Chłopiec na szczycie góry – splugawić niewinnośćChłopiec na szczycie góry to, niedostępna do tej pory w Polsce, powieść autora znanego przede wszystkim za sprawą Chłopca w pasiastej piżamie, który poruszył miliony czytelników i widzów, za sprawą świetnego filmu. Nie potrzebowałam większej zachęty, by rozpocząć lekturę, zwłaszcza, że uzyskałam możliwość zapoznania się z powieścią jeszcze przed oficjalną premierą. I już teraz mogę Was zapewnić, że John Boyne po raz kolejny zaskakuje i wzrusza. Serdecznie zapraszam do lektury przedpremierowej recenzji i zachęcam do wyczekiwania na przyszły wtorek, kiedy to książka zagości na półkach księgarni.Mały Pierrot nie miał łatwego życia. Wszystkie jego problemy zaczęły się w momencie, gdy jego ojciec – były żołnierz niemiecki, nie potrafiąc poradzić sobie z prześladującymi go wspomnieniami z wojny zaczyna coraz więcej pić i dopuszcza się coraz gorszych czynów wobec swojej żony i matki chłopca – francuski. Odmienne poglądy polityczne i pogłębiający alkoholizm mężczyzny doprowadzają do tego, że opuszcza on rodzinę i kilka dni później ginie pod kołami pociągu. Matka chłopca niedługo później również opuszcza ten świat nękana chorobą i chłopiec zostaje sam jak palec. Przynajmniej do czasu, gdy z sierocińca trafia pod opiekę swojej ciotki – Beatrix, a tym samym rozpoczyna nowe życie w Berghof – rezydencji Adolfa Hitlera.Książka została podzielona na trzy akty obejmująca kolejno rok 1936, lata 1937-1941 i lata 1942-1945. Małego Pierrota poznajemy jako inteligentnego, brzydzącego się przemocą i oczytanego jak na swój wiek chłopca. Czyste ucieleśnienie niewinności, ciekawe świata dziecko, wyjątkowo dotknięte przez los, jednak pielęgnujące w sobie dobre wspomnienia i pamięć o bliskich mu osobach. Z czasem jednak widzimy, jak chłopiec coraz bardziej zapomina o tym co było dla niego ważne zatracając się całkowicie w ślepym podziwie dla pana domu do którego trafił – Adolfa Hitlera. Autor pokazuje jak łatwo jest manipulować, zwłaszcza młodym człowiekiem, jak nazistowska ideologia zostaje wpojona małemu chłopcu, przez co ten zatraca możliwość odróżniania dobra od zła. A także jak prosto jest tłumaczyć sobie własne czyny, nawet te najbardziej plugawe, chcąc zdobyć cudze uznanie, bądź zrekompensować własne krzywdy.Pomimo wyjątkowo ciężkiego tematu autor prowadzi historię lekko i z wyczuciem, przez co książkę czyta się szybko. Czytelnik często też zyskuje możliwość wglądu w myśli małego Pierrota, co nie tylko stanowi ciekawe spojrzenie na okropieństwa wojny z perspektywy małego dziecka, które niektóre rzeczy pojmuje na opak lub kompletnie ich nie rozumie, a także lepiej pozwala zrozumieć przemianę jaka zachodzi w chłopcu pod złym wpływem Adolfa Hitlera i jego poglądów narzucanych Niemcom.Historia małego Pierrota wychowującego się w rezydencji Adolfa Hitlera wstrząsnęła mną do głębi i z pewnością długo nie będę mogła przestać o niej myśleć. Obraz niewinnego dziecka wrzuconego w świat pełen przemocy, tajemnic i zdrady, w którym należy ważyć każdy swój krok i słowo, nie jest czymś obok czego można przejść obojętnie. Autor po raz kolejny pokazał, że po mistrzowsku potrafi grać na emocjach czytelnika, a przy tym stworzył historię, od której naprawdę trudno się oderwać.Kosz z Książkami 2017-03-10 11:46:59

Druga książka Boyne’a opowiada o losach małego Pierrota, który po śmierci obojga rodziców zmuszony jest do rozpoczęcia nowego życia u boku ciotki Beatrix – służącej w zamożnej, austriackiej rodzinie. Tyle tylko, że dom, w którym pracuje jego ciotka to nie taki sobie dom bogatych Austriaków. To Berghof, rezydencja Adolfa Hitlera. Do tego jest rok 1935, wojna zbliża się wielkimi krokami, a na domiar złego, mały Pierrot błyskawicznie trafia pod skrzydła samego Furera. Jak to mówili Niemcy…Alles fur Deutschland…Nie będę się rozwodziła nad postacią Pierrota. Chłopiec szybko zaczął przesiąkać osobowością i charyzmą Hitlera. Z kolei sam furer został przedstawiony w bardzo niepokojący sposób. Z jednej strony dorosły facet, jakby nie spojrzeć u szczytu władzy ( trochę jakby tytuł pił właśnie do Hitlera, a nie Pierrota ), a z drugiej jednak dziecinny i z tego powodu nieobliczany jak mały socjopata.Narracja dalej mi nie pasowała, jak wspomniałam wcześniej, nadal wolę te książki, które podają suche fakty, a nie ubarwiają te fakty wątpliwej jakości narracją. Przy czym nadal uważam, że gdyby autor postawił na nieco dojrzalszy styl i bardziej skupił się na postaci Pierrota myślę, że wyszłoby o wiele lepiej. Tymczasem doszłam do wniosku, że jestem za głupia na takie książki, moje pokłady empatii dochodzą do głosiu tylko i wyłącznie przy książkach, które w teorii nie powinny mnie ruszać.Ostatecznie zarówno Chłopiec w pasiastej piżamie jak i Chłopiec na szczycie góry to książki targowane. Nie trafiają do wszystkich, mają rozczulić i jednocześnie pokazać okrucieństwo wojny. Może Jestem za głupia na wojnę, a może po prostu powinnam odstawić takie książki, żeby innym nie psuć życia? Nie wiem. Ale jeśli ruszył was film Chłopiec w pasiastej piżamie, to obie te książki powinny trafić w wasze ręce.Przyczajony Hasacz - https://bigdwarf.wordpress.com/ 2017-04-27 14:03:40

Rok 1935, II wojna światowa zbliża się nieubłaganie.
Pierrot Fischer mieszka w Paryżu wraz z rodzicami. Jego matka jest z pochodzenia Francuzką, a ojciec Niemcem. Siedmiolatek jest miły i bardzo grzeczny. Przyjaźni się z głuchoniemym żydowskim chłopcem, którego wychowuje sama matka. Wiódł szczęśliwe i skromne życie dopóki jego rodzice nie umarli. Po ich śmierci nie ma nikogo, kto mógłby się nim zająć i Pierrot trafia do domu dziecka. Jednak po pewnym czasie okazuje się, że ma na świecie jeszcze żyjącego krewnego, ciotkę Beautrix. Kobieta przygarnia chłopca pod swoje skrzydła i razem zamieszkują w posiadłości Adolfa Hitlera, w której pracuje jako gosposia. Pierrot jest zachwycony nowym domem i jego właścicielem, który jest dla niego miły i sprawia mu prezenty. Niestety osoba Hitlera źle wpływa na chłopca i zmienia się on diametralnie.

Jak łatwo zmienić się w łagodnego oraz niewinnego chłopczyka, w bezlitosnego i egoistycznego mężczyznę. Jak łatwo przestać zwracać uwagę na wartości takie jak rodzina, przyjaźń, szacunek, dobro. I to wszystko w imię czego? W imię chęci stania się „kimś”, w imię posiadania władzy i pieniędzy. Dziecko można określić, jako pustą misę, która napełnia się tym, co do niej wlewamy. Gdy wpajamy dziecku pozytywne wartości, wyrośnie ono na porządnego człowieka, gdy zaś zatrujemy jego umysł i postrzeganie świata, to wyrośnie na potwora w ludzkiej skórze. Z przykrością oraz żalem obserwowałam tę przemianę, która zachodziła w Pierrotcie. John Boyne ponownie pokazał, że jest w stanie napisać niezwykle ważną i poruszającą historię, a przy tym tak wciągającą.

17 kwietnia swoją premierę miała trzecia książka John'a Boyne'a "Zostań, a potem walcz".
Czytaczyk 2018-04-25 12:00:42