Proponuję Państwu historię opartą na faktach Pana Siegfrieda Lenza pt.”Minuta ciszy”. Akcja toczy się w szkole średniej w małej nadbałtyckiej miejscowości w Niemczech, głównymi bohaterami są młoda nauczycielka języka angielskiego Stella i osiemnastoletni Christian – przewodniczący klasy, którą uczy Stella. Zawiązuje się między nimi uczucie, jak również łączy ich wspólna pasja – żeglarstwo.Stella Petersen była bardzo lubiana wśród uczniów, a ci którzy jeździli razem z nią na wycieczki byli zachwyceni jej pomysłami, wspaniałą atmosferą, która udzielała się wszystkim uczniom, ponieważ Stella wzbudzała poczucie wspólnoty. Christian zadurzył się w swojej nauczycielce po uszy i wiązał z nią wspólne plany. A i Stella odwzajemniała to uczucie, choć nie dawała go po sobie poznać. I oto zdarzył się straszny wypadek, w którym ginie Stella. Co takiego się wydarzyło? Gdy Christian dowiaduje się o śmierci ukochanej, załamuje się. Stella zostawia jednak po sobie list, w którym wyznaje miłość chłopcu, co jeszcze bardziej potęguje jego ból po stracie ukochanej. Dodatkowym ciosem dla Christiana jest prośba dyrektora szkoły, aby wygłosił mowę pożegnalną, ponieważ jest przewodniczącym klasy. To już za dużo dla chłopca – odmawia, lecz bierze udział w ceremonii pogrzebowej.To piękna, lecz jakże tragiczna miłość i choć przez niektórych krytykowana, bo ona przecież nauczycielka, a on uczeń, i to im po prostu nie wypada.Autor ukazuje w tej cieniutkiej książeczce historię miłości mówiącą o dorastaniu młodego człowieka i sposób na pokonanie tak wielkiej straty, bo to przecież pierwsza i największa miłość Christiana.Książka w miękkiej oprawie, króciutka, bo zawiera niewiele ponad 130 stron i można ją przeczytać w jedno popołudnie. To lektura, którą warto przeczytać, bo inspiruje i daje do myślenia, oraz pozostawia po sobie cenny ślad. Zachęcam i zapraszam do wspólnej wędrówki.Moja ocena: 10/10Polecamy, zespół dobrerecenzje.pldobrerecenzje.pl 2016-03-15 20:38:38

Siegfried Lenz przedstawił poruszającą historię miłości, która nie miała racji bytu. Choć mężczyzna urodził się w 1926 roku w Ełku ( wtedy Prusach wschodnich ), to jego styl pisania jest niesamowicie współczesny i choć akcja książki dzieje się w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku, to historie przyswaja się właściwie jak współczesną. Christian to dojrzały młodzieniec, który zakochał się w swojej nauczycielce miłością szczerą i prawdziwą. Wbrew opinii, że był za młody, nawet jego matka dostrzegała, że syn jest głęboko zakochany w Stelli, która w jej mniemaniu równie mocno go kochała. Tym samym śmierć kobiety poważnie wpłynęła na chłopaka. Choć historia zawarła się zaledwie na 134 stronach, pozostawia czytelnika w osłupieniu.Kiedy przyszło mi po półtorej godzinie skończyć Minutę ciszy…w zasadzie nie wiedziałam co powinnam zrobić ze swoim życiem. Doskonale opisane odczucia młodego, nadal dojrzewającego emocjonalnie i fizycznie człowieka, który choć nie powinien, zakochał się w nauczycielce. Kobieta miała bardzo dobrą opinię wśród współpracowników i rodziców swoich uczniów. Nie było zatem nic dziwnego, że matka Christiana nawet nie próbowała wybijać synowi uczucie z głowy. Tragiczny koniec złamał życie młodzieńca i sprawił, że na dobrą sprawę, nie był on w stanie wygłosić żadnej przemowy podczas ceremonii żałobnej ku czci nauczycielki. Dyrektor, który go poprosił o wyrażenie żalu po jej stracie, wyraźnie zrozumiał Christiana, choć nie pytał dlaczego.Powieść dojrzała, wzruszająca, która bez wątpienia pozostawia czytelnika ze wieloma pytaniami i jeszcze większymi przemyśleniami. Pytać można o wiele rzeczy, o ciąg dalszy historii. Jenak nikt wam tego nie opowie. Samą historię polecam bardzo gorąco.Minuta ciszy to jedna z tych książek, którą przeczytacie szybko, ale na długo pozostanie w waszej pamięci.Przyczajony Hasacz - bigdwarf.wordpress.com 2016-06-13 10:57:51