Willow to pierwsza część cyklu Rodzina de Beers bestsellerowej pisarki Virginii Cleo Andrews. Myślę, że nie trzeba nikomu przedstawiać autorki. Nawet jeśli nie czytaliście, to na pewno znacie ze słyszenia chyba najgłośniejszy jej cykl Rodzina Dollagangerów. Jednak nijak ma się Willow do popularnych Kwiatów na poddaszu. Czytając, miałam wrażenie, że sięgnęłam po książkę innego autora. Brakowało mi tego napięcia i klimatu jaki był obecny w Kwiatach… i pozostałych częściach cyklu. Ale do rzeczy.Tytułowa Willow de Beers jest dziewiętnastolatką. Od dziecka wie, że została adoptowana, o czym wciąż przypomina jej adopcyjna matka. Na zainteresowanie mogła liczyć tylko ze strony ojca, ale nawet on nie był zbyt wylewny. Miłością i mądrością zaraziła się od portugalskiej opiekunki. Z dziewczynki stała się młodą kobietą. Matka umarła w wypadku kilka lat wcześniej, a teraz odszedł ojciec. Willow po śmierci ojca dowiaduje się, że był on jej biologicznym tatą, a matką jego pacjentka. List i pamiętnik zostawiony córce prowadzi dziewczynę prosto do Palm Beach w poszukiwaniu matki.Udając studentkę prowadzącą projekt na zaliczenie Willow zanurza się w duszny, przepełniony bogactwem i blichtrem świat elit Palm Beach. Zderza się z zepsuciem socjety tej bajecznej wyspy, gdzie określenie crě-me de la crěme odnosi się nie tylko do śmietanki towarzyskiej, ale także do ciągłej zabawy i nudy. Gdy Willow poznaje młodego prawnika Thatchera Eatona, zaczyna zmieniać się jej postrzeganie tego specyficznego społeczeństwa.Willow to powieść obyczajowa z bardzo rozbudowanym wątkiem romansowym, skrojona dla kobiet w różnym wieku, choć te młodsze bardziej odnajdą się w opowiadanej historii. Niestety powieść zbyt mocno została zakorzeniona w klimacie gorącego Palm Beach, przez ten zabieg czułam się, jakbym została przeniesiona między kartki harleguina. Sama historia Willow, która tak dobrze się zaczęła, od tajemnicy, listu i pamiętnika, poszukiwania matki, schodzi na drugi plan, a my wraz z bohaterami pławimy się w luksusie made in Floryda.Nie mam zarzutu jeśli chodzi o opisy miejsc, przyrody czy charaktery postaci. Andrews zdążyła przyzwyczaić czytelników do tego, że jej książki są dopracowane i pod tym względem nie brak im niczego. Prosto z fotela w swoim małym mieszkanku przenosiłam się bez wysiłku pod zielone, szumiące palmy i czułam bryzę na twarzy. Bohaterowie również zostali dobrze skonstruowani, ale nie mogę powiedzieć żebym, po odłożeniu książki, za kimś szczególnie tęskniła.Ogólnie rzecz biorąc Willow nie jest złą książką, o ile nie czytało się wcześniejszych powieści Virginii Cleo Andrews. Dla tych, którzy znają jej twórczość, czegoś będzie brakowało, ale trzeba wziąć pod uwagę fakt, że jest to pierwsza część cyklu, więc być może historia rozwinie się, ewoluuje i w efekcie otrzymamy bardzo ciekawą serię. Pozostaje mieć nadzieję, że kolejne części będą lepsze, bo zamierzam dać im szansę. Tymczasem Willow polecam przede wszystkim wielbicielkom twórczości Virginii C. Andrews oraz miłośniczkom powieści obyczajowych dla kobiet.monweg 2017-02-28 22:15:50

Nie nadaję się do sag rodzinnych ( poza Outlanderem, który chyba się nawet do tego nie zalicza, ale okay ). W przypadku Virginii C. Andrews jakoś nie szczególnie przemawiają do mnie jej książki. To dopiero wieje harlequinem do potęgi, a nie książki Gabaldon. Naprawdę, aż mi się odechciewa pisać o tej książce, która o zgrozo, jest początkiem RODZINNEJ SAGI. Zabijcie mnie. Nie widzę sensu prowadzenia dalszej akcji tego absurdu, ale wiadomo – to się nie podoba MNIE, a zaraz się okażę, że to ja jestem zła, bo nie doceniam autorki i tak dalej. I niech będę, ale na bogów, Odynie dopomóż…ta książka była ZŁA. Willow opowiada o losach dziewczyn o tym samym imieniu, która nie miała łatwego życia – oh schematyczności! – jej matka całe życie miała do niej pretensje o wszystko, była przeklęta egoistką i niszczyła wszystko co dobre w życiu dziewczyny. Z kolei ojciec pełnił rolę tego kochającego i dbającego rodzica. Jak się potem okazuje dziewczyna jest bękartem swojego ojca – wziętego psychiatry – i jego ówczesnej pacjentki. Po śmierci rodziców, dziewczyna znajduje pamiętnik ojca i postanawia rozwiązać zagadkę swojego pochodzenia ( ejkejej rzuca wszystko w pizdu i jedzie na Florydę, żeby poznać biologiczną matkę ). Tam cała otoczka życia w luksusie szybko dopada dziewczynę i wdaje się w gorący ( bo jaki kuźwa inny…serio ) romans z młodym prawnikiem Thatcherem Eatonem. Jednak mroczne tajemnicze dziewczyny szybko wbijają szpony w szczęście, które dziewczyna chciała zbudować z mężczyzną. A potem było tylko jeszcze bardziej oklepanie i jeszcze śmieszniej. Spirala absurdu kręci się coraz bardziej, a książka wcale nie zyskuje walorów, które podnosiłyby jej ocenę w mojej opinii. Autorka pisze…dziwnie, źle mi się to generalnie czytało. Mówcie, że notka jest niemerytoryczna, IDK. Ale do diabła ciężkiego, po samym opisie wiadomo jak to się skończy – nie książka, tylko cała SAGA.Śmieszności nie było końca, kiedy czytałam o tym jak żona pana psychiatry znęcała się psychicznie nad Willow ( tak to podpadało pod przemoc psychiczną ), bo mściła się na dziecku, które ten sobie zmajstrował z pacjentką – ejkejej, kobietą nie cierpiącą na żadną chorobę psychiczną, wymagającej konsultacji psychiatrycznej. Takie książki dostarczają mi potężnej ilości LOL contentu i nikt nie jest w stanie mnie od tego powstrzymać. I oczywiście, że pan psychiatra musi prowadzić pamiętnik, bo przecież dochowanie tajemnicy zawodowej jest takie cholera trudne! Oczywiście żona zamiast odejść przez to od męża, dowala jego nieślubnej, niczemu winnej córce, która tak naprawdę zawsze szukała jej akceptacji. Ale nie! Dowalmy więcej! Niech oboje umrą! Niech córka znajdzie pamiętnik, niech rzuci wszystko w piździec i zacznie szukać tej swojej rzekomo psychicznej matki, niech się okaże, że ma brata i niech się zakocha w młodym prawniku, którego rodzina będzie nią gardziła! Oczyyywiście!!! Borze, zabijcie mnie. Książkę odradzam. Jest zła. Nie dość, że źle mi się to czytało, to historia była bez sensu. Kopalnia LOL contentu i nic więcej.Przyczajony Hasacz - https://bigdwarf.wordpress.com/ 2017-03-01 14:43:55

Willow w języku angielskim oznacza wierzbę". Czy główna bohaterka powieści Virgini C. Andrews ma zatem coś wspólnego z drzewem? Co czuje kobieta, która odkrywa, że całe jej życie było tak naprawdę jednym wielkim kłamstwem? Co Ty, drogi czytelniku, czułbyś odkrywając, że nie jesteś tym kim uważałeś? To nic przyjemnego, gdy z jakiegokolwiek powodu nasze życie wywraca się do góry nogami. Osobiście doświadczyłam czegoś takiego raz - i to dość drastycznie. Miałam trzynaście lat kiedy moja mama postanowiła się rozwieść (i była to najlepsza decyzja w jej życiu, jak się okazało). Odbiło się to zarówno na mnie jak i na siostrze. Dobrze kiedy zmiany są na lepsze... Tylko takie bowiem jesteśmy w stanie zaakceptować.
Willow - młodą dziewczynę, poznajemy w najtrudniejszym momencie jej życia. Bohaterka nie miała lekkiego dzieciństwa. Jako dziecko adoptowane przez znaną i szanowaną rodzinę, zawsze czuła się jak "pod lupą". Matka adopcyjna, jak sama Willow nazywała swoją mamę, nigdy nie darzyła córki ciepłymi uczuciami. Wręcz dawała jej wyraźnie do zrozumienia, że ojciec popełnił błąd przygarniając dziecko swojej pacjentki.
Kiedy umiera tata Willow, otrzymuje ona od prawnika dokumenty, w których znajduje list. Jest to początek wielkich zmian jakie zajdą wkrótce w życiu dziewczyny. Poszukując prawdy wyrusza do Palm Beach - kolebki bogactwa, obłudy i zawiści.
Kim tak naprawdę jest Willow de Beers? Skąd pochodzi i co lub kogo znajdzie w Palm Beach? Czy podejmowane przez nią decyzje będą słuszne, pozwolą jej się pogodzić z przeszłością i poznać przyszłość?
Pamiętnik ojca, znanego psychiatry, burzy cały świat młodej studentki. Zapoczątkowuje w niej wielkie zmiany. Pod wpływem przeżytych tragedii i rozczarowań postanawia rzucić studia oraz dotychczasowe życie, po to by dowiedzieć się kim tak naprawdę jest.
Virginia Andrews, to popularna autorka ponad dwudziestu bestsellerowych serii!! Dla mnie "Willow" jest pierwszym spotkaniem z tą pisarką. Po skończonej lekturze wiem jednak, że nie ostatnim. Od samego początku ze stron książki wypływa mnóstwo emocji. Dzięki opisom autorki przeżywamy wraz z bohaterką śmierć rodziców. Odczuwamy pełne napięcie w związku z jej podróżą w poszukiwaniu biologicznej matki. Virginia Andrews bardzo wyraźnie zarysowała poszczególnych bohaterów. Każda następująca po sobie sytuacja odkrywa kolejne tajemnice. Cała powieść wypełniona jest rodzinnym ciepłem, marzeniem o szczęśliwej rodzinie, choć są też momenty, gdzie człowiek ma ochotę stuknąć się w czoło czytając o głupocie bogaczy z Palm Beach. Tam nie dopuszcza się do siebie smutku, czy choroby. Mamy tu prawdziwy kolaż wątków psychologicznych przeplatany gorącym romansem.
Całość została tak napisana, iż ciężko się oderwać od lektury. Niestety znów popełniłam ten błąd i przeczytałam książkę na długo nim ukażą się kolejne tomy z serii (bo Willow to pierwsza część nowej sagi). Już nie mogę się doczekać kiedy zostanie wydana kontynuacja...Zwykła Matka 2017-04-06 13:59:22