Muszę przyznać, że ostatnio u mnie w domu prym wiedzie literatura dziecięca, która coraz bardziej staje się nazwijmy to – uniwersalna wiekowo. Wiele pozycji może przypaść do gustu zarówno młodym jak i dorosłym czytelnikom.Jak wiadomo i dzieci i starsi uwielbiają bawić się w detektywa. Jednak sztuka dedukcji, idealnego łączenia faktów, spostrzegawczości do łatwych na pewno nie należy. Mistrzem w tym fachu niewątpliwie był np. Hercules Poirot i on myślę, nie miałby żadnych problemów przy wykonywaniu poleceń tytułowego detektywa Pierre. Książka o tym poszukiwaczu złodziei, stworzona przez znany na całym świecie, działający w Hiroszimie zespół ilustratorski, założony piętnaście lat temu przez Hiro Kamigakiego ( laureaci wielu nagród, do ich klientów należą np.„The New York Times”, „Newsweek” Toyota) jest niewątpliwie wspaniałą perłą wydawniczą. Duży format, twarda oprawa, wspaniałe kolory z daleka przyciągają uwagę. Gdy dodamy do tego fantastyczną grafikę,szczegółowość ilustracji i zadania, których wykonanie do najłatwiejszych nie należy, otrzymamy książkę od której nas ogromnie trudno odciągnąć. Każda strona to inny labirynt, niesamowity warsztat Pierre'a, muzeum, Śródmieście czy nietypowy las, to tylko nieliczne z nich. Wszystkie ogromnie drobiazgowo narysowane, z mnóstwem dodatkowych elementów, które raz pomagają a kiedy indziej wręcz przeszkadzają w wykonywaniu zadania. Poleceń jest naprawdę dużo, po wydawało by się banalne, co okazuje się takim nie jest, po naprawdę trudne, które wymagają wiele uwagi. Momentami nasze oczy wyprowadzają nas w pole i wydaje nam się, że nic absolutnie nie znajdziemy, by dopiero po chwili zauważyć brakujące elementy. Książka ogromnie angażuje, gdy zaczniemy bawić się w detektywów i podążać tropem złodzieja, to bardzo niechętnie wracamy do codzienności. Ogromnie podoba mi się też jej uniwersalność, absolutnie cała rodzina dzięki jej atrakcyjności może razem spędzać czas. Cała historia wydaje się prosta, lecz jej droga do zakończenia jest ogromnie wyboista i trzeba naprawdę być spostrzegawczym aby wyjść na prostą. Ciężko mi wybrać co mnie urzekło w niej najbardziej. Na pewno niesamowite kolory, wielowymiarowość ilustracji, różnorodność zadań jak i iskierka humoru autorów, która niewątpliwie dodaje całości smaku.Według mnie ta książka to niewątpliwie nietypowe dzieło sztuki z którym obowiązkowo powinniśmy się zapoznać. Polecam wszystkim, bez względu na wiek, zajmujące chwile gwarantowane.jezyna122 2016-01-22 21:15:46

Książki pobudzające kreatywność opanowały rynek. Wszystko zaczęło się od Zniszcz ten dziennik, czyli książki którą bez żadnych wyrzutów sumienia możemy zniszczyć poprzez zadania w niej zawarte. Później pojawiły się kolorowanki, dzięki którym człowiek ma się odprężyć, odstresować i skupić swoją uwagę na dobieraniu kolorów, cieniowaniu itd. Teraz popularne stały się książki, gdzie łączy się kropki i przechodzi labirynty.Detektyw Pierre w labiryncie. Na tropie skradzionego Kamienia Chaosu jest książką, w której musimy przemierzać labirynty, aby znaleźć skradziony przez Pana X, Kamień Chaosu. Dzięki tej książce możemy się wcielić w pomocników detektywa Pierra i jego asystentki Carmen i przemierzamy uliczki, miejsca w Operyżu.Nie będę ukrywać, że ta książka skradła mi serce z dwóch powodów. Po pierwsze jej wykonanie zapiera dech w piersiach, a po drugie sprawiła mi ona tyle frajdy, że poczułam się znowu dzieckiem.Zacznę jednak zachwytów nad wszystkimi obrazkami i labiryntami, z których ta książka się składa. Mamy w niej piętnaście labiryntów, które zostały wykonane przez Hiro Kamigaki oraz zespół grafików IC4DESIGN. Gdy po raz pierwszy otworzyłam tę książkę to odebrało mi mowę. Tak pięknie wykonanych obrazków, dopracowanych szczegółów dawno nie widziałam. Karty z labiryntami wyglądają jak małe dzieła sztuki. Najlepsze jest to, że chociaż każdy labirynt ma dopracowane najmniejsze szczegóły, to nic się nie zlewa i każdą rzecz można rozróżnić.Co do zabawy, to nie spodziewałam się, że przechodzenie labiryntów może sprawić taką przyjemność. Ale nie powiem, pierwsze przejrzenie kart wprawiło mnie w osłupienie nie tylko z powodu obrazków, ale też zaczęłam się zastanawiać jak ja mam przez to przejść. Moje oczy musiały się przyzwyczaić do tych wszystkich szczegółów, znajdowania najdrobniejszych rzeczy i zwracania uwagi na przeszkody, więc początki nie były łatwe i czasami kilka razy przechodziłam jedną planszę, ale później poszło z górki.Jednak w tej książce nie tylko chodzi o przechodzenie labiryntów, ale również o to, aby wykonywać różne zadania np. szukanie trofeów, wiadomości, osób w opałach. To sprawia, że zabawa z tą książką jest jeszcze lepsza i przy okazji można poćwiczyć swoją cierpliwość i sokoli wzrok.Pamiętam jak za dzieciaka lubiłam bawić się tego typu książkami, gdzie były kolorowanki, kropki i labirynty, ale Detektyw Pierre w labiryncie to książka zupełnie inna niż te, które były w latach 90. Kiedyś labirynty były płaskie, a te są wielowymiarowe, co jest przyjemne dla oka i nie uważam, aby ta książka była przeznaczona tylko i wyłącznie dla dzieci i nastolatków. Każdy kto lubi bawić się labiryntami, odnajdzie się w niej przyjemność i później będzie chcieć więcej. Osobiście mam nadzieję, że na rynku polskim będzie się pojawiać więcej takich pozycji o tak dobrej grafice i wykonaniu. bookplease 2016-02-01 22:24:44