ROZDARTA SOSNANa wstępie pragnę podziękować wydawnictwu Szara Godzina za egzemplarz książki do recenzji.Książka Pani Anny Sakowicz "To się da!" jest drugim tomem cyklu "Złodziejka marzeń". Podobnie jak tomem pierwszym (którego recenzję możecie również przeczytać na moim profilu) jestem nią oczarowana.Już od samego początku lektury postawa oraz perypetie głównej bohaterki przywodziły mi na myśl motyw rozdartej sosny w literaturze.Joanna to kobieta,która ma za sobą nieudane małżeństwo owocem którego jest nastoletnia Lusia wychowywana samotnie przez matkę. Kobieta razem z córką przebywają w Kociowiu na rocznym urlopie po to,by opiekować się ciocią Zosią.Niestety urlop dobiega końca i Joanna musi podjąć decyzję odnośnie tego, co dalej zrobić ze swoim życiem.Niestety nie jest to takie proste ponieważ musi wybierać pomiędzy rozsądkiem,a miłością.Jako,że w swoim,życiu została boleśnie zraniona boi się ulec porywom serca lecz jednocześnie wie,że w jej wieku trafić na mężczyznę idealnego jakim jawi się Artur i przeżyć prawdziwą miłość to to niemalże cud,który nigdy się nie powtórzy. Joanna przeżywa wewnętrzne rozterki pomiędzy stabilizacją,a niepewną przyszłością bo przecież to,że teraz w jej związku dzieje się tak wspaniale nie daje gwarancji,że tak będzie zawsze,a ona musi myśleć nie tylko o sobie lecz również o córce.Jest jeszcze coś,co zatrzymuje nasz Asię. A mianowicie wolontariat w hospicjum dla dzieci.Zdradzę Wam drodzy czytelnicy,że książka zaczyna się bardzo smutnym wydarzeniem,które jest jakby wielkim impulsem do tego,by ratować,życie małej Szpilki,dziewczynki,której czas jest największym wrogiem,a której jedyną szansą jest przeszczep szpiku.Joanna wraz z rzeszą ludzi o dobrych sercach robi wszystko,co w jej mocy by znaleźć dawcę dla dziewczynki stając się tym samym aniołem nadziei dla dziewczynki.Czy jednak wszystko się uda i czy będzie również posłańcem dobrej nowiny tego już nie zdradzę.Joanna mimo lęku i wielu obaw wierzy,że jak mówią Kociowianie "To się da!".W tym tomie mamy możliwość poznać trochę więcej szczegółów z przeszłości samej Zofii i dowiedzieć się dlaczego jej życie ułożyło się tak,a nie inaczej.Powrót do przeszłości stanie się początkiem poszukiwań jedynej miłości starszej kobiety.Nastoletnia Ludwika wierzy w miłość do grobowej deski. Czy jednak taka miłość jest możliwa....?Książka dostarcza czytelnikowi wielu skrajnych emocji.Jednocześnie wzrusza i bawi pozostawiając przy tym nam czytelnikom miejsce na refleksję nie tylko o życiu ale również o cierpieniu. Ja osobiście bardzo często zadawałam sobie pytanie jak ja zachowałabym się w podobnej sytuacji?Dlatego,od początku kibicowałam Joannie,by udało jej się znaleźć swoje miejsce na ziemi.Zachęcam Was gorąco do tego byście sami sięgnęli po te bardzo ciepłą i klimatyczną powieść i sprawdzili czy naszej bohaterce uda się dotrzeć do swojej bezpiecznej przystani.Na zakończenie chcę bardzo serdecznie podziękować samej autorce za poruszenie tak ważnego tematu jakim jest przeszczep szpiku i dawcy szpiku.Ufam i gorąco wierzę,że dzięki temu wielu czytelników zdecyduje się zostać dawcą szpiku zachęcając jednocześnie wszystkich wokół do czynienia tego samego. Bądźmy aniołami nadziei dla wielu chorych. Ofiarując małą,ale jakże bezcenną cząstkę siebie możemy podarować komuś drugie życie.Moja ocena to:10/10Pozdrawiam,Agnieszka KaniukAgnieszka Kaniuk 2016-03-16 11:43:42