Na wstępie chcę serdecznie podziękować wydawnictwu za egzemplarz tej wspaniałej książki.Kochani jak zawsze zanim przybliżę Wam nieco fabułę książki "Anny McPartlin "Ostatnie dni królika" pozwólcie,że przez chwile zastanowimy się nad porządkiem życia.Kiedy w podeszłym wieku umierają nasi rodzice bardzo cierpimy ale staramy się znaleźć pocieszenie w tym,że byli już starszymi ludźmi,przeżyli swoje życie najlepiej jak potrafili,a my musimy żyć dalej bo taka jest kolej rzeczy rodzice odchodzą przed swoimi dziećmi.To dziecko towarzyszy rodzicom w ich ostatniej drodze. Jednak niestety zdarza się również i tak,że coś Bóg,los,przeznaczenie zaburza ten porządek i to rodzic musi patrzeć na cierpienie i śmierć własnego dziecka.W obliczu takiego właśnie bolesnego przeżycia stają rodzice czterdziestoletniej Mii Hayes na którą wszyscy bliscy mówią Królik.Kobieta cierpi na nowotwór i choć walczy dzielnie nie tracąc nadziei jej życie dobiega końca.W momencie kiedy poznajemy Miję matka odwozi ją do hospicjum.Mimo nieuchronności losu naszej bohaterki nikt z jej najbliższych i przyjaciół nie potrafi pogodzić się tym,że czas się pożegnać. Nie ustają w staraniach,by znaleźć cudowny lek który zwróci im tę ciepłą,wesołą kiedyś pełną życia matkę,(tak przede wszystkim matkę gdyż Mija musi pożegnać się również ze swoją ukochaną dwunastoletnią córką) ,ale również córką,siostrą i przyjaciółką.Autorka w doskonały sposób pokazuje kolejne etapy godzenia się z tym,co trudne i bolesne.Najpierw następuje zaprzeczenie i niedowierzanie,następnie bunt po czym wiara,że na pewno coś jeszcze da się zrobić,aż wreszcie pogodzenie się z faktami.To wszystko przeżywa cała rodzina Hayes'ów.Każdy z jej członków stara się poradzić sobie z tym traumatycznym wydarzeniem na swój sposób. To,co jest w ich rodzinie najpiękniejsze to miłość,która ich łączy.Niezależnie od tego,co by się działo trwają przy sobie,wspierają się i wspólnie robią wszystko, by ostatnie dni królika były jak najlepsze.Jest to niewątpliwie książka którą wywołuje w czytelniku ogrom wzruszeń,wyciska łzy lecz zapewniam Cię drogi czytelniku,że wielokrotnie będziesz również śmiał się przez łzy.Jest to pozycja,jak najbardziej godna polecenia,co też z głębi serca czynię lecz otwarcie przyznać należy,że nie każdy może być gotów,by po nią sięgnąć.Ja osobiście nie byłam w stanie przeczytać jej na jeden raz. Musiałam dawkować sobie jej lekturę,ale to zapewne dlatego,że sama choruję na raka i odbierałam ją bardzo osobiście. Moi kochani wybaczcie mi tę prywatę ale ci z Was,którzy są wiernymi czytelnikami moich recenzji wiedzą,że są one zawsze emocjonalne,a każde słowo płynie z głębi serca.Moja ocena to:10/10Pozdrawiam,Agnieszka KaniukAgnieszka Kaniuk 2015-10-28 22:04:14