Autodestrukcja
Monika Zajas
Autodestrukcja
Monika Zajas
- Wydawnictwo: Czarna Kawa
- Rok wydania: 2016
- ISBN: 9788394444907
- Ilość stron: 256
- Format: 13.4x18.9
- Oprawa: Miękka ze skrzydełkami
Niedostępna
Opis: Autodestrukcja - Monika Zajas
Alan, niedoszły reżyser filmowy, marzy o wolności, wrażliwa artystka Anja nie może pokonać strachu przed publicznym występem, a Patryk chce wreszcie być bogaty. Mimo starań ich życie coraz bardziej zaczyna przypominać tworzony przez Anję obraz, który pokrywa czarna maź. Pogoń za oddalającymi się marzeniami i nieustanne zderzenia z rozczarowującą rzeczywistością stopniowo powodują poczucie coraz większej utraty kontroli nad życiem. Alan nie wytrzymuje napięcia i zabija żonę? Niepokojąca książka o emocjach, naiwności i marzeniach.
O czym jest ta książka?
Optymista rzekłby, że o spełnianiu najskrytszych marzeń.
Pesymista ? że o obsesjach, które mogą spowodować targnięcie się na swoje życie.
Realista ? że należy wytrwale dążyć do celu, bo jeśli gdzieś po drodze utracimy wiarę we własne możliwości, możemy za to słono zapłacić.
A Ty kim jesteś?
?Na okładce z powodzeniem można by napisać: wchodzisz na własną odpowiedzialność. Tak, do świata bohaterów wkraczasz z własnej woli, ale wydostać się już nie będzie tak łatwo. Monika Zajas, niczym Hitchcock, na początku funduje nam trzęsienie ziemi, a potem? okazuje się, że to dopiero przygrywka. Wraz z bohaterami postępujemy w psychicznej degrengoladzie i chociaż wiemy, że to wszystko prowadzi do bezwzględnego upadku, to i tak nie jesteśmy w stanie w porę się zatrzymać. Tak samo jak Anja, Patryk i Alan. Jeśli chcesz dotknąć z nimi dna, pamiętaj: wchodzisz na swoją odpowiedzialność. Bo potem już tylko? Autodestrukcja.?
Agnieszka Lingas-Łoniewska, pisarka
Szczegóły: Autodestrukcja - Monika Zajas
Tytuł: Autodestrukcja
Autor: Monika Zajas
Wydawnictwo: Czarna Kawa
ISBN: 9788394444907
Języki: polski
Rok wydania: 2016
Ilość stron: 256
Format: 13.4x18.9
Oprawa: Miękka ze skrzydełkami
Waga: 0.28 kg
Recenzje: Autodestrukcja - Monika Zajas
Nie jest to zwykła opowiastka, ponieważ czuję, że w tej treści się coś kryje - coś niedoskonale pięknego. Każdy z nas umiera, jednak nigdy nie wiemy kiedy to nastąpi. Tylko czy nasze czyny (często samolubstwo, dążenie do nierealnych celów) nie powodują, że te umieranie przychodzi jakby szybciej? To nie jest lekkie czytadło, bo pomimo fikcji literackiej, wpływa ona na czytelnika, by zastanowił się nad tym, jakimi czynami on doprowadza do swojej destrukcji. I nie idźcie ścieżką któregokolwiek z bohaterów tej książki, bo może się to dla was źle skończyć. Ujrzeć Słowa 2016-07-05 15:07:05
