Intrygi, romanse, konflikty i walki o władzę — pomyśleć, że takie sytuacje mają miejsce od tysięcy lat! Jak wtedy ludzie reagowali? To mogło być jeszcze bardziej skomplikowane, gdy w grę wchodzą magiczne moce…Gdy byłam dzieckiem, to szalenie interesowałam się Egiptem. Do tego stopnia, że chciałam zostać archeologiem! Z biegiem lat zauważyłam, iż chyba każdy miał taki krótki okres, gdy pasjonował się grzebaniem w piasku. Nie zapominając o odkryciach, oczywiście! Zapał nieco się ostudził, ale z radością wracam do książek lub artykułów opowiadających o piramidach, faraonach, hieroglifach. Dlatego postanowiłam sięgnąć po „Przeklęty grobowiec”. Zachęciła mnie przede wszystkim notka o autorze. Christian Jacq jest francuskim egiptologiem. Posiada bogaty dorobek, pisząc nie tylko pozycje typowo popularnonaukowe, ale także powieści. I oto jedna z nich. Uznałam, że wiedza Jacqa nadaje się na dostateczny bodziec, aby poświęcić wieczór na lekturę. Przyznam, że początkowo uznałam, iż to książka kierowana do młodzieży. Okładka nieco mnie zmyliła. Okazuje się jednak coś zupełnie innego — „Przeklęty grobowiec” trudno sklasyfikować jako konkretny gatunek. Mamy całą gamę wątków.Zarządca winnic staje się świadkiem zdarzenia, które może mocno wpłynąć na spokój w kraju. Czarnoksiężnik kradnie z grobowca dzban Ozyrysa — to w nim kryją się tajemnice. Tajemnice dotyczące najważniejszej kwestii — życia i śmierci. Faraon Ramzes postanawia zapobiec tragedii. Zagadką zajmują się, między innymi, jego dwaj synowie. Ramesu i Setna diametralnie się od siebie różnią. Ten pierwszy jest dowódcą wojsk, drugi chce zostać kapłanem świątyni Ptaha. Łączy ich gust. Obaj zakochują się w Sekhet, młodej uzdrowicielce. Sytuacja rodzi poważny konflikt, który musi zostać szybko rozwiązany. Zło czai się i tylko czeka, aby zaatakować. Czy da się temu zapobiec?Moje przypuszczenia okazały się słuszne. Jacq posiada naprawdę ogromną wiedzę, którą potrafi w ciekawy sposób przekazać. Atmosfera jest, według mnie, najmocniejszym aspektem książki. Autor garściami czerpie z mitologii. Dla mnie było to odświeżenie wielu informacji, niektóre natomiast okazały się nowością. Fabuła wciąga, choć należy stwierdzić, że byłaby mniej atrakcyjna, gdyby działa się w innych czasach, w innym rejonie. Choć raczej nie warto o tym myśleć, bo wówczas mielibyśmy kontakt z zupełnie różną od tej książką. Dobrze, iż Jacq skupił się na tym, na czym zna się najlepiej — Egipcie. Tym sposobem wzbudził we mnie zainteresowanie resztą jego twórczości.Powieść dość mocno rozciągnięto. To dopiero pierwszy tom serii, więc musimy poczekać na kolejne, jeśli chcemy uzyskać więcej odpowiedzi i rozwiązań. Czytałam w Internecie, że niektóre z poprzednich książek Jacqa opowiadają o latach młodości faraona Ramzesa, więc i o nich warto pamiętać. Prawdopodobnie są ciekawym wstępem do „Przeklętego grobowca”, choć ta pozycja mimo wszystko opowiada inną historię. Jeżeli lubicie serie, które zapełnią Wam letnie miesiące, to koniecznie miejcie na uwadze twórczość tego egiptologa. Zwłaszcza, gdy macie ochotę na powrót do bardzo dalekiej przeszłości.Styl autora jest mało skomplikowany. Wręcz prosty, co w tym przypadku można uznać za rodzaj wady. Zwracam dość dużą uwagę na lekkość pisania, tutaj tego trochę zabrakło. Całe szczęście, że akcja płynie wartko i sprawia, iż ignorujemy niedociągnięcia w warsztacie. Czasem coś zgrzytnie, ale nie odbiera przyjemności z lektury. Spodobał mi się zabieg polegający na dodaniu rysunków przedstawiających hieroglify. Związane są z daną sytuacją i obrazują całość, co wypada ciekawie. Pozwoliło mi na krótkie zastanowienie się nad kunsztem Egipcjan — to był fascynujący okres i nic dziwnego, że przed laty marzyło się o studiach związanych z tak cudownymi rejonami.Stopniowo zbliżają się upalne miesiące. Spędźmy je na poszukiwaniach. Christian Jacq zabiera czytelnika w egzotyczną podróż i sprawia, że nie sposób się nudzić. Lubicie klimat pełen zagadek? „Przeklęty grobowiec” aż w nie obfituje!Erna 2016-04-27 20:09:51