Pensjonat uczuć - Miłość jest lekarstwem na wszystko.Mamy wakacje, a więc czas kiedy wielu z nas chce uciec od miejskiego gwaru,szybkiego rytmu życia gdzieś gdzie będziemy mogli odnaleźć spokój ,wyciszyć się i naładować pozytywną energią by nabrać sił na czekające nas obowiązki i wyzwania po zasłużonym urlopie. Jednak mimo,że pragniemy znaleźć się daleko od dużych miast ważne jest abyśmy w miejscu wypoczynku czuli się jak w domu. Jeśli jeszcze nie macie wakacyjnych planów,a szukacie dokładnie takiego miejsca serdecznie polecam Pobierowo w którym zakochałam się za sprawą trylogii Pani Doroty Schramek „Horyzonty uczuć”.Dziś niestety nadszedł czas by pożegnać się z tym urokliwym miejscem. A to dlatego,że chcę w kilku zdaniach podzielić się z wami wrażeniami po lekturze ostatniego już tomu wspomnianego cyklu „Wiatr wspomnień”,który recenzuję w ramach współpracy z wydawnictwem Szara Godzina.( jeśli jesteście ciekawi mojej opinii na temat poprzednich tomów serdecznie zapraszam do przeczytania moich ich recenzji znajdujących się na moim profilu).W Pobierowie znów mamy początek wakacji. Pani Matylda powoli zaczyna podnosić się po bolesnych przeżyciach w życiu osobistym. Teraz kiedy jej męża nie ma już u jej boku chce spędzić jak najwięcej czasu z najbliższymi i przyjaciółmi. Do prowadzonego przez nią pensjonatu wracają wszyscy ci których potrzebuje by otoczona ich miłością nabrać sił do przejęcia po Władysławie funkcji Wójta Pobierowa. Poza bohaterami,których poznaliśmy już wcześniej w tym niezwykle urokliwym miejscu pojawiają się również nowe równie barwne postacie,które dość mocno dadzą o sobie znać. Losy i takie a nie inne decyzje każdego z nich są tak złożone,że nie sposób dociekać dlaczego kierują swoim życiem tak,a nie inaczej. Każdy szuka swojego szczęścia. Niestety nie zawsze zdajemy sobie sprawę,że tylko dzięki miłości możemy je odnaleźć. Na szczęście jednak los potrafi płatać figle .A dlaczego ma szczęście, o tym przekonajcie się już sami.Czytając całą pobierowską trylogie bardzo chciałam znaleźć się w Pobierowie w tym wspaniałym kurorcie. Niezależnie od tego jakich słów użyję,by powiedzieć wam moi kochani z czego wynika moja miłość do tego miejsca w żaden sposób nie będą one wystarczające. Dlatego pozwolę sobie wspomóc się cytatem z „Wiatru wspomnień”,który jest wspaniałym uzasadnieniem.*... „Schronienie znajdą tu ludzie szukający miłości, samotni i porzuceni. Szum fal ukoi każde nerwy i pozwoli wyciszyć myśli. Zachodzące słońce stanie się obietnicą kolejnego dnia. Nie od razu życie zmieni się na lepsze,ale wystarczy położyć się na plaży,zamknąć oczy i wsłuchać w uderzające o brzeg fale,aby zyskać nadzieję,że jutro i mnie dosięgnie słoneczny promień”.Chyba nie muszę pisać nic więcej.Serdecznie zachęcam do zapoznania się z wszystkimi tomami cyklu „Horyzonty uczuć”.Spotkacie tu ludzi którzy którzy marzą,chcą kochać i być kochania także próbują zaufać na nowo. Zapewniam,że przy lekturze spędzicie wiele wspaniałych,niezapomnianych chwil. Poczujecie ten niezwykle ciepły klimat powieści,który skłoni was do refleksji. Mnie osobiście bardzo trudno rozstać się zarówno z miejscem jak i z bohaterami książki lecz tak między nami w sekrecie przyznam się wam,że „ Horyzonty uczuć” i „Na brzegu życia” podobały mi się trochę bardziej niż „Wiatr wspomnień”.Moja ocena to : 8/10Pozdrawiam,Agnieszka KaniukAgnieszka Kaniuk 2016-07-21 22:06:27