Katarzyna Grochola to najpopularniejsza polska pisarka współczesnej literatury. Jej najnowsza powieść, której premiera odbędzie się 18 maja, rozgrywa się w dwóch miejscach: USA, i Polsce. Autorka opisuje historie pięciu osób: Gabrysi, Mateusza, Olin, Kuby i Jerrego. To poplątane losy młodych ludzi dotkniętych alkoholizmem, hazardem lub tęsknotą za niespełnioną miłością. Pojawia się też wątek śmierci bliskiej osoby i trudny wybór: czy zostać w kraju z umierającą matką, czy wyjechać zagranicę do ukochanego?Jurek -nazywa się Jerrym, to polski emigrant, po kilku mitingach dla alkoholików, postanowił oddać się hazardowi, bo twierdzi, że kasyno jest dla ludzi. Często prowadzi nielegalne interesy, trochę kombinuje, a przy tym uwodzi kolejne kobiety i jak sam twierdzi nawet nie wie ilu ma synów w Stanach. Ciągle łudzi się nadzieją, że stanie się wielkim biznesmenem i zbije fortunę.Kuba- niepijący alkoholik, niezwykle oddany Jerryemu lecz, gdy dochodzi „co do czego” kocha się z jego żoną nie dbając o przyjaźń. Ciągle okłamuje matkę, że dobrze zarabia, ale wyciąga od niej kasę.Gabrysia- to młoda dziewczyna, która pracuje w kasynie. Z obojętnością obserwuje tam ludzi przychodzących i uważa, że najzabawniejsze w kasynie jest to, że ludzie tam przebywający myślą, że są niewidzialni, że są ukryci przed światem i myślą, że tutaj ich nikt nie znajdzie. Uciekają od swoich problemów, żon, smutków i zostawiają tutaj fortunę. Gabrysia jest nieufna wobec ludzi lecz, gdy spotyka Mateusza zakochuje się bez pamięci.Powieść „Przeznaczeni” to historia, którą pisze samo życie, to po prostu nasze współczesne czasy niezwykle trudne i brutalne. To tragedie młodych ludzi, dla których nie ma pracy w kraju więc uciekają zagranicę, aby borykać się z problemami mieszkaniowymi. Książka napisana w sposób niezwykle jasny i przejrzysty i choć zawiera ponad 500 stron, wcale się nie czuje, bowiem szybko można się zatracić w czytaniu i utracić poczucie rzeczywistości. Książka nie ma rozdziałów tylko podrozdziały lecz mnie osobiście to wcale nie przeszkadza.Zachęcam Cię czytelniku do zgłębienia tej powieści, bo uważam, że w tej książce każdy odnajdzie jakąś małą cząstkę siebie, a w życiu jest zawsze tak, że albo ty rozdajesz karty, albo tobie je rozdają.Moja ocena: 10/10Polecamy, zespół dobrerecenzje.pldobrerecenzje.pl 2016-05-18 17:01:13

Katarzyna Grochola milczała cztery lata, ale gdy już postanowiła się „odezwać”, to do powiedzenia ma wiele. I broń Boże nie jest to błaha historyjka. Przeznaczeni to poważna powieść o życiu, przyjaźni i miłości. O tym, jak dostajemy skrzydeł, by wzlecieć naprawdę wysoko, ale i o upadku, często na samo dno, i o tym, jak ciężko jest się podnieść, odbić od tego dna. Czasami błąkał mi się uśmiech na ustach, czasami zaciskałam pięści. Ta książka wydobywa wiele różnych, skrajnych emocji i udowadnia, że po dwudziestu latach Grochola jest w rewelacyjnej formie.Przeznaczeni to opowieści o pięciu całkiem innych osobach, dwóch kobietach i trzech mężczyznach. Olin (Aleksandra) jest pisarką i autorką poczytnych kryminałów. Nie jest szczęśliwą osobą, choć pozornie ma wszystko, co do szczęścia jest potrzebne. Jest sławna, odniosła sukces, ma pieniądze i jest zakochana. Niestety, jej wybranek ma własną rodzinę, żonę, dzieci… Olin ma też śmiertelnie chorą matkę, która wymaga opieki. Rudowłosa Gabrysia jest krupierką w kasynie. Kobieta jest wycofana, a ten stan rzeczy ulega zmianie, gdy poznaje Mateusza. Mateusz z kolei jest grafikiem komputerowym. Jest też beztroskim singlem, który zmienia kobiety jak rękawiczki. Wszystko się zmienia, gdy na jego drodze los postawił Gabrysię. Kuba i Jurek (Jerry) są niepijącymi alkoholikami. Poznają się na emigracji w Stanach Zjednoczonych. Jerry wykorzystuje naiwność Kuby, rozpościerając przed nim widoki na niesamowicie dobry interes. A jak jest faktycznie?Jedna z bohaterek interesuje się sztuką, a konkretnie dziełami znanego holenderskiego malarza i matematyka Mauritsa Cornelisa Eschera. Jednym z jego dzieł jest drzeworyt przedstawiający mrówki uwięzione na wstędze Möbiusa, poruszające się ciągle i ciągle w jedną stronę, bez możliwości zmiany, bez możliwości wyjścia. Kasia Grochola w wywiadzie dla Być kobietą mówi między innymi o tym zjawisku:"Moi bohaterowie tak się właśnie poruszają. Lub dlatego, że my tak właśnie się poruszamy. Często nie odróżniamy rzeczywistości od fikcji, lub naszych pragnień. Po prostu uwikłani we własne obciążenia, obwiniamy za nie innych. Może tak naprawdę nie chcemy szukać wyjścia? Escher to dobrze narysował. Rysunek jest na tyle niepokojący, że zmusza do myślenia."Czytelniczki dzielą się na te, które lubią prozę Katarzyny Grocholi i na te, które za nią nie przepadają. Niektórzy z was wiedzą, że od bardzo dawna należę do tej pierwszej grupy. Grochola podbiła moje serce książkami z Judytą w roli głównej i tak już pozostało. Każdej kolejnej wyczekiwałam z niecierpliwością. Czytając, wściekałam się, cieszyłam, współczułam, płakałam… Można o książkach Grocholi powiedzieć różne rzeczy, ale nie to, że są nijakie. Mówi się, że to literatura dla kobiet, ku pokrzepieniu. Jestem innego zdania, mężczyźni też mogą się zachwycać pisarstwem Pani Katarzyny. Osobiście znam kilku takich, którzy nie wstydzą się do tego przyznać."Uważaj na słowa, słowa zamieniają się w czyny, uważaj na czyny, zamieniają się w nawyki, uważaj na nawyki, zamieniają się w cechy, cechy zamieniają się w charakter, charakter staje się twoim przeznaczeniem…"Nową powieścią Grochola udowadnia, że potrafi pisać świetnie, w sposób przemyślany. Przeznaczeni to książka mądra, dokładnie i precyzyjnie zbudowana, z bohaterami, którzy są dopracowani i bardzo prawdziwi. Książka, którą czyta się bardzo szybko i zapamiętuje na długo po odłożeniu jej na półkę. Miłość i zdrada, cierpienie i szczęście, uzależnienie i niezależność przeplatają się ze sobą, wiążą, zlewają w jedno. Grochola wie, jak wydobyć z czytelnika wzruszenie czy ekscytację. Wielowątkowa powieść, której autorem oprócz Grocholi jest samo życie.Autorka stwierdziła, że nareszcie poczuła się pisarką. Nie dziwi mnie to, bo to powieść świetna i uniwersalna: dla kobiet i dla mężczyzn. Dla licznych wielbicielek twórczości Pani Kasi, ale także dla tych z was, którzy przygodę z nią dopiero zaczynają. Jestem prawie pewna, że po lekturze Przeznaczonych nabierzecie ochoty na więcej… i więcej. Nie pozostaje mi nic innego, jak gorąco polecić nową powieść Katarzyny Grocholi wszystkim."Nigdy nie wiadomo, kiedy widzi się kogoś po raz ostatni… Nie pamięta się ostatniego słowa, spojrzenia, grymasu twarzy, dźwięku. Dopiero potem mozolnie przez pamięć przedzierają się drobne gesty, do których dotarła już przyszłość, więc nie są już takie same i wszystkie świadczą o zbliżającym się…"monweg 2016-07-17 21:05:49