Zawsze cieszy mnie, kiedy autorzy rozrabiają, choć oczywiście w ciągu dnia, który za szybko następuje po nieprzespanej nocy, mam im to za złe. Podobnie jest z myleniem tropów. Uwielbiam ten moment, kiedy jestem przekonana, że już wszystko wiem, że przejrzałam bohaterów, a chwilę później okazuje się, że nie miałam racji. 1:0 dla autora. Taka niepewność i chwilowe trwanie w błędzie sprawiają mi wiele radości, a zabawa zaczyna się dopiero wtedy, gdy nic nie jest oczywiste.W "Trzeciej" początkowo nic się nie klei. Jaka lista? Czemu trzecia? Jakie to wszystko ma znaczenie? Im głębiej wchodzimy w tę historię, tym więcej widzimy zależności, a wszystko zaczyna się układać w zgrabną całość – kolejne elementy się zazębiają, robi się duszno i ciasno, nawarstwiają się problemy, a sceny, które wydawały nam się błahe, nabierają (w świetle kolejnych odkryć) ogromnego znaczenia. Nagle wszystko jest jasne, a my dochodzimy do wniosku, że potencjał nie został zmarnowany. Wszystkie elementy wskakują na swoje miejsce, nawet te przez nas przeoczone. Nie powiem, że trafiłam na mrożące krew w żyłach nagłe zwrot akcji – to nie tak. Porównałabym to raczej do powolnego wciągania przez grząskie bagno. Na dynamikę tej opowieść można czasem ponarzekać. Niektóre sceny mogłyby się tu nie pojawić, część nie ucierpiałaby przy drobnym cięciu, ale wydaje mi się, że taki już urok też historii, a całość tak poprowadzona, daje nam szansę na zbliżenie się do bohaterów na tyle, na ile to możliwe. To właśnie warstwa psychologiczna Trzeciej króluje w tej historii, to ona dostarcza nam porządnych emocji.Autorka oddała głos swoim bohaterom. Jest ich troje: Eliza, Lilianna i Anton. Najbardziej zaintrygowała mnie ta pierwsza, z zafascynowaniem śledziłam każdy jej ruch i pod sąd poddawałam wszystkie jej podejrzenia. Mogłam wejść w sytuację osoby zastraszonej, której umysł pracuje na najwyższych obrotach i to było porażające doświadczenie. Obserwowanie narodzin obłędu, dociekanie, rozważanie, a przy tym poczucie wewnętrznego niepokoju wynikającego z jednej wielkiej niewiadomej, która wyjaśnia się dopiero za jednym z licznych zakrętów, to jest to! Nie bez znaczenia pozostają też myśli Antona, który jest tajemniczym, trochę mrocznym, ale takim dziwnie pociągającym bohaterem. Czytamy i chcemy więcej! Mężczyzna początkowo broni swojej prywatności, ale kiedy wytoczy w końcu ciężkie działo, cóż... dochodzimy do wniosku, że nasz świat jest mocno popaprany. Chyba największy sekret stanowiła dla mnie postać Lilianny, która zwraca się bezpośrednio do dawnego kochanka, a jej działania umotywowane są potrzebą odzyskania dawnej miłości. Nie wiem, czy to źle (chciałby się jak najdłużej pozostać przy tej historii), czy dobrze (można dostać kociokwiku, kiedy kolejny raz trafia się w ślepy zaułek), ale książkę pochłania się błyskawicznie. Rozdziały są krótkie, spójne, a przejście do następnego odbywa się płynnie i bez zgrzytów. Moi Drodzy, tu nic nie jest ani proste, ani oczywiste. Przeplatające się wątki, rzucone gdzieś mimochodem informacje i natłok emocji to gra, którą podejmiecie, choć zapewne dacie się pokonać."Trzecia" to dobry thriller psychologiczny (nie mylić z kryminałem!), który wciąga już od pierwszych stron. Poznajemy myśli bohaterów, chcemy więcej. Poznajemy kolejną tajemnicę i wiemy, że gdzieś tam w treści znajdziemy rozwiązanie, ale mimo tego tworzymy swój własny scenariusz. Mnie się podobało.Matka Puchatka 2017-06-21 18:08:36

Prawie rok temu miałam okazję czytać „Idealną”, czyli debiut Magdy Stachuli i przyznam Wam, że miło mnie zaskoczyła ta książka, mimo że dopatrzyłam się w niej kilku wad. Kiedy pojawiła się możliwość przeczytania przedpremierowo kolejnej książki tej autorki bez wahania postanowiłam z niej skorzystać i sprawdzić jak tym razem poradziła sobie pani Magda z thrillerem psychologicznym. „Trzecia” to opowieść o Elizie Orlickiej, psychoterapeutce mieszkającej w Krakowie i próbującej pozbierać się po zdradzie męża. Kobieta jest zazwyczaj nieufna do ludzi i na domiar złego od jakiegoś czasu ma wrażenie, że ktoś ją śledzi oraz robi jej zdjęcia z ukrycia. Największy koszmar rozpoczyna się gdy Eliza zaczyna słyszeć kobiecy głos w swoim mieszkaniu, a nikt nie chce uwierzyć w jej słowa i bagatelizują jej obawy. Poznajemy również tajemniczego i przystojnego Antona, który skrywa ciekawą przeszłość. Drogi Elizy i mężczyzny krzyżują się. Pytanie czy jest to szczęśliwy zbieg okoliczności czy działanie z premedytacją? Jakie ma w tej historii znaczenie postać Lilianny, bogatej, przedsiębiorczej kobiety z Warszawy? Muszę przyznać, że zauważyłam bardzo dużo podobnych elementów jeśli chodzi o obie książki autorki. Zarówno w „Idealnej” jak i w ”Trzeciej” poznajemy całą historię oczami kilku głównych postaci. W tym wypadku jest to Eliza, Anton i Lilianna. Sprawia to, że wydarzenia zostają nam przedstawione szczegółowo i mamy również okazję poznać dobrze bohaterów – ich charaktery, punkt widzenia, intencje oraz plany.Kolejna wspólna cecha książek to bardzo krótkie rozdziały, dzięki którym autorka umiejętnie buduje napięcie w książce i lawiruje między emocjami bohaterów. Dodatkowo dzięki temu książkę czyta się naprawdę szybko i ciężko odłożyć ją na bok ponieważ wciąż chce się przeczytać jeszcze jeden rozdział.Jeśli chodzi o same postacie to według mnie zostały one bardzo dobrze skonstruowane. Na początku, co prawda, Eliza irytowała mnie, lecz moje podejrzenia co do jej osoby okazały się trafne i po przeczytaniu całości oraz analizie jej zachowania całkowicie zmieniłam swoje nastawienie co do jej osoby. Uważam również, że każda z postaci w jakimś stopniu (mniejszym lub większym) została „obdarowana” przez autorkę jakąś obsesją, problemem natury psychicznej co również sprawiło, że lektura stała się ciekawsza, szczególnie, że zostało to połączone z możliwością poznania ich przeszłości i skrywanych tajemnic. Wśród całej treści kryje się również bardzo aktualny i mimo wszystko przerażający temat, o którym mam wrażenie, wiele ludzi zapomina lub nie zdaje sobie z tego sprawy. Niebezpieczeństwo jakie niesie za sobą korzystanie z mediów społecznościowych i ujawnianie w nich swoich danych oraz dzielenie się swoim życiem z obcymi osobami. Jest to wbrew pozorom duże zagrożenie dla naszego bezpieczeństwa. Podsumowując. „Trzecia” z całą pewnością trzyma w napięciu i jest lepszą książką niż debiut autorki, lecz świadczy to o rozwoju pani Magdy i dzięki temu już nie mogę się doczekać kolejnej pozycji, która wyjdzie spod jej pióra.Na koniec taka mała dygresja do wydawnictwa. Ktoś już przede mną zwrócił na to uwagę, ale chciałabym się do tego odnieść. Podpisywanie nazwiska pani Magdy Stachuli jako „mistrzyni thrillera psychologicznego” myślę, że jest nad wyrost, szczególnie, że tytuł ten został nadany już po jednej książce. Rozumiem, że reklama i marketing kierują się swoimi prawami, ale mnie osobiście takie chwyty bardziej zniechęcają niż kuszą.Erato Czyta 2017-07-02 14:28:36

"Trzecia" podobnie jak "Idealna" to fascynujący thriller psychologiczny, trzymający w ciągłym napięciu. Opisuje losy trójki bohaterów, których z pozoru nic nie łączy. Eliza- psychoterapeutka prowadząca w Krakowie prywatną praktykę. Lillianna- właścicielka firmy z Warszawy. I niezwykle przystojny, urodzony w Polsce, Rosjanin, w zależności od sytuacji używający rożnych imion: Anton, Maxim lub Borys. W pewnym momencie losy bohaterów przecinają się. Każdy z nich skrywa swoje tajemnice. Odzywają się koszmary z przeszłości."Trzecia"trzyma w napięciu do ostatnich stron książki. Lekki styl sprawia, że czyta się ją niezwykle szybko. Bardzo ciekawa książka, warto przeczytać. Barbara 2017-07-20 21:35:16