Kiedy przeczytamy pierwsze słowa Księgi Rodzaju „Na początku Bóg stworzył Niebo i Ziemię”, i połączymy z Ewangelią Jana ”Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga i Bogiem było Słowo”, zauważymy, że Jezus jest obecny przy stworzeniu świata, a nawet więcej, On stwarza świat razem z Ojcem i Duchem.Autorka – mgr teologii, zakochana jest w Ziemi Świętej, a zwłaszcza w Jerozolimie.Będąc więc w Jerozolimie rozmawiała ze starym Benjaminem. Wiał wtedy silny, upalny wiatr od strony pustyni. W czasie ich rozmowy staruszek zamykał oczy i prostował przygarbioną sylwetkę, jakby wystawiał się na podmuchy wiatru.Dlaczego tak robił?Czy był zmęczony?Czy bolały go plecy?Starzec mówił o wietrze Boga, który wiał podczas stworzenia i o tym, że gdy wieje wiatr człowiek jest dotykany przez Ducha Najwyższego.Ja wierzę, że faktycznie tak jest.Rodowód Jezusa Chrystusa- syna Dawida, syna Abrahama- tak zaczyna się historia o Bogu.Powiecie- zapewne, że „przecież narodził się z kobiety, która była bez grzechu i miał za ziemskiego ojca, sprawiedliwego Józefa”- tak oczywiście. Wszak Jezus wcale nie wstydzi się swojej rodziny mimo jej upadków i przewinień.Jezus wielokrotnie pielgrzymował do Jerozolimy, z rodzicami, a potem z uczniami.Ta pielgrzymka w jakiś sposób ściśle łączy się z Jego ziemskim życiem.Autorka przytacza temat cierpienia, choroby i bólu.Mówi o kobiecie, której umarło dziecko, a ona nie mogła się z tym pogodzić, że jej niewinna córka umarła.Bóg nic nie zrobił, by ją uratować. Jednak po upływie dłuższego czasu, w Wielki Piątek, podczas drogi krzyżowej zdała sobie sprawę, że Bóg zrobił wszystko, żeby ją uratować. Syn Boży cierpiał razem z jej córką.Ksiądz Twardowski napisał kiedyś piękny wiersz.Pozwólcie, że go Wam przytoczę:„Zacznij od Zmartwychwstaniaod pustego grobuod Matki Boskiej Radosnejwtedy nawet krzyż ucieszyjak perkoz dwuczuby na wiosnęanioł sam wytłumaczy jak trzebachoć doktoratu z teologii nie magrzech ciężki staje się lekkigdy się jak świntuch rozpłacze-nie róbcie beksy ze mniemówi Matka Boskato kiedyśteraz inaczejzacznij od pustego grobuod słońcaEwangelie czyta się jak hebrajskie literyod końca”.Przyznacie-przepiękny wiersz, tak, że nie potrzeba żadnego komentarza.Zachęcam więc do refleksji.Niech strony, które będą przed Tobą staną się zachętą do tego, by poznawać Jezusa na kartach Pisma Św. i w swoim codziennym życiu.Życzę miłej lektury i owocnych przeżyć.dobrerecenzje.pl 2017-07-19 17:44:49