W najnowszej części wszystko nareszcie zaczyna układać się w całość. Dowiemy się czy pojawią się nowi mężczyźni w życiu czterech młodych kobiet, czy może powrócą jacyś starzy. Większość uwagi skupia się tym razem na Julii i Gabrysi. One tak samo jak pozostałe siostry marzą o szczęśliwym małżeństwie, cieple domowego ogniska. Gdzieś na uboczu opowiadanej historii poznajemy postać sąsiada państwa Zagórskich. Dlaczego tak bliscy przyjaciele stali się zaciekłymi wrogami i czy uda się naprawić to, co przed tylu laty zostało zepsute?Julia - jej marzeniem jest stworzenie udanego i trwałego związku, takiego jaki stworzyli jej rodzice.Maryla wciąż kocha swojego byłego męża, ale czy można wejść dwa razy do tej samej rzeki?Anielka nie pokochała żadnego innego mężczyzny od czasu związku z ojcem swojej córki. Czy odważy się, by do niego pojechać i spróbować jeszcze raz, czy da mu szansę na poznanie owocu ich miłości?Gabrysia... Ta postać jest mi najbliższa. To jej i Kornelowi kibicowałam najbardziej podczas czytania książki. Od wielu lat bezskutecznie starają się o dziecko. Dobrze wiemy, że często zdarza się tak, że małżeństwa nie wytrzymują tego napięcia co kończy się często rozstaniem. Jak będzie w tym przypadku? Powiem Wam, że jest to książka z tych, przy których przepadacie dla męża, córki i całego świata. Wprost nie można się od niej oderwać. To dokładnie ta sytuacja, w której powtarzacie sobie: "jeszcze tylko jeden rozdział!". Za każdym razem sprawdzałam ile stron ma każdy kolejny. Ze względu na "słabe oczy" musiałam często odkładać lekturę na kolejny dzień, ale zawsze czekałam z niecierpliwością aż do niej wrócę!Może nie jest to typ literatury trzymającej w napięciu, jak kryminał, czy thriller. W zamian za to autorka funduję nam potężną dawkę emocji. Bez problemu wczujemy się i zżyjemy z poszczególnymi postaciami, obserwując ich życie i zmiany jakie w nim zachodzą. Dosłownie odczujemy ciepło domowego ogniska pielęgnowanego przez Helenę, zapach pieczonego w kuchni chleba oraz słyszymy głosy szczekających psów. Krystyna Mirek porywa nas całkowicie do świata, który stworzyła w domu pod Krakowem. Więcej na blogu Zwykłej MatkiZwykła Matka 2016-10-19 08:50:36

Szczęście jest blisko, na wyciągnięcie rękiJakże trudno mi napisać tę recenzję. Wiem bowiem, że kiedy napiszę ostatnie słowo będę musiała pogodzić się z faktem, że to już koniec. Po raz ostatni dane mi było gościć w pięknym domu otoczonym jabłoniowym sadem. Domu w którym zewsząd roztacza się rodzinne ciepło i miłość, a w powietrzu unosi się zapach pieczonego chleba. Tak wspaniałe i wyjątkowe swoje miejsce na ziemi ma właśnie rodzina Zagórskich, bohaterowie sagi Jabłoniowy sad Pani Krystyny Mirek. Jan i Helena Zagórscy przez całe życie robili wszystko aby stworzyć dla swoich czterech córek dom, który zawsze będzie ich bezpieczny portem do którego będą mogły wrócić niezależnie od tego jak wielkiego sztormu doświadczą w swoim życiu.Jeśli jeszcze nie czytaliście dwóch poprzednich części cyklu gorąco Was do tego zachęcam. Ja natomiast dziś opowiem wam o jego trzeciej i niestety ostatniej części „Spełnione marzenia”.Tym razem autorka skupia fabułę wokół seniorki rodu Heleny oraz jej trzech córek Maryli, Gabrysi i Julii. Dziewczyny znów postawione są w obliczu trudnych decyzji i wyborów wymagających rozliczenia z przeszłością. Każda z nich marzy o spokojnym życiu i miłości. Młode kobiety zostały wychowane w przeświadczeniu, że to rodzina jest najważniejsza i teraz same marzą o swojej własnej. Niestety marzenia mają to do siebie, że czasami trzeba przejść długą i trudną drogę, by miały szansę się spełni, a i tak często pozostają tylko marzeniami. Oprócz osobistych rozterek dzieci Heleny i Jana jest jeszcze coś, co mocno wstrząsa całą rodziną. Otóż Helena, żona i matka, która od zawsze budowała ciepło domowego ogniska służąc radą, wsparciem i pomocą swoim najbliższym teraz sama potrzebuje wsparciaZapewne każdy z nas choć raz myśląc o swoim życiu pomyślał sobie „Inni to mają szczęście. Osiągają sukcesy,spełniają marzenia,cieszą się życiem, dlaczego i ja tak nie mogę? Los bywa niesprawiedliwy i nie dzieli szczęściem po równo." Często żyjemy w przekonaniu, że szczęście to wręcz „luksus” niedostępny dla każdego. Potwierdzeniem tej tezy jest bezsprzecznie życie Gabrysi i Julii. Mimo, że kobiety wcale nie pragną czegoś wydawało by się nadzwyczajnego bo przecież to o czym one tak bardzo marzą inne kobiety dostają bez problemu jako coś normalnego wpisanego w maturalną kolej rzeczy, to jednak im nie jest dane tego doświadczyć.Czy naszym bohaterkom starczy sił i odwagi, by jeszcze raz zawalczyć o to co najważniejsze? A może czas pogodzić się z losem i powiedzieć sobie dość, wystarczy, odpuszczam? A być może szczęście jest tuż za rogiem…Jak pisałam na początku musicie przeczytać tę wspaniałą, poruszającą, zapadającą nie tylko w pamięć ale i w serce historię. Odnajdziecie w niej wiele radości, nadziei, marzeń i pragnień, ale również smutku cierpienia, łez, zwątpienia, a więc tego wszystkiego, co nam wszystkim towarzyszy przez całe życie. Dzięki temu, że bohaterowie i ich losy kreowane przez autorkę są tak bardzo autentyczne i życiowe czytając ma się wrażenie jakbyśmy my sami byli świadkami, a wręcz uczestnikami wszystkiego, co kryją karty zapisane przez panią Krysię. Osobiście muszę przyznać, że bardzo chciałabym być przyjacielem rodziny Zagórskich i ogrzać się ciepłem panującym w ich domu i właśnie tak czułam się podczas lektury za co niezmiernie dziękuję autorce.Ponadto pragnę również podziękować Pani Krystynie za przekazane w trylogii wartości. Często bowiem w ferworze codziennego życia, zabiegania zapominamy o rodzinie, miłości, przyjaźni, a więc o tym co powinno być dla nas najważniejsze.Moja ocena to 10/10Uwielbiam twórczość Pani Krystyny Mirek :) Z niecierpliwością czekam na jej kolejną książkę „Saga rodu Cantendorf. Tajemnica zamku”, której premiera już w lutym.Pozdrawiam,Agnieszka KaniukAgnieszka Kaniuk 2017-01-22 18:29:00