Przeczytałam “Inwigilację” Remigiusza Mroza i co mam Ci powiedzieć żeby nie spojlerować… Zacznę od końca – to się wszystko wyjaśni. Prawdopodobnie to zupełnie inna osoba albo nie taki diabeł straszny jak go malują. Wiem, to enigmatyczne zabrzmiało ale niektórzy nie czytali jeszcze nowej powieści o Chyłce i Zordonie więc nie chcę im odbierać przyjemności. Ogólnie mówiąc źle się dzieje w państwie duńskim eeee to znaczy polskim. Joanna ma pasożyta, Oryński coś kombinuje za jej plecami a Kormak, mój ukochany Kormak coś ukrywa, jest nieswój. Niby romansuje z Anką (pan Mróz wiedział jak nazwać tą podrzędną bohaterkę), nadal wie wszystko co skrywa internet ale coś go boli. „Kormak skwitował jego rewelacje milczeniem, nie okazując większych emocji. Na dobrą sprawę właśnie takiej reakcji Oryński się po nim spodziewał. Może rzeczywiście coś było w tych wszystkich badaniach, które dowodziły, że ludzie systematycznie czytający mają znacznie większy dystans do świata i są bardziej odprężeni”. Zordon próbuje uczyć się do egzaminów, Chyłka próbuje wybronić pewnego saracena przed długoletnią odsiadką a Kormak próbuje robić dobrą minę do złej gry ale… ale absolutnie polecam nową, piątą odsłonę opowieści z kancelarii prawniczej. Antonia 2017-06-05 20:26:13

Inwigilacja to piąty tom przygód Joanny Chyłki i Kordiana Oryńskiego. Staram się nadrabiać zaległości, a w związku z tym, że uwielbiam ten duet to jest to bardzo przyjemne nadrabianie! Czy natomiast kolejny tom okazał się równie dobry jak poprzedni?


'Chyłka nie potrzebowała zbornej wersji dla mediów. Chciała pełnej, emocjonalnej, czasem nietrzymającej się kupy historii.'


Przemek podczas wakacji w Egipcie zaginął. Jego rodzice robili wszystko, aby go odnaleźć, jednak bezskutecznie. Po kilkunastu latach odnajduje się w Warszawie. Co więcej, zostaje oskarżony o planowanie ataku terrorystycznego. Do Joanny zgłaszają się jego rodzice, którzy wierzą, że Przemek, a teraz Fahad jest niewinny. Chyłka podejmuje się bronienia domniemanego terrorysty. Z jakim skutkiem? Czy mężczyzna faktycznie nie planował zamachu?


'Może jednak wbrew temu, co twierdziła, rzeczywiście przemyślała sprawę i podjęła decyzję. Wyrzeczenie się nikotyny w jej wypadku było niemal jak rezygnacja z oddychania dla przeciętnego człowieka.'


Kolejny tom, kolejna skomplikowana sprawa. Duet prawników, a właściwie prawniczka i aplikant nie mają łatwo. Każda opisywana sprawa nie jest prosta i wymaga ogromnego zaangażowania. Zordon poświęca na nią cały swój czas, pozostałe obowiązki odkłada na dalszy plan. A ma się czym martwić, ponieważ egzamin adwokacki zbliża się wielkimi krokami.

Moja ulubiona para literacka pozostaje w swoim humorystyczno - sarkastycznym klimacie. Książkę pomimo swej objętości czyta się szybko. Wątek i chęć poznania rozwiązania sprawy niesamowicie wciąga. Ponadto Remigiusz Mróz po raz kolejny zakończył historię w ten sposób, że nie pozostaje nic innego jak chęć sięgnięcia po kolejny tom!


'- Orientuję się mniej więcej w kulturze współczesnej. Klasyczną obrzydził mi Homer.
- Nie wiesz, o czym mówisz. Bez niego nie byłoby choćby Sienkiewicza.
- Tak? To rzeczywiście, byłaby to niepowetowana strata.'


Zastanawiacie się nadal czy seria jest warta uwagi? Po przeczytaniu pięciu tomów podtrzymuję swoją decyzję, że WARTO! Perypetie głównych bohaterów i sprawa, którą się zajmują to coś, od czego nie można się oderwać. Polecam z czystym sumieniem.


'- Jesteś prawdziwym mentalnym marynarzem, Zordon.
- Że kim?
- Odpływasz myślami w siną dal - odparła. - Na przepastne wody oceanu bezowocności.'AgaZaczytana 2018-10-01 12:02:23