Książkę tę można zaliczyć pod względem gatunku literackiego do kryminały z elementami thrillera, wraz z szeroko zarysowanym tłem społecznym i obyczajowym. Książkę czyta się jednym tchem, mimo, że poruszany temat przemocy domowej nie należy do najłatwiejszych. Często, o czym również pisze autorka, to temat pozostający w 4 ścianach domu. Autorka jednak nie bała się poruszyć tego tematu. Dodatkowo precyzyjnie skonstruowana fabuła nie pozwala czytnikowi odłożyć książki choć na chwilę. Początkowo powolne tempo książki, z czasem przyśpiesza, aby trzymać w napięciu do ostatnich stron.Lubie Czytać LC 2016-05-10 18:49:57

W ponurym i deszczowym Londynie, mieści się ośrodek dla ofiar przemocy domowej. To właśnie tam Marnie Rome i jej partner Noah Jake udali się po kolejne wskazówki do śledztwa, które prowadzą. Sęk leży w tym, że kiedy usiłują doprowadzić jedną sprawę do końca, w ośrodku znajdują męża jednej z pensjonariuszek – Leo Proctor. Mężczyzna miał wbity nóż w plecy. Mimo prowadzenia innego śledztwa, to sprawa małżeństwa Leo i Hope staje się dla nich priorytetem. Pytań jest wiele, ciągle ich przybywa i co więcej…nagłe zniknięcie żony poszkodowanego, niczego nie ułatwia. Jakby tego było mało, sprawę komplikuje przeszłość detektyw Rome, której przyrodni brat zabił ich rodziców i teraz odsiaduje wyrok w więzieniu. Przy każdej wizycie kobieta stara się znaleźć odpowiedź na pytanie Dlaczego to zrobił? Sam opis ( bez wzmianki o przeszłości detektyw Rome) bardzo zachęcał do przeczytania tej książki. Spodziewałam się wielkiego bum, kolejnego przerażającego kryminału z elementami thrillera psychologicznego z przemocą domową w tle. Tymczasem sam koncept fabularny jest świetny, naprawdę dobrze obmyślona historia, dobrze skonstruowane postaci, ale do diabła…to wszystko już znam. Problem pojawił się w przeszłości Marnie Rome. Do bólu sztyniło mi to tym co dał nam w swoich powieściach M.J. Arlidge o inspektor Hellen Grace. i z jednej strony było to dobre, bo uwielbiam prozę tego autora, ale z drugiej strony…spodziewałam się czegoś więcej. Czegoś, co nie będzie powtarzalne.Nie twierdzę jednak, że Sarah Hilary nie napisała porządnego kryminału z przemocą domową w tle. Bo napisała. Tyle tylko, że zabrakło mi czegoś oryginalnego. Tego dreszczu przerażenia, bo przecież temat, który poruszyła autora nigdy nie należał do łatwych.Albo po prostu to ja jestem hasaczem bez empatii. Pozostaje mieć nadzieje, że kolejne tomy o detektyw Rome będą bardziej oryginalne i poruszające.Przyczajony Hasacz - bigdwarf.wordpress.com 2016-06-10 13:45:21