Poznajcie świat, w którym nic nie jest takie, jak się wydaje, a każda sprawa ma nie tylko drugie dno, ale również trzecie i czwarte... Remigiusz Mróz znowu zaskakuje czytelnika misternie utkaną intrygą i nie pozwala mu oderwać się od lektury.Kiedy czytałam Rewizję było mi autentycznie przykro. Zdążyłam bardzo polubić Zordona i Chyłkę, więc każde ich potknięcie sprawiało, że było mi ich szkoda! Remigiusz Mróz nie oszczędzał swoich bohaterów i bardzo wyraźnie pokazywał im, że świat jest okrutny i zakłamany. Chyłka stoczyła się prawie na samo dno i wiecznie zagląda do butelki, a Kordian gubi się we własnym życiu... Tej książki nie da się obojętnie odłożyć na półkę - trzeba ją po prostu przeczytać!Joanna po opuszczeniu prestiżowej kancelarii trafia do klitki w centrum handlowym, gdzie udziela porad prawnych za grosze. Właśnie tam poznaje swojego klienta – Bukano. Mężczyzna nie jest jednak jednym z tych klientów, którzy mają błahy problem z podatkiem –jest oskarżony o zamordowanie własnej żony i córki że szczególnym okrucieństwem, a na domiar złego jest… Romem. Chyłka odkrywa okazję do zemsty na dawnym pracodawcy i bez mrugnięcia okiem podejmuje się obrony mężczyzny. Nie mogę zdradzić więcej, żeby nie psuć Wam zabawy, ale mogę zapewnić, że "będzie się działo", a Joanna Was nie rozczaruje. Sprawa okazuje się znacznie bardziej skomplikowana niż mogłoby się wydawać chociażby ze względu na gigantyczne ubezpieczenie zabitych kobiet, którego firma ubezpieczeniowa nie ma zamiaru wypłacać..Jestem pod wrażeniem wiedzy autora na temat kultury Romów. Przyznam szczerze, że nabrałam do nich nieco większego szacunku. Do tej pory miałam głównie przykre doświadczenia z Cyganami (w tym raz groźbę połamania nóg). Remigiusz Mróz opowiedział mi jednak ich historię i wytłumaczył zasady postępowania – dzięki temu trochę lepiej ich rozumiem, chociaż dystans pozostaje. Wiem już czym jest skalanie, dlaczego Romowie nie pracują i skąd się w ogóle wzięli w naszym kraju. Cieszę się zatem, że książka ma również aspekt edukacyjny. Remigiusz Mróz jest jednym z nielicznych autorów, których książki można polecać zupełnie w ciemno! Cenię go przede wszystkim za inteligencję, ironię, realizm i wiedzę, nie tylko z zakresu prawa. Lubię jego książki również dlatego, że porusza w nich trudne tematy – tym razem jest wśród nich rasizm, uzależnienia oraz odwieczny problem adwokatów – konflikt moralności z możliwością powiększenia objętości portfela. Autor pokazuje nam również w jak okrutnych czasach żyjemy i jak niewiele my – szarzy ludzie, możemy zdziałać na własną rękę. Kto czyta - nie pyta 2016-03-23 20:50:25

Żona i córka robotnika z Ursynowa giną tragicznie w niewyjaśnionych okolicznościach. Przez fakt, że polisa ubezpieczeniowa zmarłych opiewa na ogromną sumę, ubezpieczyciel nie kwapi się z wypłaceniem odszkodowania, pogrążonemu w żałobie mężczyźnie. Wdowiec spodziewał się problemów, ale to co go spotyka przechodzi jego najgorsze koszmary. Ubezpieczyciel odmawia spieniężenia polisy, posądzając robotnika o zamordowanie żony i córki, a zaraz potem prokuratura stawia mu zarzuty. Mężczyzna rozpoczyna desperacją walkę o uniewinnienie i własny honor, a raczej jego resztki. Jego obrońcą będzie nie kto inny jak Joanna Chyłka – prawnicza, która nie tak dawno temu, pogrzebała swoją karierę.
Tradycyjnie dla siebie, autor wprowadził elementy wręcz dramatyczne do życia Chyłki, jakby nie była dostatecznie sponiewierana przez życie – wylądowała w boksie i udzielała porad prawnych za marne stawki. Zordon czyli Kordian Oryński, nasz heroiczny idiota, nadal kontynuował aplikację u Żelaznego & McVay’a. Tyle tylko, że tak jak Chyłka traciła na zajebistości bez Oryńskiego – bo komu niby miała docinać, tak Oryński bez Chyłki to po prostu klęska na czterech kółkach. Do tego stanęli naprzeciw siebie na sali sądowej i to było…bardziej niż żałosne. Mogłabym się użalać przez godzinę nad tym jak źle czytało się o tym duecie jako osobnych jednostkach. Nie wspominając o tym, że autor BEZCZELNIE I BRUTALNIE zdeptał moje marzenia o gorącym romansie Chyłki z Zordonem…Przysięgam, że jeśli tego nie naprawi, sama się za to wezmę. I nikt mnie nie powstrzyma.
W Rewizji pojawiają się również postaci, które czytelnik może znać z poprzednich części i wszystko wskazuje na to, że mimo wszystko są one znaczące dla fabuły. Oczywiście typowo dla siebie Mróz mistrzowsko poprowadził akcję i mimo tego wyczuwalnego między ulubionym duetem marazmu, książkę czytało się bajecznie i tradycyjnie pochłonęłam ją w jedną noc ( jak każdą książkę Remigiusza ). Normalnie książka byłaby jedynie bardzo dobra – tak, jedynie…brawo hasacz – jednak wiadomo…Mróz to mistrz suspensu i kiedy dowali ci w zakończeniu, to po wszystkim siedzisz w kącie i twierdzisz, że wszystko jest przecież w porządku, a tak naprawdę płaczesz i plujesz krwią.
Końcowa konkluzja? Każdy kto czytał Kasację i Zaginięcie powinien sięgnąć po Rewizję. I razem z innymi mieć tylko nadzieję, że autor okaże trochę łaski, naprawiając Pendolino relacji Zordon-Chyłka.Przyczajony Hasacz - bigdwarf.wordpress.com 2016-06-10 14:50:12

W końcu zebrałam się na odwagę i przeczytałam "Rewizję" Remigiusza Mroza. Tak. Odwaga okazuje się być kluczowa, jeśli macie chęć przeczytania czegokolwiek, co wyjdzie spod pióra tego autora. Może się wydawać, że po przeczytaniu Kasacji i Zaginięcia znamy już głównych bohaterów i możemy się spodziewać po nich konkretnych zachowań. Może się wydawać, że w tym względzie autor nie jest w stanie nas już niczym zaskoczyć. Może się wydawać, że Zaginięcie będzie po prostu kontynuacją perypetii dwojga najbardziej znanych prawników w Polsce, podczas kolejnej rozprawy. No właśnie... Może się wydawać... Remigiusz Mróz po raz kolejny udowadnia, że jeśli coś wiemy to tylko to, że nie wiemy nic. Jego niezwykła umiejętność zaskakiwania czytelnika i lekkie pióro sprawiają, że od lektury wprost nie można się oderwać, a świetne poczucie humoru i błyskotliwe dialogi jak zwykle umilają nam czas spędzony na czytaniu. Polecam Rewizję osobom o mocnych nerwach i stalowym postanowieniu przy przestrzeganiu piątego przykazania, bo część osób zapewne pod koniec czytania książek Mroza, będzie chciała go zamordować....Fly action 2016-09-04 01:06:39

Są takie książki, które wciągają czytelnika od samego początku. Zdarza się jednak, że pomimo tego, iż powieść czytało nam się bardzo dobrze i świetnie się przy niej bawiliśmy – ta, po pewnym czasie całkowicie ulatuje z naszej pamięci. Dlaczego? „Rewizja” Remigiusza Mroza jest dla mnie dość specyficzną książką. Nie chodzi mi o treść, sposób narracji, czy rozwinięcie akcji i oczywiście zaskakującego zakończenia. Powieść przeczytałam w kilka godzin i założę się, że gdybym zrecenzowała ją tego samego dnia, kiedy ją skończyłam – moja ocena byłaby zgoła inna. Ponownie Chyłka i Zordon muszą spełniać swe zawodowe obowiązki, broniąc człowieka, któremu ubezpieczyciel odmawia wypłaty pieniędzy, argumentując, że rzekomo to pogrążony w żałobie mężczyzna zamordował swoją rodzinę. Problemy nawarstwiają się, a sprawa z każdym dniem staje się coraz bardziej zawiła. „Pewnych rzeczy po prostu się nie wybacza. Czy Hitlera by oszczędzono, gdyby nie zabił się w tamtym bunkrze i dzień po podpisaniu kapitulacji stał się dobrym człowiekiem? Nie, podobnie jak nie powinno się wybaczać ojcom, którzy z życia swoich córek zrobili holocaust.” Przed napisaniem tej recenzji postanowiłam ponownie przeanalizować sobie tą książkę, by nie pominąć niczego istotnego. W „Rewizji” występuje wątek kulturowy. Jest to właściwie główny trzon, na którym opiera się akcja książki Remigiusza Mroza. Pomysł na fabułę muszę pochwalić, ponieważ szybko wciągnęłam się w tę historię. Myślę jednak, że powieść ta nie jest tak dobra jak poprzednie tomy tej serii. Dlaczego? Otóż wkradła się tutaj pewna schematyczność. Mniej więcej wiemy, w których momentach książki akcja rozwija się szybciej i gdzie może dojść do przewidywanego zwrotu akcji. Plusem jest to, że pomimo tego, iż domyślam się gdzie może mnie coś zaskoczyć – nadal nie wiem CO może mnie zaskoczyć. „Weszła do domu i odłożyła wódkę do szafki. Wystarczy na jeden dzień. Czas wziąć się za tequilę.” Postać Joanny Chyłki, choć nadal uważam, że jest to jedna z najlepiej wykreowanych postaci żeńskich w literaturze, tym razem zaczęła mi działać na nerwy. Myślę, że z każdym kolejnym tomem prawniczka nie jest już tą samą niezależną i silną kobietą, choć w tym momencie wiele osób może się ze mną nie zgodzić. Być może w następnych tomach tej serii będzie inaczej i Chyłka wróci do formy. W książce ponownie dominuje niespodziewane zakończenie, jednak tym razem jest to dla mnie odrobinę za mało. O ile po przeczytaniu tej książki, męczyłam znajomych, by koniecznie po nią sięgnęli – tak, teraz myślę, że moja fascynacja książką, była zbyt duża i potrzebuję chwili odpoczynku od książek Remigiusza Mroza.Marionetka Literacka 2017-04-30 23:16:03