"Jak dotąd, 23096 osób widziało, jak to robię. Wśród nich pewnie mój ojciec, moja matka, moja młodsza siostra, babcia, druga babcia, dziadek, szef, nauczyciel biologii z VI klasy i mój chłopak James. Po kilku godzinach liczba wyświetleń przekroczyła sto tysięcy, po kilku dniach – milion. Viral stał się hitem! Na filmie widać jak osiemnastoletnia Su uprawia seks oralny z dwunastoma facetami. Tak, to ta sama Su! Rozsądna dziewczyna z dobrego domu, prymuska, która właśnie dostała się na studia medyczne na elitarnej uczelni!""Co zrobisz, gdy twoją największą wpadkę zobaczy cały świat?"Bohaterką powieści Wstyd jest Su Oliphant-Brotheridge, osiemnastolatka, ułożona, rozsądna, duma rodziców. Dziewczyna z ambicjami i planami na przyszłość. Bardzo poukładana. Aż się wierzyć nie chce, że ta Su i tamta Su z okropnego filmu, który obiega właśnie You-Tube’a i inne strony internetowe, to ta sama dziewczyna. Nikt jednak nie zdaje sobie sprawy, że Su była pijana i że ktoś dosypał jej jakiegoś świństwa do drinka. Bardzo łatwo ferować wyroki, gdy sprawa nie dotyczy bezpośrednio nas. A na Su większość znajomych już położyła krzyżyk. Najgorsze jednak jest to, że nieszczęsny filmik zamiast tracić na popularności, cały czas się nią cieszy i mnożą się strony, na których można go oglądać. Dosłownie jak wirus."Świat jest miejscem niebezpiecznym nie tylko z powodu tych, którzy czynią zło, ale również tych, którzy na to patrzą i nic nie robią" – Albert EinsteinPrzerażające jest to, jak łatwo można dzisiaj komuś zniszczyć życie. Internet, tak pomocny w wielu ważnych sprawach, staje się niebezpieczną bronią w nieodpowiednich rękach. Może również doprowadzić do nadszarpnięcia, przez lata budowanej reputacji. Tak się staje w przypadku głównej bohaterki tej powieści. Do tego momentu nienagannie zachowująca się dziewczyna, nie mająca zatargów z prawem, nigdy nie wikłająca się w żadne głupie sytuacje, w jednym momencie traci wszystko na co zapracowała. Skompromitowana i załamana Su, nie mogąc sobie poradzić, zrywa kontakty ze światem i znika. Znika z sieci, pozbywa się telefonu. Po prostu jej nie ma. Rodzice są przerażeni, ale za wszelką cenę chcą odzyskać córkę. Ale czy zdołają ją odszukać i sprowadzić do domu?"Czy myślenie o samobójstwie jest już rozważaniem samobójstwa? Czy to pierwszy krok? Chyba nie. Myślę o tym tak samo, jak o skoku na spadochronie. Nigdy nie wyskoczyłabym z samolotu, chyba że na chwilę przed katastrofą."Helen FitzGerald zaczęła pisać pracując jako pracownik socjalny kryminalnego wydziału systemu sprawiedliwości oraz ze sprawcami seksualnymi w więzieniu w Glasgow. Trudna tematyka nie jest więc jej obca. A ta zawarta w książce do najłatwiejszych nie należy. Jednak autorka napisała powieść lekko i przyznaję, że czyta się ją bardzo szybko. I choć książkę oceniam dość wysoko, to niestety portrety bohaterów mogłyby być bardziej dopracowane i różnorodne.Wstyd zdecydowanie polecam jako lekturę ku przestrodze, tak dla dorosłych, jak i nastolatków, choć ta druga grupa wiekowa powinna sobie bardziej wziąć tę historię do serca. Powieść dla tych, którzy lubią książki młodzieżowe z tematyką odbiegającą od tego co miłe i przyjemne. W dobie Internetu, mediów społecznościowych i braku anonimowości przeczytanie tej książki wysuwa się na pierwsze miejsce. Zobaczcie ile czasu potrzeba, aby obrócić wniwecz dotychczasowe życie, nawet dotąd nienagannie przeżyte.monweg 2016-08-31 00:08:24