Wenecja to miasto, w którym ludzie zakochują się bezgranicznie albo czują głębokie i gorzkie rozczarowanie, które zwyczajnie człowieka przygniata. Na pierwszy rzut oka miasto gwarne, kolorowe. Jednak kiedy gaśnie światło, a nas miastem unosi się mgła znad lagun, okazuje się ciężkie, mroczne, tajemnicze. Osobiście nie pałam za dużą miłością do ojczyzny królowej Bony, stolicy renesansu. Po prostu jest coś takiego w tym kraju, co mnie odpycha ( chodzi o upał, ale kto by się tym przejmował ). Tyle, że nie z tym do was dzisiaj przyszłam. Dzisiaj trochę o Wenecji w trzech odcieniach. Przed wami zbiór trzech, stosunkowo długich opowiadań, które nadają się idealnie na zakończenie wakacji, urlop czy po prostu na chłodniejszy wieczór w domu, kiedy chcecie poczuć trochę włoskiego słońca. Szklane serce z Wenecji to opowiadanie otwierające tak jakby trylogię opowiadań, które dzieją się we włoskiej miejscowości. Jeśli chodzi o szklane serce, jest to opowiadanie, przedstawiające o losach Heleny, którą do Wenecji sprowadzają sprawy spadkowe. Niedawno odziedziczyła fabrykę szkła na wyspie Murano. Zupełnym przypadkiem dowiedziała się też, że ambitny Salvadore ( nie Dali…), właściciel konkurencyjnej fabryki, podstępem planuje przejąc jej majątek. Helena jednak postanawia rzucić mu wyzwanie i utrzeć mu nosa.Z kolei kolejne opowiadanie czyli Karnawał w Wenecji to historia Pietro i Ruth. Mężczyzna znużony obserwuje szalejącą nad Wenecją ulewę, kiedy przez okno dostrzega przemoczoną kobietę. Jak się okazuje, ma ona za sobą straszne przeżycia. Mężczyzna niezwłocznie proponuje kobiecie schronienie, a kiedy poznaje jej historie, nie waha się ani chwili i proponuje jej mocno. W ten sposób, jego stateczne i spokojne życie, zmieni się w wielką, rwącą przygodę.Trzecie z kolei i ostatnie opowiadanie to Premiera w Wenecji. Historia Lorenza, który na jednym z przyjęć poznaje piękną Sarah’e. Pech chciał, że owa piękna kobieta, posiada prawa do powieści, którą reżyser chciał od lat zekranizować. Wielokrotnie pisał w ten sprawie do Sarah’y, która zawsze odmawiała. Teraz jednak nadarza się okazja, by namówić ja do zmiany zdania osobiście. Tym bardziej będzie to niezwykle przyjemna misja, ponieważ Sarah podoba mu się coraz bardziej. Każda historia jest przewidywalna i schematyczna, ale jednocześnie na swój sposób ciepła i przyjemna. Oczywiście nie obędzie się bez typowego, włoskiego dramatu, który równie dobrze mógłby nie mieć miejsca w historii, a wyszłoby na to samo. Jednak z drugiej strony mimo tej całej przewidywalności, przyjemnie czytało się zarówno o Helenie, Ruth czy Sarah, które tak naprawdę znalazły szczęście w tej nieszczęsnej Wenecji, u boku Włocha. Nie wiem dlaczego, ale ilekroć padały imiona męskich bohaterów, miałam poważne problemy z powstrzymaniem się przed nuceniem piosenki Artura Andrusa "Zabierzcie mi gitarę". I niestety jest to uzasadnione – w bardzo zabawny sposób.Ale skupiając się na książce, to jest to pozycja bardzo przyjemna, lekka i idealna na jesienne wieczory, które zbliżają się nieuchronnie. Możecie ją potraktować jako taką ostatnią przygodę wakacyjno- urlopową. Bardzo nieskomplikowane, przyjemne, z plastycznymi opisami, dzięki czemu łatwo sobie wyobrazić co autorki miały na myśli. Finalnie to pozycja bardziej dla kobiet, które lubią nieskomplikowane, kończące się zwykle w ciepły sposób, historie o kobietach niezależnych, pokrzywdzonych i tak dalej.Przyczajony Hasacz - bigdwarf.wordpress.com 2016-08-31 10:45:59

Czyż nie każdy chciałby odwiedzić Wenecję, bajkowe miasto na wodzie? Jeśli jeszcze nie mieliście okazji go zobaczyć, przeczytajcie "Spacer po Wenecji". Nie tylko ujrzycie uroki Włoch, ale poznacie trzy wspaniałe historie o miłości. Helena jest bohaterką pierwszego opowiadania. Piękna kobieta, która nie wierzy w to, że może jeszcze znaleźć miłość. Przybywa do Wenecji, ponieważ w spadku po zmarłym mężu otrzymuje fabrykę szkła. Ma tylko dopełnić formalności, ale ktoś staje na jej drodze. Kuzyn Salvatore, nie dość, że jest właścicielem konkurencyjnej fabryki, to jeszcze podstępem pragnie przejąć odziedziczony przez nią majątek! Ich relacja nie zaczyna się dobrze, ale kto wie, co będzie dalej...Ruth potrzebuje odpowiedzi na pytania, dlatego szuka swojego dawnego chłopaka. Podczas pewnej okropnej ulewy zauważa ją Pietro, który oferuje dziewczynie schronienie i postanawia jej pomóc. Czy jest gotowy na takie zmiany w swoich życiu? Lorenzo jest znanym reżyserem filmowym. Pragnie zekranizować pewną książkę, ale na jego drodze do celu stoi Sarah - kobieta, która ma do niej prawa. Mężczyzna wielokrotnie kontaktował się z nią, ale nigdy nie odniósł sukcesu. Spotykają się przypadkiem na przyjęciu, a ich znajomość zaczyna zamieniać się w coś więcej...Podziwiam autorki za piękne opisy! Dzięki nim poznacie Wenecję z każdej strony. Poczujecie się, jakbyście to wy spacerowali wąskimi uliczkami, płynęli wieczorem gondolą, czy kosztowali wyśmienitych potraw. "Spacer po Wenecji" to bardzo lekka i przyjemna książka. Historie nie są skomplikowane, można je nawet nazwać banalnymi, ale idealnie nadają się do chwilowego oderwania od codziennej rutyny. Nie było tu nic zaskakującego i nie tego oczekiwałam od tej lektury. Każdy przecież potrzebuje czasami historii ze szczęśliwym zakończeniem. Trzy niezobowiązujące opowiadania, które chociaż na chwilę zabiorą Was do wspaniałych Włoch. paulis1369 2016-08-31 20:30:28