Pamiętacie Stephana i Julię z książki pt. "Debiutant"? Jeśli ich nie pamiętacie to zapraszam tutaj . Tom pierwszy nie specjalnie mi się podobał, ale mam już tak, że muszę przeczytać kontynuację powieści, którą poznałam. Postanowiłam dać tej serii szansę. Miałam nadzieję, że ujrzę w bohaterach coś czego nie zauważyłam wcześniej. Myślałam, że w drugim tomie autorka się rozkręci, że nastąpi jakiś progres. Niestety nic takiego się nie wydarzyło. Rozczarowałam się po raz kolejny. Dlaczego?

Po pierwsze bohaterowie to charaktery, które mi nie odpowiadają. Wiadomo, że nie wszyscy musimy się lubić. Tak jest w rzeczywistym świecie i w tym literackim także. Nie każdy typ bohatera nam odpowiada. Ja nie lubię ciapowatych facetów. Stephen do takich należy. Można być nieśmiałym. Facet około trzydziestki może być niedoświadczony seksualnie. Wydaje się nam to mało realne, ale jest możliwe. Może tak być. Jestem tolerancyjna. Akceptuję go, ale po cichu liczę na to, że on się rozwinie, że w końcu pójdzie do przodu. Poznał Julię, która go wiele nauczyła, obudziła w nim kochanka, pokazała mu czym jest namiętność. On powinien stać się bardziej męski, bardziej pewny siebie. Oczekiwałam, że dojrzeje. A tymczasem nasz Stephen zdenerwowany biegnie do kolegów po radę kiedy jego partnerka proponuje mu zrobienie czegoś nowego w sypialni. Rozumiem, że gdyby oczekiwała od niego czegoś perwersyjnego, niecodziennego to mógłby czuć obawy, ale ona chciała tylko dostać klapsa. Czy to na prawdę jest problem, o którym rozmawia się z kolegami nie wiedząc co ze sobą zrobić? Poważnie? Zdaje mi się, że autorka chciała wykreować postać nieśmiałego i niedoświadczone mężczyzny. Niestety to co stworzyła jak dla mnie jest kreaturą. Stephen jest zwyczajnie przerysowany.

Co z Julią? W pierwszej części w jej postaci czegoś mi brakowało. Zdawała mi się ona obca. Czułam, że jej nie znam. Tym razem SJ Hooks dopracowała jej osobę, ale podobnie jak w przypadku Stephana przerysowała ją. W pierwszym tomie Julia była młodą, ale pewną siebie studentką. Wiedziała czego chce, miała swoje zasady. Przy Stephanie stała się bardziej dziecinna. Rozumiem, że śmierć dziadka mogła niekorzystnie wpłynąć na jej samopoczucie, ale jej postać wiele straciła w moich oczach.

Kreacje bohaterów podsumowałabym tak: przeważnie w literaturze jest tak, że silniejsza osobowość wpływa na tę słabszą i tak jakby leczy jej kompleksy. W przypadku Julii i Stephana mam wrażenie, że stało się odwrotnie. Jakby problemy Stephana spłynęły na Julię i przytłoczyły jej silną osobowość.

Chciałabym Wam opowiedzieć coś o fabule, ale napotykam tutaj pewien problem. Chciałabym dla przykładu wspomnieć o jednej lub dwóch sytuacjach, które miały w tej historii miejsce. Problem polega na tym, że kiedy o tych dwóch rzeczach wspomnę to tak jakby zaspojleruję Wam całą powieść. W tej książce się absolutnie nic nie dziej. Tam nie ma akcji. Szczytem rozwoju sytuacji jest kłótnia bohaterów. Oczywiście powód jest komiczny. Wybucha poważna awantura o to, że Stephen uporządkował Julii notatki i teraz ona nie wie, co gdzie ma. Rozumiem studia ważna rzecz, sesja to stres. Nikt nie lubi gdy mu się rusza jego rzeczy, ale to w jaki sposób autorka zaprezentowała to w Absolwentce jest zwyczajnie śmieszne. Nie chciało mi się wierzyć, że to czytam. O ile pierwsza część nie była za specjalnie ciekawa tak tom drugi był zwyczajnie nudny. Pierwsze siedemdziesiąt stron to ciągłe wyznania uczuć pomiędzy bohaterami przeplatane seksem, nic poza tym. Kolejne trzydzieści stron to moment kiedy para stara się umówić ze sobą na bycie razem. Tym sposobem mamy już sto stron książki z brakiem jakiejkolwiek akcji. Zdarza mi się, że mam ochotę odłożyć książkę z nudów, ale pierwszy raz miałam taką sytuację z erotykiem. Jeszcze nie zdarzyło mi się by podczas pierwszych stu stron tego gatunku nie wydarzyło się nic ciekawego.

Lubię erotyki i czytam je dla rozrywki. Nie oczekuję od nich zbyt wiele, nie jest to literatura ambitna. Tym bardziej ciężko mi uwierzyć, że książka z tego gatunku tak bardzo potrafiła mnie rozczarować. Uważam, że seria ta powinna być zakwalifikowana jako coś z rodzaju czarny humor, karykatura lub dowcip. Mnie ona po prostu śmieszy. Przerysowani bohaterowie oraz wyolbrzymione problemy sprawiły, że gdyby wyciąć z tej serii sceny erotyczne otrzymalibyśmy krótką książkę dla trzynastolatek. Może dziewczyny z tego przedziału wiekowego historia Stephana i Julii mogłaby zainteresować. Justowa 2017-09-04 17:53:09

Stephen Worthington, wykładowca akademicki jeszcze niedawno prowadził bardzo spokojny, a można powiedzieć, że nudny tryb życia. Jego czas dzielił się na pracę, spotkania z bratem i weekendy u rodziców. Większość wieczorów jednak spędzał sam w czterech ścianach swojego uporządkowanego mieszkania. Jednak wszystko się zmieniło, a właściwie stanęło na głowie i wywinęło koziołka, gdy na jego drodze pojawiła się ponętna i prowokująca panna Julia Wilde. To Julia staje się dla niedoświadczonego Stephena nauczycielką, prowadzącą go przez meandry sztuki erotycznej.

W Absolwentce trwa romans Julii i Stephena. Przechodzą nawet na wyższy poziom znajomości. Dziewczyna chwilowo przeprowadza się do swojego wykładowcy. Ich układ z pierwszej części ulega zmianie. To już nie tylko spotkania na szybki seks bez zobowiązań, ale namiastka życia we dwoje. Stephen zaczyna rozumieć, że kocha Julię. Tylko czy Julia jest gotowa na stały związek? Czy nie wystraszy się odpowiedzialności? I w końcu, czy jeden partner do końca życia jest w stanie ją zadowolić?

Absolwentka, tak jak Debiutant nie jest książką wybitną, ale sądzę, że niektórym osobom może się podobać. Jest to lekko napisana opowieść, którą czyta się płynnie i nawet z przyjemnością, a jej lektura nie zajmuje zbyt wiele czasu. Jestem pewna, że wielu czytelnikom ta powieść nie przypadnie do gustu, ale znajdą się i takie osoby, które nie będą na niej „wieszać psów”.

Czytuję erotykę, bo erotyka też jest dla ludzi. Jednak nigdy nie oczekuję od takich książek nie wiadomo czego. Powieści, które czytałam do tej pory przyzwyczaiły mnie do erotyki bardziej pikantnej i mniej grzecznej. Absolwentka została napisana delikatniej, jest bardziej wysmakowana i sądzę, że przez to może trafić do czytelników, którzy dopiero zaczynają poznawać ten gatunek.

Najsłabszą stroną opowieści duńskiej pisarki są stworzeni przez nią bohaterowie. Lubię czuć związek z postaciami czytanej książki. Tutaj mi tego zabrakło. Nie przeszkadza mi, że Stephen do niedawna nie był Casanovą, ale ciągle jest denerwująco wręcz ugrzeczniony i niepewny siebie. Julia natomiast w tej części straciła swoją drapieżność. Stała się cichsza, bardziej spolegliwa i chyba tak do końca nie przekonała mnie do siebie ta przebojowa dziewczyna z Debiutanta. Nie kupuję jej w takiej formie.

Skoro był minus, czas na plus. I jest jeden. Wydaje mi się, że Hooks udało się uniknąć schematu innych erotyków. Najczęściej w tego typu książkach ona jest niedoświadczoną, śliczną młoda kobietą, a on bajecznie bogatym, niebiańsko przystojnym mężczyzną, który czego nie dotknie zamienia w złoto. Ona stawia pierwsze kroki w seksie, on jest stroną dominującą. W cyklu Absolute autorka postawiła na całkiem inny scenariusz i chyba wyszło to książce na dobre.

Absolwentka nie jest powieścią znakomitą, nie jest nawet dobrą, ale można z nią miło spędzić jedno popołudnie. Szkoda, że lato już się kończy, bo na leniuchowanie na łonie natury nadała by się idealnie. Nie staję w tym momencie przed dylematem, czy polecać wam tę książkę. Nie zamierzam ani was nastawiać przeciwko niej, ani za bardzo zachwalać. Uważam, że każdy sam najlepiej podejmie decyzję – czytać czy nie.monweg 2017-09-18 22:35:39