Zacznę od tego, że ta książka mnie zaskoczyła. Spodziewałam się lekkiej opowiastki o życiu przeciętnej nastolatki a dostałam utwór mający duszę. Tak ta książka ma głębię. Niesie przekaz. Zostaje w pamięci. Jest przede wszystkim tajemnicza a czytelnik chce ją odkrywać.Na początek spójrzmy na okładkę. Widzimy na niej zagubioną dziewczynę w otoczeniu pięknych motyli. Cała kompozycja utrzymana jest w kolorze przygnębiającego fioletu. Na pierwszy rzut oka widać, że nie będzie to wesoła książeczka.Dalej mamy tytuł i szczerze powiem, że mimo, iż jest intrygujący to chyba nijak ma się do treści. Starałam się go przeanalizować rozłożyć na czynniki pierwsze i co otrzymałam? Jesień- symbol przemijania, obumierania. Motyle kojarzą się z pięknem, delikatnością i ulotnością. O ile osobno te wyrazy pasują mi do tej powieści to po złożeniu w Jesień motyli już niekoniecznie. Nie wiem jak to odczytać. Co autor miał na myśli? Piękne, delikatne przemijanie? Przemijającą delikatność? Naprawdę nie wiem i liczę w tej kwestii na Waszą pomoc.Teraz przejdę do treści, bo jej nic zarzucić nie mogę. Otóż Pani Portes zabiera nas do świata trudnej młodzieży. Przedstawia wszystkie aspekty życia nastolatków. Doskonale prezentuje wszystko z czym zmagają się młodzi ludzie: problemy finansowe rodziców, presja ze strony otoczenia, dopasowanie się do grupy znajomych, zaspokojenie rodzicielskich ambicji, brak czasu i rozmowy ze strony rodziców, nałogi, problemy z radzeniem sobie z emocjami, pierwsze miłości... Jest tam tego dużo i cieszy mnie, że jest to wiarygodne. Nie ma tam niczego za dużo jak by się mogło wydawać. Przez to wszystko musi przejść każdy nastolatek. Tylko każdy zrobi to inaczej a nasi bohaterowie nie są wzorem do naśladowania.Willa pierw zmieni szkołę by sprostać oczekiwaniom matki potem zrozumie, że to jej szczęścia nie daje. Znajdzie się też pod tzw złym wpływem znajomych. Dziewczyna ma szczęście, że jest zdolna i inteligenta. Dzięki temu potrafi pogodzić swoje wybryki z nauką. Inni już dawno by się stoczyli, ale nie ona ona umie odróżnić dobro od zła i, co podoba mi się najbardziej nie papuguje bezmyślnie zachowań kolegów. Owszem ulega ich presji, ale analizuje swoje zachowanie. Zastanawia się po co to robi, dla kogo i gdzie to ją zaprowadzi.Z jej przyjaciółką jest inaczej. Remy to typowa dziewczynka z bogatego domu. Robi co zechce i jest nieodpowiedzialna. Dlaczego? Bo nie musi, bo tatuś jest wysoko postawiony i naprawi każdy błąd córeczki. Poza jednym. Remy doprowadzi się do stanu, z którego pieniądze jej nie wyprowadzą, ale żeby zrozumieć o czym mówię przeczytajcie "Jesień motyli".Jest jeszcze Milo. Przystojny chłopak z dobrego domu, w którym przed laty rozegrała się tragedia. Jak śmierć bliskiej osoby może wpłynąć na młodą osobę dowiecie się czytając książkę.Trójka bohaterów gdzie każdy z nich jest inny, a jednak wszystkich łączy jeden problem. Dojrzewanie. Mam wrażenie, że jest to trochę powieść z epoki romantyzmu i każdej postaci towarzyszy słynny "ból istnienia".Jak widzicie staram się Was zachęcić do przeczytania tej powieści. Dlaczego? Bo warto. Książka jest napisana w świetnym stylu. Występuje narracja pierwszoosobowa dzięki czemu czyta się naprawdę szybko. Zdaje mi się, że warto poświęcić dwa wieczory dla poznania tej historii. Polecam ją osobą, które mają "naście" lat. W pierwszej kolejności dam ją mojej siostrze. Tak ku przestrodze by nauczyła się, że w życiu często się błądzi, ale że trzeba pozostać sobą i dążyć do osiągnięcia postawionych sobie celów. Dalej polecam ją tym, co ten wiek kończą lub niedawno skończyli. Wierzcie mi, że odnajdziecie w tej powieści siebie. Na koniec szczególnie polecam tę książkę rodzicom. To, że jest to literatura młodzieżowa jest nieważne. Mam wrażenie, że niektórych rodziców trzeba oświecić w temacie tego jak wygląda dojrzewanie w XXI wieku. Pewnym jest, że jest ono inne niż "za moich czasów". Każdy rodzic powinien wiedzieć jakie pułapki czekają na jego dziecko i być świadomym tego, co jego pociecha przeżywa.Jak się okazuje mała lektura poświęcona młodemu czytnikowi może wiele zdziałać, bo kolokwialnie mówiąc daje do myślenia. Moim zdaniem powinna trafić do szerszego grona odbiorców.Justowa 2016-10-28 08:07:12