Carole DeSanti idealnie oddała klimat ogarniętego wojną Paryża i dramatycznego przebiegu życia pewnej dziewczyny, która na skutek paskudnego zbiegu okoliczności, musiała parać się prostytucją by przeżyć. Do tego przedstawienie uczuć matki, która kocha swoje dziecko, ale nie jest w stanie zapewnić mu dobrego życia i musi zostawić je w przytułku. Nie należy się spodziewać po tej książce ckliwego romansu, który doprowadza do łez czy sprawia, że czytelnik zakochuje się w głównej damskiej czy męskiej postaci. Owszem odczuwa się sympatię do pewnych postaci, mniejszą bądź większą. Jednak nie można się spodziewać niczego typowego dla romansu. W moim odczuciu – osoby, która nienawidzi czytać romansów czy powieści obyczajowych – mogę powiedzieć, że Namiętności Eugenii R. to nieco zwodniczy tytuł. Owszem mamy tu główny wątek miłości i porzucenia, typowy dla ckliwej powieści miłosnej, ale wszystko to jest otulone aurą wojny, skrajnych przepaści między warstwami społecznymi oraz dramatu samotnej matki. Wątek prostytucji był tu równie znaczący dla całej powieści. Intrygi, planowanie lepszego życia, odzyskania dziecka. Powiem szczerze, że nie spodziewałam się czegoś tak zajmującego po książce z takim tytułem. Carole doskonale uplotła nić intryg, nieszczęść, rozwijającej się miłości i dramatów, które przewijały się przez całą powieść. Czy polecam? Oczywiście. Czy każdemu? Nie koniecznie. Nie każdemu może odpowiadać osobliwy styl autorki, ale jeśli się skusicie, jestem pewna, że nie pożałujcie.Przyczajony Hasacz - bigdwarf.wordpress.com 2016-06-21 16:19:08

"Francja w przededniu wojny z Prusami i Komuny Paryskiej. Gigantyczne fortuny, a obok skrajna nędza. Dekadencki świat domów publicznych i zażywających uciech bon vivantów. W tym burzliwym czasie do metropolii przybywa młodziutka dziewczyna z prowincji. Jej losy splotą się z dramatycznymi wydarzeniami, które wstrząsną Paryżem."Carole DeSanti zebranie materiałów do tej książki zabrało dziesięć lat i przyznaję, że się to opłaciło, bo Namiętności Eugenii R. to naprawdę całkiem dobra powieść. Zafascynowana Naną Emila Zoli stworzyła wiarygodny portret młodej kobiety. Włożyła go w bardzo ciekawe ramy czasowe, za scenę wydarzeń obierając dziewiętnastowieczny Paryż.Bohaterką i narratorką tej powieści, czy raczej pamiętników, jest Eugenia Rigault, wieśniaczka z Pirenejów, która wyjeżdża za ukochanym mężczyzną do stolicy. Niestety bajki w życiu bardzo rzadko się zdarzają i tak i w tym przypadku. Dziewczyna zostaje porzucona, bez grosza i do tego ciężarna. Nie widząc innej drogi zaczyna zarabiać na ulicy. Staje się dość popularną prostytutką i powoli pnie się w hierarchii. Z czasem zyskuje pokaźny majątek i pewna pozycję w paryskim półświatku. Postanawia podjąć walkę o odzyskanie praw do córki, która przebywa w przytułku. W międzyczasie Prusacy okrążają Paryż, a bramy miasta zostają zamknięte. Eugenia zostaje zmuszona do dokonania wyboru między przeszłością, a niepewną teraźniejszością."Eugenia nie próbuje zdefiniować i nazwać swoich namiętności – czy to do Stefana, zubożałego arystokraty, czy do Jolie, koleżanki z burdelu, czy wreszcie później do bojownika Komuny Paryskiej. Jolie jest dla niej bratnią duszą, kimś, kto jest wobec niej serdeczny i lojalny. Jest silniejsza od Eugenii; w pewnym sensie Eugenia chciałaby być taka jak ona. Jolie trafia do jej serca i rozpala wyobraźnię jak nikt inny, ale każda z osób kochanych przez Eugenię może ją wiele nauczyć." (z wywiadu z Carole DeSanti)Carole DeSanti włożyła w tę opowieść kawał pracy, co przekłada się na bardzo ciekawą historię. Autorka z wielką dbałością o szczegóły przenosi nas do Paryża dziewiętnastego wieku. Przedstawia nam metropolię jakiej nie znamy. Miasto, w którym rażące bogactwo walczy ze skrajną nędzą. Obok wpływowych i potężnych arystokratów obserwujemy dzielnice biedy i mizerii.Jesteśmy świadkami zmian jakie zachodzą w głównej bohaterce. Jak z wiejskiego dziewczątka przeistacza się w kobietę, która wie czego pragnie od życia. Przy okazji wspomnę, że postaci przedstawione w książce są bardzo dobrze dopracowane, takie z krwi i kości. I jakie by one nie były, kibicuje się im."Dążyłam do tego, żeby opisać dojrzewanie kobiety do dorosłości, tak samo złożone, piękne i tajemnicze, jak bieg historii. To opowieść o kobiecie, której życie nie miało znaczenia dla wielkich historycznych wydarzeń jej epoki, ale było z nimi najściślej związane. Chcę, aby czytelnik zrozumiał, że życie wewnętrzne kobiety oraz sposób, w jaki ewoluuje i formuje się jej świadomość, ma znaczenie. W istocie dla każdej z nas – bo przecież większość z nas nie porusza trybów historii – to najważniejsze zadanie, które musimy wykonać bez względu na okoliczności." (z wywiadu z Carole DeSanti)Namiętności Eugenii R. to całkiem niezła powieść, która mimo niespiesznej akcji wciąga od pierwszych przeczytanych stron. Elegancki, a zarazem lekki język autorki pozwala na dość szybką lekturę. To książka obyczajowa z wątkami historycznymi, które nie odbierają jej uroku i nie przytłaczają czytelnika.Kto powinien sięgnąć po Namiętności Eugenii R.? Przede wszystkim wielbiciele powieści obyczajowych z historią w tle i książek historycznych. Myślę, że opowieść snuta leniwie przez DeSanti bardziej przypadnie do gustu kobietom. Polecam.monweg 2016-10-20 20:35:15