"Podzielała przekonanie (...), że Boga nie ma, że to ludzie go sobie wymyślili, bo boją się umierać. Sama - uważała - nie ma takich lęków. Jeśli ktoś się urodził, musi umrzeć".

Debiutancka powieść Martyny Bundy stanowi rozpisaną na lata historię kilku pokoleń rodziny Rozeli, przedstawiającej zwykłe życie samotnej matki i jej trzech córek mieszkających w małej wsi. Co więc jest takiego ciekawego w tej książce, że ciężko się od niej oderwać? Niby nic, bo co ciekawego może dziać się na wsi? Jednak, kiedy czyta się się tą powieść kartki same uciekają, a czas ucieka bardzo szybko.

Na początku poznajemy jedną z głównych bohaterek jaką jest Rozela. Burda przedstawia ją jako małą dziewczynę z nieślubnego łoża oraz jej matkę Otylię. Obie mieszkają w najbiedniejszym domu na Kaszubach we wsi Dziewcza Góra. Prowadzą ciche i spokojne życie, ale ludzie ze wsi wytykają je palcami z powodu pustelniczego trybu życia. Jednak matka i córka noszą głowy wysoko uniesione i są dumne z siebie.
Kiedy Rozela dorasta a jej matka umiera, we wsi pojawia się tajemniczy Abram Groniowski. Kobieta jest nim oczarowana, biorą ślub a ona rodzi mu trzy córki: Trudę, Gertę i Ildę. Jednak los nie jest dla Rozeli łaskawy i mąż, którego mocno kochała ginie w wypadku. Teraz musi sobie radzić ze wszystkim sama, a w czasach nadchodzącej wojny wcale jej łatwo nie jest.

Każda z córek ma swój odmienny charakter. Gerta, jest najstarsza i najbardziej podobna do babki Otylii - pracowita, sumienna i uczynna. Truda, druga z sióstr, od zawsze miała swoje zdanie, kochała życie oraz dobrą zabawę. Ilda to kobieta iście nowoczesna, niebojąca się ludzkiej krytyki. Żyjąca w konkubinacie z żonatym mężczyzną, jeździ na motorze. Burzliwe losy kobiet poznajemy na tle wydarzeń historycznych. Począwszy na drugiej wojnie światowej przez czasy stalinowskie i w końcu w PRL-u.

Czas wielkiej wojny nie jest miłosierny dla żadnej z kobiet. Truda zostaje wysłana na przymusowe roboty do Niemiec. Zostaje ocalona przez Jakoba, który ratuje ją z gruzowisk i w podrabianych dokumentach odwozi do domu. Rozela w tym czasie jest gwałcona, poniżana i okaleczana przez rosyjskie wojska. Jedynie fakt, że chowa pod kuchenną podłogą mała Ildę trzyma ją w ryzach. Po wojnie, kiedy powinien przyjść czas spokoju, przychodzą kolejne problemy. Niechciana ciąża Trudy, ucieczka Ildy z rodzinnego domu do żonatego mężczyzny, Gerta, która ma wszelakie problemy małżeńskie. A także Rozela, której koszmar minionej wojny wiecznie powraca.

Narracja tej powieści jest prowadzona naprzemiennie przez każdą z trzech sióstr oraz ich matkę. Dzięki czemu możemy poznawać ich indywidualny charakter i podejście do różnych spraw rodzinnych ale także zawodowych. Dialogów w tej książce jest jak na lekarstwo i to chyba najbardziej mi w tym wszystkim przeszkadzało.

"Nieczułość" to powieść o bólu i historii zwykłej wiejskiej rodziny ale także o sile kobiet, które mimo przeciwności losu nie poddawały się i z dumną piersią szły na przód. Sam tytuł, który brzmi dość zimno ma w sobie wiele ciepła a także miłości, bo jednak pomimo tych wszystkich upokorzeń, cierpień i przeżyć "Trzy siostry szły ramię w ramię, but w but..."
Red Girl Books 2018-01-14 23:21:35