Czy ktoś lubi kabaret czy nie, musi się przyznać, że choć raz w życiu widział choć jeden – może nie za dobry – skecz w telewizji czy w internecie. Nawet jeśli nie zawsze można się raczyć inteligentnym poczuciem humoru, to kabaret jest obecny wszędzie. Tego się nie da ukryć. Jednak jakby na to nie spojrzeć, forma kabaretu zmieniała się tak samo jak zmieniali się ludzie i ich poczucie humoru. Od kabaretu Dudek, przez kabaret Tey, po kabarety współczesne. Od piosenek kabaretowych w wykonaniu Ireny Kwiatkowskiej, po piosenki będącymi samymi w sobie coverami ( na przykład zaczerpnięcie muzyki, własny tekst ). Anna Mieszkowska pokazała jedynie niewielki ułamek kabaretu w postaci Mariana Hermana i Fryderyka Jarosy’ego. Jednak książka mimo skupienia się w dużej mierze właśnie na tych dwóch panach, przedstawia o wiele szersze spektrum osobistości kabaretowych. Kobiety, które często znaczyły na tytułowych mistrzów o wiele więcej niż powinny, o konfliktach przyjaciół i sporach z pracodawcami. W całości to bardzo imponujący, nieco gorzki portret życia na emigracji w Londynie i robienia tam kabaretu, a do tego utraty.Jakiej? O tym akurat nie mogę wam napisać, bo zwyczajnie zdradziłabym za wiele. Mogę was jednak zapewnić, że tak wnikliwej i dobrze napisanej książki o dwóch kabareciarzach jeszcze nie czytałam, choć przyznam się sama, że o Hermanie i Jarosym dowiedziałam się dopiero w trakcie czytania tej książki.Dlatego jeśli interesuje was taka lektura, którą poleca między innymi Magdalena Umer, to powinniście po nią sięgnąć. Ewentualnie sprezentować to komuś kto naprawdę siedzi w historii kabaretu.Przyczajony Hasacz - https://bigdwarf.wordpress.com/ 2017-01-12 12:48:21