Zaśnij, kiedy jesteś na jawie.Drugi tom szaleńczej pogoni za sanami i pełen niebezpiecznych przygód grupki nastolatków.Na pewno jesteście świadomi tego, że za świat stworzony we śnie, w którym się spotykamy z kimś, jest odpowiedzialna nasza świadomość. To ona czasami płata nam figle, starszy do granic możliwości i sprawia, że sny stają się koszmarem. Lecz są też lepsze strony „śnienia”. Kiedy pamiętamy dany sen, zawsze jest on pozytywny. Jednorożce, różowa kraina bądź wielkie, przyjazne zwierzaki.Tak naprawdę to my i tylko my jesteśmy w stanie wykreować nasz sen.Liv Silver powraca, tym razem wspólnie z nią jest jej chłopak Henry, siostra Mia i jamnik - księżniczka Battercup.Po wtrąceniu do wariatkowa Anabell i uciszenia na zawsze sprawy z demonem i zagładą świata, nastolatkowie przechodzą wielkimi korytarzami snów i bawią się w najlepsze. Pewnego razu Liv zauważa, że drzwi niektórych osób zmieniają się z czasem. Przyczyną tego jest dojrzewanie umysłowe.W korytarzach pomiędzy snami ktoś, lub coś się zadomowił. Złowrogie pomruki, opętańczy chichot i ciche kroki, przypominają nastoletniej Liv o chorej psychicznie Anabell i jej zemście. Ktoś chce ją przestraszyć i to nie na żarty.Powracając do rzeczywistości, dziewczyna zauważa, że jest coś nie tak pomiędzy nią i Henrym. Pomijając w ogóle to, że we snach jest i nagle go nie ma, jest jeszcze jeden problem. Wszyscy znajomi patrzą na nią tak jakby z litością i współczuciem, co oni wiedzą, czego Liv nie wie? Nagle wszystko się sypie, a dziewczyna pomimo sprytu Sherlocka Holmesa nie ma złotego środka.Czy chora Anabell po tak długiej przerwie znowu wraca na scenę i chce wziąć odwet na bezbronnej Liv, co niesie ze sobą przypadkowe ofiary?Drugi tom, jakżeby inaczej, zachwycił mnie. Książka jest pełna ciekawostek, zagadek i w końcu buzujących emocji pomiędzy bohaterami fabuły. Wszystko staje na ostrzu noża, rodzina Liv jest w niebezpieczeństwie, a swobodne chodzenie po wyśnionych drzwiach już nie jest tak bezpieczne jak kiedyś.Jak myślicie, czy spodoba Wam się drugi tom? Bo mnie bardzo przypadł do gustuPolecamy, zespół dobrerecenzje.pldobrerecenzje.pl 2016-11-02 09:42:20

Właśnie skończyłam "Drugą księgę snów" i zastanawiam się jak to możliwie, że kocham jej twórczość jeszcze bardziej! Drugim tomem autorka zdecydowanie podniosła poprzeczkę, a także przerosła moje najśmielsze oczekiwania!

Po wydarzeniach z pierwszego tomu w życiu Liv wreszcie zapanował spokój. Wspomnienie niebezpieczeństwa poszło w niepamięć. Wszystkie elementy jej nowego życia wskoczyły na właściwe miejsca - dom, rodzina, przyjaciele, śnienie. Wszystko układa się doskonale, za doskonale. Powody do niepokoju pojawiają się znikąd. Po pierwsze, w wyśnionym korytarzu pojawia się obcy. Po drugie, anonimowa blogerka Secrecy wie o Liv rzeczy, których nie powinien wiedzieć nikt. Po trzecie, Henry zaczyna mieć tajemnice. Ile jeszcze problemów może spać na Liv w tak krótkim czasie? Czy śmiertelne zagrożenie powróci? Czy po raz kolejny wystarczy Liv odwagi?

Kerstin Gier wie jak dobrze wykreować znakomitą powieść. Jej historie nigdy nie są nudne, a każdy ich element tak doskonale komponuje się z całością, że można się tylko zachwycać. "Druga księga snów" wciąga nas od pierwszych stron i nie puszcza aż do ostatnich. Autorka stopniowo buduje napięcie, podsycając nasz głód czytelniczy. Drażni się z nami, aby odkryć wszystkie karty w kulminacyjnym momencie. Nie muszę chyba pisać, że po przeczytaniu pierwszej strony, nie odłożyłam książki aż do ostatniej. Twórczość Gier tak na mnie działa i nic się w tej kwestii nie zmieniło.

"Silver. Druga księga snów" jest doskonała pod każdym względem. Bohaterowie mają wiele twarzy, a ich oblicza naprawdę potrafią zaskoczyć. Przygody nigdy nie są nudne, każda jest inna i wnosi coś nowego do fabuły. A wątek snu? Wątek snu jest genialny. Autorka znalazła dla niego idealne miejsce w powieści i dopracowała go w najdrobniejszych szczegółach. Nie spodziewałam się, że właśnie we śnie rozegrają się najważniejsze sceny. Po raz kolejny autorce udało się wywieść mnie w pole. Zaskoczyła mnie nie tylko "senna kulminacja", ale również żądza zemsty, tak dobrze ukryta za maską pokory i smutku.

Czytanie drugiego tomu "Silver" dało mi mnóstwo radości. Całkowicie zatraciłam się w przygodach Liv i jej przyjaciół. Próbowałam wraz z nimi rozwikłać zagadki i odkryć prawdę, co nie do końca mi się udało. A wszystko dlatego, że Kerstin udało się tak dobrze trafić w mój gust czytelniczy i przy okazji świetnie zmanipulować fabułę. Jeżeli jeszcze nie mieliście okazji zapoznać się z twórczością Kerstin Gier, to gorąco zachęcam! Jeśli już ją znacie, dobrze wiecie, dlaczego tak bardzo się nią zachwycam!zofiawkrainieksiazek 2018-01-04 12:00:11

Bardzo ucieszył mnie powrót do uniwersum stworzonym przez Kerstin Gier, kiedy otrzymałam tom drugi przygód Liv, po raz kolejny zahipnotyzowała mnie okładka, która jest obłędna, jak i całe wydanie książki Wydawnictwa Media Rodzina. Jest ozdobą biblioteczki, a co z wnętrzem? Czy jest równie wciągające, co pierwszy tom?
Ponownie spotykamy się z Liv Silver, a wraz z nią jej chłopak Henry, siostra Mia i jamnik. Po wydarzeniach z pierwszego tomu, gdzie Anabell została przewieziona do specjalnego ośrodka dla osób chorych na umyśle, uciszenia problemu z demonem, zagładą świata, świat snów ponownie wydaje się być bezpieczny. To, że Anabell i jej nienormalny chłopak Arthur, postanowili złożyć ją w ofierze, dla wyimaginowanego zdaniem Liv, demona wydaje się być przykrym wspomnieniem. Powraca zabawa, wędrowanie po korytarzach snów.
Silver odkrywa, że senne drzwi niektórych ludzi się zmieniają, za co jest odpowiedzialne dojrzewanie emocjonalne, czy też umysłowe. Dziewczyna wyczuwa, że w korytarzach, pomiędzy snami nie są sami. Ktoś lub coś się tam zagnieździło, co wywołuje u niej dejavu, zupełnie jakby Anabell wróciła. Złośliwe pomruki, odgłos zbliżających się kroków, chichot sprawia, że wizja obiecanej zemsty zaczyna nabierać realnych kształtów.
Nowa rodzina i nowe lokum zaczynają sprawiać, że bohaterka czuje się coraz swobodniej, na co wpływa także obecność Henry’ego, który ją wspiera i dodaje skrzydeł. Zgłębianie tajników snów stało się przyjemnością, czymś, co wyjątkowo podoba się dziewczynie, jednak nie wszystko będzie różowe i piękne. Przeciwności w życiu są czymś tak powszechnym, więc nie mogło ich zabraknąć w drugim tomie przygód Silver. Henry nie jest z nią szczery, ukrywa pewną tajemnicę, czy wyjdzie ona na jaw? Tajemnicza blogerka zdaje się mieć o wiele więcej informacji niż sądziła Liv. Skąd Secrecy czerpie swoją wiedzę? Kim jest ta dziewczyna?
Coś jest nie w porządku, Mia zaczyna lunatykować, widzieć rzeczy, których nie powinna. Podczas snu robi rzeczy, które są straszne. Próbowała udusić poduszką własną siostrę, całe szczęście nie doszło do tragedii. Ludzie w jej otoczeniu zaczynają zachowywać się wobec niej dziwacznie. Patrzą ze współczuciem, zachowują nienaturalnie. Dlaczego powracają do niej drzwi z klamką w kształcie jaszczurki? Co to może oznaczać?
Podczas lektury umysł bombardują tysiące myśli, pracuje na najwyższych obrotach usiłując rozwikłać zagadkę, kim jest Secrety? Macie jakieś swoje typy? Ktoś uwziął się na główną bohaterkę, chce ją pogrążyć, kto byłby do tego zdolny? Jak autorka rozwinęła akcję? Doskonale. Mamy tutaj romans, dużą dawkę humoru, grozy i tajemnic, które częściowo zostają rozwikłane. Na resztę musimy cierpliwie poczekać, aż pochłoniemy „Silver. Trzecią Księgę snów”.
Autorka dała popis tworząc historię, której kontynuacja nie jest rozczarowaniem, a kolejnym podsyceniem chęci poznawczych jej zwieńczenia. Ta książka wciągnęła mnie z równie dużą siłą, jak jej poprzedniczka. Odnalazłam się w jej uniwersum z równie dużą łatwością, jak poprzednio. To książka młodzieżowa, a mimo wszystko bardzo przypadła mi do gustu, zwłaszcza sarkastyczna główna bohaterka. Wraz z rozwijaniem się fabuły tempo powieści wzrasta, co działa na jej korzyść. Zakończenie trzyma w napięciu, nawet nie zauważycie, kiedy mocno złapiecie się oparcia fotela.
Snieznooka 2018-11-24 09:56:33