„Życie jest jak karuzela, trzeba się mocno trzymać aby nie wypaść”Właśnie to zasłyszane kiedyś powiedzenie towarzyszyło mi podczas lektury książki o której chcę Wam dziś opowiedzieć kilka słów. Ale zanim słowo o samym utworze pozwólmy sobie na chwilę przemyśleń. Zapewne nikomu z Was nie trzeba uświadamiać jak bardzo życie każdego z nas bywa zmienne i zaskakujące. Każdego dnia zaliczamy swoje wzloty i upadki,radości i smutki. Tak naprawdę niczego w życiu nie możemy być pewni. Owszem mamy swoje plany i marzenia lecz życie mocno je weryfikuje. O tym wszystkim pisze w swej najnowszej powieści „Na karuzeli”Teresa Monika Rudzka.Główną bohaterką tytułu jest Dagmara,młoda kobieta ciesząca się szczęśliwym życiem rodzinnym. Jednak nie wszystko jest tak wspaniałe jak sugeruje to pierwsze wrażenie o czym możemy przekonać się już na początku opisywanej historii. Bo oto poznajemy Dagmarę w momencie kiedy czeka na wizytę matki z którą nie utrzymywała kontaktu od wielu lat. Nie chcę zdradzić co jest powodem takowej izolacji kobiety od rodziny powiem tylko,że pragnęła ona żyć inaczej,lepiej,godniej niż kobiety z pokoleń jej najbliższych.Pani Teresa Monika Rudzka konfrontuje czytelnika z trudnym,bolesnym lecz niestety okrutnie prawdziwym życiu w obliczu biedy i patologi gdzie nieodłącznym towarzyszem niedoli jest alkohol. Wszystkie kobiety o których losach czytamy pragną spokojnego,szczęśliwego życia gdzie będą mogły czuć się bezpieczne i kochane. Niestety w myśl powiedzenia „ historia lubi się powtarzać” wszystkie za każdym razem popełniają te same błędy choć już jako dzieci obserwując życie swoich rodzin obiecują sobie,że w ich przypadku będzie inaczej.Jeśli chodzi o moje odczucia to między mną, a książką nie zaiskrzyło. Bardzo długo nie mogłam wbić się w jej klimat. Nie mogłam dać wiary temu że w człowieku może być tak wiele zawiści,złości i nienawiści tym bardziej kiedy jesteśmy rodziną. Tym niemniej pod względem stylu,języka czy też pomysłu na fabułę niczego tej pozycji zarzucić nie można. Bardzo ciekawym zabiegiem jest przedstawienie opisywanych wydarzeń w chronologii wstecznej. Zaczynamy lekturę w czasach współczesnych a następnie niczym w wehikule czasu odbywamy podróż w do przeszłości,by poznać perypetię kobiet z kilku pokoleń wstecz. W ten sposób do końca nie wiemy jaki skrywany sekret pokierował losami owych kobiet tak,a nie inaczej.Mimo,że po „Na karuzeli „ spodziewałam się czegoś innego niż to,co otrzymałam, to z pewnością jest to książka,która znajdzie wielu swoich zwolenników. Dlatego najlepiej sami po nią sięgnijcie,by wyrobić sobie własne o niej zdanie.Moja ocena to : 5 /10Pozdrawiam,Agnieszka KaniukAgnieszka Kaniuk 2016-07-28 14:05:05