U4 to seria składająca się czterech książek, napisanych przez czterech różnych autorów, wydawanych przez nowe wydawnictwo na polskim rynku o nazwie Polarny Lis. Każda książka to historia innego bohatera, jednak ich losy są ze sobą ściśle połączone – są Ekspertami gry komputerowej Warriors of Time i zostali wezwani przez mistrza gry, Khronosa. Obiecywał, że razem cofną się w czasie, aby zapobiec katastrofie i uratować świat. Wszystkie powieści dopełniają się wzajemnie i dają czytelnikowi pełny obraz postapokaliptycznego świata, który został spustoszony przez wirusa.W moje ręce trafiła jedna z czterech części, historia Julesa. Choć jest to całkowicie przeciętny chłopak, który nie wyróżnia się niczym szczególnym, tak jego awatar w grze był niesamowicie dzielny, silny, zręczny i inteligentny. Został sam, w świecie, w którym panuje chaos. Śmiertelny wirus wybił prawie całą populację, przeżyli tylko nieliczni i są to jedynie osoby w wieku nastoletnim. Dorośli umarli, dzieci umarły. To typowo postapokaliptyczny świat, który z łatwością można sobie wyobrazić, choć sama autorka nie przybliża zbytnio genezy samego wirusa i oczywistego końca świata. Jednak każdy z nas nie raz widział podobny obraz – czy to w filmach, czy w różnego rodzaju grafikach – więc mimo wszystko w głowie pojawia się nam pewien obraz sytuacji.U4: Jules to typowe młodzieżowe postapo. Ma wszystkie elementy potrzebne do jego kwalifikacji do tego gatunku. Nie ukrywam, że lubię powieści tego typu, więc lektura sprawiła mi radość, choć nie było w niej nic zaskakującego, a samo zakończenie nieco mnie rozczarowało. Nie dlatego, że coś się źle potoczyło, ale po prostu jest to takie lekkie niedopowiedzenie, niewyjaśnienie pewnych wątków, takie w moim odczuciu nagłe urwanie całości. Brakuje mu takiej płynności, dzięki której czytelnik stopniowo zbliżałby się do finału. Ciekawi mnie, jak w tym obszarze poradzili sobie pozostali autorzy. W tym przypadku sama Carole Trebor nie ukrywa swojego zdziwienia, że przyszło jej napisać powieść w tym stylu, bowiem sama siebie o to nie podejrzewała. Ja mogę śmiało napisać, że ogółem wyszło jej to poprawnie, ale nie jest to pozycja idealna.Akcja powieści toczy się bardzo umiarkowanym rytmem, choć pojawiają się chwile pełne napięcia, w których naprawdę sporo się dzieje. Jeżeli naprawdę pozwolicie sobie na chwilę zapomnienia i wejdziecie do świata stworzonego przez Carole Trebot, to jestem przekonana, że na własnej skórze odczujecie skutki działania wirusa. W pewnym kontekście to naprawdę mocna historia o tym, jak grupa dzieciaków próbuje przetrwać w brutalnym, wyniszczonym świecie. Szukają sposobu na odrodzenie, na cofnięcie się w czasie i uratowanie ludzkości, ale czy to jest w ogóle możliwe? Czy można zapobiec wybuchowi epidemii czy należy porzucić jakąkolwiek nadzieję i spróbować zbudować nowy świat? Nadzieja zawsze umiera ostatnia, a jest jedynym, co im pozostało. Pojawia się tutaj kilku bohaterów, w tym oczywiście pozostali Eksperci. Każdy z nich ma do odegrania znaczącą rolę w całej historii, czemu nie można się dziwić. W końcu każdy jest w czymś dobry, a w takich czasach przydają się wszelkiego rodzaju umiejętności. Oczywiste jest również to, że ludzie nieco głupieją, starają się przejąć władzę i zapominają o tym, że najważniejsza jest współpraca i tylko dzięki niej można osiągnąć coś znaczącego. Carole Trebor posługuje się przystępnym i dojrzałym językiem, więc na tym polu mnie nie zawiodła. Właściwie na polu zaprezentowania powieści postapokaliptycznej też nie, choć wydaje mi się, że trzymała się bezpiecznej przystani i bała się wypłynąć na głęboką wodę, a to mogłoby dodać tej książce charakteru.U4: Jules to książka poprawna, typowa w swoim gatunku. Powinna przypaść do gustu fanom serii Monument 14 Emmy Laybourne, być może również tym czytelnikom, którym podobały się Mroczne Umysły Alexandry Bracken. To podobna historia, podobny klimat i podobni bohaterowie. Książka jest nieco przewidywalna, ale i tak można czerpać przyjemność z lektury, zwłaszcza jeżeli się jest fanem takich klimatów. Wiadomo, chciałoby się więcej oryginalności i dopracowania pewnych wątków, ale książka i tak wypada w miarę dobrze. Meg Sheti 2016-12-18 10:40:39