Super! Świat wspinaczek górskich. Inspektor przeniesiony z wielkiego miasta. Masa ciekawostek związanych z opisywanym sportem i hobby. Książka mocno absorbuje czytelnika. Monika 2017-07-17 12:44:44

Podoba mi się, że inspektor to nie jest jakiś straceniec, furiat czy desperat, jak to bywa w kryminałach skandynawskich. Tu jest to normalny, ludzki glina, który odkrywa sieć intryg i działania przestępcze. Ewa 2017-07-21 00:44:50

„W linii prostej” to pierwszy tom cyklu o komisarzu Dixonie.Czy po jej lekturze będę chciała sięgnąć po kolejne części?Wspomniany już wyżej komisarz Nick Dixon właśnie wrócił do swojego rodzinnego miasteczka, to w nim pragnie kontynuować pracę w policji. Niestety swój powrót zaczyna od śledztwa w sprawie śmierci swojego byłego kolegi i partnera wspinaczkowego. Jake – bo tak miał na imię – ginie spadając z dużej wysokości podczas jednej ze wspinaczek, i mimo że wygląda to na zwykły wypadek, jego rodzice nie mogą uwierzyć w tę wersję wydarzeń, tak jak i sam Dixon.Podczas śledztwa wychodzą na światło dzienne nieprzyjemne rzeczy dotyczące nieboszczyka i jego poczynań.Czy Jake miał wrogów, którzy chcieliby mu zaszkodzić i odebrać życie? Jakie tajemnice skrywał mężczyzna? Czy Nick rozwiąże tę sprawę i dojdzie co tak naprawdę się wydarzyło?Książka ta jest bardzo krótkim (niespełna 200 stron), standardowym i prostym kryminałem.Jest ciało (trup), jest dochodzenie, świadkowie, zespół pracujący nad sprawą i komisarz z wyostrzoną intuicją, sprawdzający wszystkie poszlaki, a także szybkie i sprawne rozwiązanie sprawy.Niestety książka niczym nie zaskakuje, ale przyznać muszę, że i tak czyta się ją przyjemnie, mimo że dopiero druga połowa lektury okazuje się być tą ciekawszą częścią – zdecydowanie lepszą.Nie jest też nudna, choć ciężko się wynudzić skoro niektórym jej przeczytanie może zająć zaledwie godzinę czy dwie.Niestety jeśli chodzi o bohaterów to nie zapadają oni w pamięci, nie budzą emocji – są dość prosto skonstruowani, przez co stali się nijacy. Nawet sam komisarz – główna postać – jest mdły, bez przeszłości, nie poznajemy go wcale.Chociaż książka, jej fabuła, jest poprawna i dość interesująca, to ja nie czuję się na tyle zachęcona czy zaintrygowana tą pozycją, by sięgnąć po kolejne części, jednak jeśli ktoś z Was szuka lektury na jeden wieczór, w postaci prostego, nieskomplikowanego, ale jednak dość ciekawego kryminału to ta pozycja powinna być dla was odpowiednia.Erato Czyta 2017-09-13 17:53:45