„Pikantne historie dla pendżabskich wdów” autorstwa Balli Kaur Jaswal to powieść pełna humoru
o spotkaniu dwóch różnych światów, a także poruszająca ważne współcześnie tematy.

Główna bohaterka Nikki ma indyjskie korzenie, jednak wychowała się w Zachodnim Londynie.
Z zawodu jest barmanką i nigdy nie zagłębiała się w kulturę oraz sikhilijski styl życia swojej rodziny oraz swoich przodków. Nikki ma również siostrę Mindi, jednak ta jest całkowitym przeciwieństwem. Jest zdystansowana do zachodniego społeczeństwa, przestrzega swojej kultury i tradycji, a co najważniejsze jest posłuszna matce. Pewnego dnia Nikki popada w kłopoty finansowy i tu z pomocą przychodzi jej Kulwinder, która proponuje głównej bohaterce posadę nauczycielki kreatywnego pisania dla imigrantów z Pendżabu. Okazuje się, że kursantkami Nikki są wdowy, które nie tylko chcą nauczyć się pisać, ale mają również w sobie duży potencjał. Kursantki głównej bohaterki zaczynają być śmielsze i opowiadają różne erotyczne historie. Wszystko było by dobrze, gdyby nie fakt, że to co dzieje się na zajęciach wychodzi na światło dzienne. Główna bohaterka musi zmierzyć się z ogromnym skandalem i nie tylko.

Przyznaję, że do książki podchodziłam z dużą rezerwą, ponieważ rzadko sięgam po takie historie. Jednak bardzo pozytywnie się zaskoczyłam. Książka napisana jest ciekawie, a co najważniejsze z dużą dawką humoru. Historie erotyczne, o których wspomniałam w skrócie fabuły są przedstawione ze smakiem i bardzo miło się je czyta. Oprócz tego, że jest zabawnie autorka porusza tutaj wiele współczesnych problemów. Mowa tutaj nie tylko o przeżyciach erotycznych wdów, ale także o asymilacji społeczeństwa, rodzinnych tradycjach, kulturze, która dla człowieka wychowanego w Europie jest często niepojęta. Autorka dotyka tutaj również problemu posłuszeństwa kobiet wobec mężów, braci czy ojców. Główna bohaterka zmierzy się tutaj również z problemem dotyczącym jej własnej tożsamości. Posiada ona korzenie indyjskie, jednak wychowanie w Europie spowodowało, że „wsiąkła” w tą tradycję oraz kulturę i europejskiej społeczeństwo.

Kolejnym zabiegiem, który zastosowała tutaj autorka to połączenie w sobie różnych treści. Mamy tutaj do czynienia z powieścią obyczajową, poruszającą wątek miłosny, a także kryminalny. Do tego autorka zapewnia czytelnikowi dużą dawkę wysmakowanego humoru. Autorka w bardzo ciekawy sposób przedstawia postacie. Nikki polubiłam już na samym początku. Jest energiczna, chce próbować nowych rzeczy. Totalnym przeciwieństwem jest jej siostra, która momentami mnie irytowała. To właśnie Mindi przedstawia tutaj prawdziwą, odpowiednią postawę wobec tradycji, kultury i rodziny. Kolejnym aspektem, który zasługuje na pochwałę jest piękna okładka. To również jeden z czynników, dzięki któremu książka bardzo mi się podobała. Nie wiem jak Wy ale ja bardzo lubię czytać książki w ładnych okładkach.

Podsumowując książka „Pikantne historie dla pendżabskich wdów” są śmieszną, ciekawą powieścią, która idealnie sprawdzi się na co raz chłodniejsze, deszczowe dni. Podczas czytania można oderwać się od rzeczywistości i nieźle poprawić sobie humor. Książkę serdecznie polecam, ponieważ jest naprawdę wartościowa, a do tego sprawia, że na twarzy pojawia się uśmiech. Patrycja 2017-09-07 16:54:59

Główna bohaterka Nikki, to córka indyjskich imigrantów, która mieszka w Londynie.
Jej siostra Mindi to tradycjonalistka, która jest bardzo podporządkowana swoim rodzicom i według tradycji indyjskiej, próbuje znaleźć sobie męża.
Nikki podejmuje pracę jako barmanka, zaś jej mama i siostra Mindi są zdania, że praca barmanki to nie jest zajęcie dla Nikki.
Ona poszukuje czegoś na co miałaby mieć wpływ, aby stawiać czoła wyzwaniom oraz być docenianą i nagradzaną.
Zaś tata Nikki jest zdania, że powinna studiować prawo. Lecz na drugim roku wciąż oblewała ten sam przedmiot, ale nie potrafiła powiedzieć rodzicom, że rzuciła naukę, więc każdego ranka wychodziła z domu ze skórzaną torbą włócząc się po Londynie.
I wtedy odkryła w sobie chęć pomagania starszym osobom.
Podjęła pracę nauczycielki imigrantów z Pendżabu, głównie wdów, które bardzo chciały nauczyć się czytać i pisać po angielsku.
I tak Nikki po raz pierwszy weszła do klasy z planszą z alfabetem, którą znalazła w sklepie charytatywnym.
Niektóre kobiety ubierały się jak wdowy, bo spotykało się to z większą aprobatą niż separacja z mężem.

Historie kobiet zawarte w tej książce to zabawne i ciekawe opowieści, niekiedy śmieszne, a niekiedy smutne i żałosne, jak np. opowieść pani Tanveer bardzo mnie rozśmieszyła, bowiem w domu Meery wszystko miało swoje miejsce, bo bardzo lubiła porządek.
Ustalili więc z mężem, że będą mieli harmonogram wieczornych zbliżeń.
Robili to we wtorki i piątki, tuż przed położeniem się spać.
Nigdy nie zmieniali rutyny, aż tu nagle pewnego razu...
Nikki też była już z kilkoma mężczyznami, chociaż żadnego nie traktowała jak kandydata na męża.
No i był Jason.
Zakochał się w Nikki i jak ta historia się zakończyła?

Fajna, lekka książka.
Czyta się ją w wolne dni, dla zabicia czasu.
Wprowadza czytelnika w dobry humor i przenosi w inną kulturę.
Miękka oprawa, zawiera 22 rozdziały i 407 stron, więc jeśli chcesz się dobrze bawić weź do ręki tę książkę i zabij chwile nudy, a dobra książka na pewno Ci w tym pomoże i wprowadzi Cię w dobry humor.
Czytaj więc i śmiej się.
Polecamy, zespół dobrerecenzje.pldobrerecenzje.pl 2017-10-24 15:46:07