Fenomenalna. Zjawiskowa. Wspaniała. Genialna. Prawdziwa. Cudowna. Brakuje mi słów, żeby ją opisać.Zaznaczę, że podejrzewam, że ocena książki może zależeć od nastroju w jakim się ją czyta.Ja czytałam ją niecałą godzinę w nastroju, który daleki jest od euforycznego. Przeczytałam jednym tchem.A książka pachnie nadzieją, mimo pokazanej brutalnej (?) prawdy o losach miłości w małżeństwie albo małżeństwa w miłości. W każdym razie jedno zabija drugie. Albo nie?Moment, w którym Gilles mówi o swoim powrocie do Lisy (do związku) to absolutny emocjonalny i erudycyjny majstersztyk.Coś, co chciałaby raz w życiu usłyszeć każda kobieta od mężczyzny swojego życia (to już akurat końcówka):"Kocham cię, Liso, zazdrosny jestem o to, co dla nas zrobiłaś. Kocham cię, bo z niczym się nie cackasz, bo stawiasz mi czoło. Kocham cię, bo jesteś zdolna mnie uderzyć. Kocham cię, bo jesteś wciąż piękną nieznajomą. Kocham cię, bo pójdziesz ze mną do łóżka tylko wtedy, kiedy będziesz miała na to ochotę."Polecam.magdac 2014-05-05 14:27:22