Pieniądze są furtką do uzyskania pięknych przedmiotów, odwiedzenia egzotycznych miejsc. Sprawiają, że wokół pojawia się wianuszek „przyjaciół”. Czy dzięki majątkowi można zdobyć ukochaną osobę? Podbić jej serce za pomocą rzeczy, które podziwia?Nikola Kimović, z pochodzenia Serb. Mieszka od paru lat w Londynie, pracuje w niezbyt dochodowej księgarni. Pewnego dnia odwiedza ją niejaki Roman Gorski, obrzydliwie bogaty człowiek, który szuka osób gotowych podjąć się wymyślonego przez niego zlecenia. Chce on stworzyć potężną bibliotekę, pełną rzadkich i drogich wydań. Cena nie gra roli. Tym sposobem Nick coraz lepiej poznaje hermetyczne środowisko milionerów, gdzie można kupić wszystko, oprócz miłości. Nie ma tam miejsca na prawdziwe szczęście, gdy brakuje zaufania. Kim jest tajemnicza Natalia? I jaką rolę gra w życiu Gorskiego? Nikola jeszcze nie wie, że zostanie świadkiem ogromnych dramatów…Co sprawiło, że postanowiłam sięgnąć właśnie po tę powieść? Multum czynników. Tytuł, to rosyjsko brzmiące nazwisko. Okładka, również. Piękna kobieta, wyglądająca na chłodną i zmanierowaną, acz intrygującą. Dodatkowo opis, stosunkowo mała liczba stron do przeczytania, więc stwierdziłam, że zaryzykuję. I nie żałuję podjętej decyzji, bo przy „Gorskim” spędziłam kilka interesujących godzin i przyznam, iż chyba będę wracała do niego jeszcze niejednokrotnie. To taka książka, której nie odkłada się na półkę i zapomina. Po pewnym czasie ma się ochotę na ponowne zatonięcie w świecie przedstawionym przez Goldsworthy. Świetne połączenie ujmującej treści i dobrego warsztatu, a to zawsze gwarancja sukcesu. Brak przekoloryzowania, wyższości formy nad treścią. Całość czyta się wyjątkowo szybko, bez uczucia nudy. Coś w tym dekadenckiego, skłaniającego ku wielu przemyśleniom. I czarującego. Swoista satyra na temat życia ludzi z tak zwanych „wyższych sfer”.Narratorem jest wspomniany wcześniej Nikola. Jego spostrzeżenia charakteryzują się zmysłem dobrej obserwacji. Nieco odizolowany od innych, dzięki czemu może bezkarnie prowadzić dialog z samym sobą, zadawać pytania i szukać odpowiedzi. Chyba on najciekawiej wypada na tle innych postaci, choć każda z nich to prawdziwa indywidualność. Jednak to Kimovićowi najlepiej poświęcić sporo uwagi, bo te refleksje dotyczące świata mają w sobie taką pierwotną mądrość. To sprawia, że mimo małej objętości nie czuć niedosytu po skończonej lekturze. A tytułowy Gorski? Czy można współczuć Romanowi? Zastanawiałam się nad tym — zapewne też będziecie. Czy coś to przypomina wytrawnym miłośnikom literatury?„Wielki Gatsby” — o takie porównanie można się pokusić, co robi wielu. I moim zdaniem jest to jak najbardziej słuszne. Kalka? Nie. Inspiracja? Owszem. Widać, że Wodsworthy żywo czerpała z historii stworzonej przez Fitzgeralda. Oczywiście, wiele jej brakuje do kunsztu słynnego Amerykanina, ale naprawdę dobrze podobała ogólnemu zadaniu. Przedstawiła unowocześnioną wersję Jaya Gatsby’ego, w osobie Gorskiego. Ot, nawet nazwiska na tę samą literę. I tu mamy Nicka, tam również. Należę do grona fanów Fitzgeralda, więc tym większe miałam oczekiwania wobec autorki. Cieszę się, że mnie nie zawiodła. A właśnie prostej kopii najbardziej się obawiałam.Vesna Goldsworthy dużą wagę przyłożyła do piękna opisu. Narysowany przez nią Londyn kusi, aby móc go odwiedzić. Równocześnie odkrywamy kolejne warstwy — różne klasy społeczne, narodowości, które składają się na całokształt miasta. Mieszanka sztuki, biedy, pieniędzy, miłości i nienawiści — czegóż więcej oczekiwać? Książka o tęsknocie i desperacji. Desperacji kryjącej się pod markowymi ubraniami, drogą biżuterią i nienaganną fryzurą. Gorski chciał zaimponować niezwykłymi egzemplarzami. Czy zmieniłby cokolwiek, gdyby zajrzał do jednej z nich i na przykładzie Jaya odkrył, że idzie złą drogą? Tak. powieść Vesny jest łatwa w czytaniu, ale niesie ze sobą trudne pytania. Warto się w nie zgłębić.Lżejsza wersja Fitzgeralda? Nie do końca. „Gorski” spodoba się osobom mającym chęć na szybką lekturę, jednak pozostawiającą po sobie coś trwałego. Na niektórych zrobi ogromne wrażenie. Na mnie zrobiła i bardzo liczę, że twórczość Vesny Goldsworthy dalej będzie szła w takim kierunku.Erna 2016-07-31 20:17:50

"Gorski pożąda wszystkiego, co najlepsze, i dostaje wszystko, czego pożąda. Najbardziej tajemniczego z oligarchów przywiodła do brytyjskiej stolicy miłość do Natalii, którą poznał przed laty w Rosji. To, że kobieta jest obecnie zamężna z Anglikiem, stanowi dla niego jedynie drobną niedogodność. To dla niej buduje swoje Tadż Mahal na brzegu Tamizy, w porównaniu z którym pałac Buckingham będzie przypominał bezkształtne pudło przy rondzie. Znajdzie się w nim wspaniała biblioteka, świadcząca o dobrym guście i wychowaniu. Potrzebne są jedynie książki. Kiedy opancerzona limuzyna Gorskiego zatrzymuje się przed podupadłą księgarnią, zaskoczony młody człowiek za ladą otrzymuje zlecenie życia. Zyskuje też przywilej dostępu do bogatych i pięknych, do świata pełnego cudownych dzieł sztuki i… niebezpieczeństw.""Mądra opowieść, która stawia pytania o możliwość miłości w dzisiejszych czasach."Gorski, powieść porównywana do Wielkiego Gatsby’ego Francisa Scotta Fitzgeralda. I słusznie, bo podobieństwo jest zauważalne. Jednak Vesna Goldsworthy nie stworzyła kalki słynnej powieści. Na kanwie tamtej powstała powieść nowa i świeża. Powieść, która mnie urzekła pięknem historii, która w obecnych czasach wydaje się prawie niemożliwa. Ale nie tylko o miłość tutaj chodzi, chociaż stanowi ona temat przewodni.Tytułowy Gorski to „nowy ruski”, tajemniczy prominent, obrzydliwie bogaty. Ma wszystko o czym tylko zamarzy. Wszystko, oprócz miłości Natalii, za którą przyjechał do stolicy Anglii. Na brzegu Tamizy powstaje „pałac” jakiego próżno szukać w Londynie, czy nawet całej Europie. Budowla, która ma zachwycić przede wszystkim Natalię. To dla niej umieszcza wewnątrz wyjątkową bibliotekę, zapełnioną tylko pierwszymi wydaniami najznakomitszych książek.Narratorem tej historii jest młody księgarz Nikola Kimović, z pochodzenia Serb, który tymczasem za swoje miejsce na ziemi wybrał Londyn. To również on jest odpowiedzialny za wypełnienie wymarzonej biblioteki Gorskiego istnymi dziełami sztuki. A środki, żeby tego dokonać ma nieograniczone. To dzięki Nikoli i jego spostrzegawczości czytelnik dowiaduje się jak żyją piękni i bogaci tego świata.Goldswothy napisała książkę mądrą i nader interesującą. Jej niewielka objętość i ciekawa tematyka powodują, że przebrnięcie przez tę opowieść trwa tyle co chwila. Szkoda, że nie czyta jej się dłużej, że nie można się więcej cieszyć eleganckim językiem i pięknie opisanym Londynem, miastem, które stanowi tło dla opowiadanej historii.Gorąco polecam lekturę Gorskiego wszystkim. Bo powinni się zachwycić nią fani Fitzgeralda, miłośnicy krótkich historii, a także ci, którzy szukają w książkach miłosnych uniesień. I choć to niedługa opowieść, to na długo pozostanie w sercu i głowie większości z was (w moich na pewno). Idealna książka na koniec wakacji."Taki interes zdarza się raz w życiu. Jeśli ktoś ma szczęście. Najpierw był rok fantastycznych imprez: nieoczekiwany, niezasłużony rok, niepodobny do niczego, co przeżyłem do tamtej pory. A potem nagle wszystko się skończyło i musiałem wrócić do tego, kim byłem wcześniej, do innego języka i innego miejsca. Gorski zmienił moje życie."monweg 2016-08-30 23:25:52