciąż jest aktywnym kompozytorem. Ale nie wiele jest albumów w całości poświęconych jego twórczości i to jeszcze jeden powód by powitać nagranie Harry Allen / Jan Lundgren Quartet z olbrzymią radością. Są to wspaniałe piosenki, a muzycy wkładają w granie tak dużo serca, że wprost zarażają swoją autentycznością.`
autor: Józef Paprocki

Szczegóły: Quietly There (Digipack)

Nazwa: Quietly There (Digipack)
Wydawnictwo: Trost Records
Kod paskowy: 663993141428
Waga: 0.055 kg

Recenzje: Quietly There (Digipack)