Oczekiwałam tej chwili z niecierpliwością, chciałam poznać losy tej trójki, przekonać się czy plan Nikki się ziści. Było warto, chociaż książka nie dorównuje części drugiej, ale finał historii okazał się w pełni satysfakcjonujący. Dynamiczny, zaskakujący, a przede wszystkim chwytający za serce, wyciskające z czytelnika emocje, a to przecież jest najważniejsze. Musze przyznać, że nie spodziewałam się takiego zakończenia historii panny Beckett. Nikki udało się uratować Jacka i sprowadzić go powrotem do domu, jednak dość istotny problem pozostał. Cole wykorzystał dziewczynę i oszukał w wyniku, czego staje się Wieczną, czego tak bardzo starała się uniknąć. W Podwieczności pożywiła się Colem trzy razy i stała się Wiecznie Żywą, a oznacza to, że jeśli nie nakarmi się dawcą umrze. Nie chce stać się istotą nieśmiertelną, która, aby przetrwać musi żerować na emocjach innych ludzi. Postanawia spróbować zniszczyć całą Podwieczność, a jej ukochany Jack bez wahania postanawia jej pomóc. We wszystkim jednak jest haczyk, w tym przypadku bez pomocy Cole’a się nie obejdzie.
W „Wiecznej prawdzie” wiele się dzieje, są to wydarzenia nieprzewidywalne grające na emocjach czytelnika. Brodi postanowiła nam przybliżyć bohaterów z zupełnie innej perspektywy.
Nikki jest zdesperowana, prześwietla jej działaniom jeden cel zniszczenie Podwieczności. Wyścig z czasem trwa, akcja jest dynamiczna, czy uda jej się ociągnąć cel? A może to waśnie Cole otrzyma główną nagrodę w postaci serca Nikki? Czy naprawdę uda się zniszczyć Podzienność? Czy można zniszczyć, coś tak potężnego?
Finał tej historii zaskakuje, ponieważ nie można być pewnym szczęśliwego zakończenia, jak było w przypadku wcześniejszych części. Autorka zamyka wszystko dokładnie nie pozostawiając miejsca na jakieś niedomówienia. W przypadku bohaterów to darzę Cole’a wielką sympatią, walczy o Nikki w sposób, jaki uważa za słuszny. Jack mimo swojej rycerskości, wielkiej miłości do dziewczyny nie wywołuje we mnie takich fajerwerków jak Wieczny, brakuje mu tej iskry. Wychodzi ze mnie zamiłowanie do złych chłopców. Śledziłam fabułę z zapartym tchem chcąc poznać wszystkie wydarzenia, jakie zaserwowała autorka. Desperacja bohaterów, kiedy czas dobiegał końca mieszała się z tą, którą odczuwałam na własnej skórze. Nie obyło się bez wzruszenia, które wywołała decyzja jednego z bohaterów.
U Brodi Ashton odnalazłam coś, co sprawiło, że chętnie przypominałam sobie poszczególne mity, które wykorzystała w swojej serii „Podwieczność”, mogłam ponownie podsycić w sobie tą ciekawość świata i greckich wierzeń. Przystępny dla czytelnika język utwierdza mnie w przekonaniu, że dzieła tej autorki mają w sobie magnetyzm. Poznać skrzywdzoną dziewczynę, która szuka swojego miejsca na ziemi smakując, czym jest prawdziwa miłość. Cała historia Nikki Beckett jest przyjemna w odbiorze, podobała mi się walka z przeznaczeniem i próba odnalezienia samej siebie. Nie obyło się bez miłosnego trójkata, w który ciężko jest wprowadzić coś nowego i świeżego.
Uważam, że cała seria jest godna polecenia nie tylko dla nastolatek, czego jestem najlepszym przykładem, sprosta Waszym oczekiwaniom, jeśli szukacie ciekawej sagi, która umili Wam wieczory i zapewni miły dreszczyk emocji.
Snieznooka 2018-07-25 20:46:57