„Rozgrywka, The Perfect Game” J. Sterling wydawała się idealną książką dla mnie. Od zawsze lubiłam historie związane ze sportem, odnajdywaniem swojej drugiej połówki i wkraczaniem w dorosłe życie głównych bohaterów. I chociaż historia bardzo szybko mnie wciągnęła to pozostawiła na końcu w bardzo mieszanym nastroju. Dlaczego? Postaram się wyjaśnić bez zdradzania za dużo fabuły poniżej.

Cassie Andrews i Jack Carter poznają się podczas studiów. On to typowy sportowiec, gwiazda uczelnianej drużyny baseballowej, wokół którego kręci się mnóstwo dziewczyn. Ona jest wygadaną i inteligentną dziewczyną, która spełnia swoje marzenia studiując fotografię, i która nie daje się łatwo nabrać na gierki uczelnianego playboya. Jack jest zafascynowany dziewczyną inną niż wszystkie, dlatego nie daje za wygraną. Ich starcia to prawdziwa tytułowa „Rozgrywka”. Jak zazwyczaj bywa w tego typu książkach w końcu jednak zawsze jest pierwsza randka, a potem wielka miłość.

Jeśli macie wrażenie, że gdzieś już czytaliście podobne opisy to macie racje. Początek tej historii to bardzo dobrze znany schemat. Na szczęście cała historia już nie jest tak przewidywalna. Mogłabym nawet zaryzykować stwierdzenie, że kompletnie nie spodziewacie się tego co się w niej wydarzy.

Rozgrywka to historia, która wywołała we mnie wiele emocji. Mówiąc wprost to była niezła jazda. Towarzyszymy bohaterom, gdy poznają się, uczą zaufania, łamią je, dokonują lepszych lub gorszych wyborów i ogólnie nie mają najłatwiejszej drogi ku szczęśliwemu zakończeniu. Ta wydawałoby się banalna historia sprawiła jednak, że to była istna huśtawka emocji, byłam zła, śmiałam się i wzruszałam na raz.

Prawda jest taka, że bywały momenty, kiedy nawet jej nienawidziłam. Zastanawiałam się wtedy, dlaczego dalej ją czytam. Nie potrafiłam jednak przestać i czytałam dalej. Bardzo chciałam wiedzieć jak to wszystko się rozwiąże. Przecierałam oczy ze zdumienia patrząc na decyzje bohaterów i nie wiedziałam co o tym myśleć.

Dlaczego pomimo tak mieszanych uczuć dalej ją czytałam? Kluczowe są tutaj emocje, które są właśnie tym czego szukam w książkach. Muszę przyznać, że tutaj dostałam ich mnóstwo i mimo, że w tym przypadku gotowałam się ze złości przez większą jej część to ostatecznie, gdy już ochłonęłam jestem zadowolona, że mogłam ją przeczytać.

Mam nadzieję, że będę mogła kontynuować tą historię w kolejnych jej częściach. I tak, chociaż właściwie książka ma swoje zakończenie, to dzięki olbrzymiemu zainteresowaniu fanów powstały jej kolejne części, w których możemy dalej śledzić losy naszych bohaterów.

Rozgrywka to książka jest dla tych, którzy czytają historie z gatunku New Adult, czyli tak zwanych młodych dorosłych. Nie chciałabym jednak, aby brzmiało to jak książka tylko dla młodzieży, ponieważ sądzę, że każdy znajdzie w niej coś dla siebie. To jednak głównie dla tych, którzy lubią czytać emocjonujące romanse, które poruszają także nie najłatwiejsze aspekty życia. Na pewno wielu z Was będzie miało podobne odczucia podczas jej czytania jak ja. Dlatego bądźcie gotowi, że naprawdę możecie nie być zadowoleni. Czy jednak ciekawość zaprowadzi Was do przeczytania jej do samego końca? Mam nadzieję, że tak.Joanna J 2017-11-06 12:55:03

Autorka miała zamysł na stworzenie ciekawej, choć schematycznej opowieści o zwykłej dziewczynie i sportowcu w colleg'u. Pierwsze sto stron przeleciało w mgnieniu oka, kilka zdawkowych spotkań pomiędzy powyższymi, potem nagła randka, zwierzanie z przeżyć po kilku dniach znajomości i wyznania miłości. Wszystko to do dziewięćdziesiątej strony. Potem mieliśmy szansę poznać bliżej kulisy życia popularnego sportowca, czego nie było choćby w "Układzie" Elle Kennedy czy "Przypadkach Callie i Kaydena" Jessicy Sorensen, do których nietrafnie porównywana jest "Rozgrywka". To akurat mi się podobało i było plusem, który ratował książkę. Dalej wszystko zaczęło się komplikować, a bohaterowie zaczęli podejmować decyzje, które zaważyły na ich dalszych losach. To ta część, która najbardziej mnie denerwowała, ale również złamała mi serce i naiwnie skleiła. Autorka wplotła tutaj coś zaskakującego i nieczęstego w książkach, a mimo to żałuję, że w ogóle się pojawiło. Chcę Wam o tym wykrzyczeć, a jednocześnie nie mogę, bo sami musicie to odkryć. Sterling wdrążyła motyw, który nie jest wcale nowy, ale rzadki i bardzo komplikuje fabułę.

Rozgrywka sama w sobie jest prosta w odbiorze i naprawdę nie jest karą czytanie jej. Jednak, kiedy mnie coś denerwuje (co zdarza się rzadko), to jest już źle. To typowa młodzieżówka, ma ona mnóstwo wad i jest niedopracowana, jednak jest to pierwsza książka Sterling i podejrzewam, że następne części The Perfect Game będą lepsze, bo ma na to zadatki. Pochłonęłam ją łącznie w kilka godzin, dzięki płynnemu językowi, jakim posługiwała się pisarka. Przez większość czasu kartki przerzucają się same, ale w pewnym momencie następuje zwrot akcji, który karze skupić się na lekturze. Mam naprawdę mieszane uczucia do wplecionych tu wątków, ale one w pewnym sensie zdenerwowały mnie, jak już wyżej wspomniałam. złamały mi serce, a także w końcu je skleiły naciąganym zakończeniem. Mimo to nie oceniam książki źle, nie brnęłam przez nią, wymyślając to nowe sposoby na uśmiercenie postaci ani nie rzucałam książką za każdym razem, gdy coś mi nie pasowało. Prócz bohaterów, właściwie nie widzę żadnych negatywnych cech, prócz kilku niedociągnięć, które z biegiem czasu autorka na pewno wypracuje.

Jeśli zastanawiacie się, czy sięgnąć po tę książkę, mogę ją Wam polecić na jedno popołudnie jako odmóżdżacz po ciężkich lekturach. Spodoba się fanom romansów i niewymagającym czytelnikom.Sandra (Sun Reads) 2017-11-13 17:12:15

O książce

Dwoje różnych bohaterów, z jednej strony pewny siebie, przystojny i arogancki Jack Carter, jako gwiazda drużyny baseballowej zawsze dostaje czego chce, a już na pewno sprawdza się to w przypadku zdobywania dziewczyn, których wiele, o wiele za wiele. Z drugiej strony mamy Cassie Andrews, pełną pasji, spokojną dziewczynę ukrytą po drugiej stronie obiektywu, która pomimo wielu rozczarowań realizuje swoje marzenia.
Bohaterka po dwóch latach studiowania na innej uczelni, trafia na college, w którym uczy się również jej przyjaciółka. Jak to zwykle w amerykańskich historiach bywa, wybierają się na imprezę do bractwa, gdzie Cassie zostaje zauważona przez tamtejszego playboya Jacka Cartera. Dziewczyna stanowczo odmawia spotkania z nim, obiecuje trzymać się od niego z daleka, jednak sportowiec nie odpuszcza. Czy Cassie ulegnie urokowi Jacka ? Czy pokonają wszelkie przeciwności losu aby mimo wszystko być razem?


Moja opinia

Nie chcę tutaj mydlić oczu i owijać w bawełnę...ta książka nie spodoba się każdemu.
Chciałam odpocząć od bardziej wymagającej literatury, dlatego właśnie zachęcona pozytywnymi recenzjami i bardzo dobrym marketingiem postawiłam na tę pozycję. Chciałam czegoś krótkiego, niewymagającego i lekkiego, i taka właśnie jest "Rozgrywka", którą przeczytałam w jeden wieczór. Oczywiście, to nie jest tak, że cała historia Jacka i "Kici" Cassie jest najgorszą książką jaką przeczytałam w tym roku. Bynajmniej. Ona po prostu trochę mnie irytowała, od początku była tak pełna absurdów, że nawet nie jestem pewna co o niej myśleć. Również częstotliwość i sposób w jaki Jack nazywał Cassie doprowadzał mnie do szewskiej pasji.

Parę sytuacji pozostaje dla mnie nie jasne. Nie rozumiem zabiegu jakiego dokonała autorka, która po opisaniu pierwszego spotkania bohaterów od razu w następnym rozdziale przechodzi już do wydarzeń jakie miały miejsce miesiąc później, kiedy to Jack i Cassie są już parą. Moi zdaniem to zasługuje na duży minus, bo nie dość, że sprawia to wrażenie jakby pani Sterling nie miała pomysłu jak rozwinąć wątek niedostępności i nieuległości bohaterki, to jeszcze nie mamy okazji uwierzyć w realizm ich związku, nie jest nam dane przeżyć ich kolejne randki, poczuć rozwijającą się pomiędzy nimi chemię, ponieważ Cassie w zasadzie od razu ulega jego urokowi.

UWAGA MOŻLIWY SPOILER!!!
Nie chcę tutaj zdradzić zbyt wielu szczegółów, osoby które czytały będą wiedzieć o co chodzi, ale zastanawia mnie również fakt płytkości głównej bohaterki, jej niestabilności i braku konsekwencji. Jednym z momentów, króry stanowi temu dowód jest sytuacja kiedy oboje po raz pierwszy zostają sami na noc, Cassie oznajmia Jackowi, że nie jest gotowa aby zbliżyć się do niego bardziej niż dotychczas, jednak w sytuacji gdy on po dosłownie paru chwilach wyznaje jej miłość (nie wiem czy warto wspominać o tym, że od ich pierwszego spotkania minął miesiąc), nasza bohaterka wspaniałomyślnie zmienia zdanie.

Byłabym niesprawiedliwa, gdybym napisała tutaj, że książka ta nie ma żadnych dobrych stron. Ogólny pomysł na fabułę był bardzo dobry, schematyczny ale mimo wszystko dobry, jednak wykonanie pozostawia wiele do życzenia. Ale koniec z wadami, pora na zalety.
Autorka stworzyła historię dwóch młodych ludzi, którzy poznali się w college'u, każdy z nich opowiada historię widzianą z jego perspektywy, jednak wydaje mi się, że pomimo iż to Cassie poświęcono więcej uwagi, to jednak Jack pozostawił po sobie lepsze wrażenie.
Na duży plus zasługuje tutaj sposób w jaki autorka opisuje pasję bohaterów, widać jak bardzo im zależy na tym aby dążyć do celu nie patrząc na bagaż jaki za sobą zostawili, a jak dowiemy się z książki jest on bardzo duży. Każdy z nich realizuje swoje własne pasje i marzenia, Jacka związane są z baseballem, natomiast Cassie z fotografią. Kolejnym plusem jest tutaj świetnie poprowadzony przez autorkę wątek rodziny i sposób w jaki zachowanie i wybory rodziców wpływają na nasze własne decyzje.

Podsumowując

"The Perfect Game. Rozgrywka' autorstwa J.Sterling to pozycja, która wywołała u mnie sprzeczne emocje. Z jednej strony jest to książka pełna absurdów, schematów, niejasnych zachowań bohaterów, natomiast z drugiej mamy świetnie poprowadzony wątek pasji, wyrzeczeń i życiowych wyborów. Narracja prowadzona jest zarówno z perspektywy Cassie jak i Jacka, a cała akcja toczy się bardzo szybko, co w połączeniu z prostym językiem, jakim posługuje się autorka spowoduje, że nie będziecie w stanie oderwać się od lektury. Jeżeli więc szukacie książki krótkiej, niewymagającej, w sam raz na jeden wieczór, która przeniesie was do świata sportu i rozgrywek baseballu to jest to pozycja idealna dla was.
BooksDeer 2017-11-20 13:58:27

Cassie zaczyna właśnie rok akademicki i mieszka razem z przyjaciółką. Jest przeciętną dziewczyną, nie wyróżniającą się niczym specjalnym. Wpada jednak w oko najsłynniejszemu w całym college'u , szkolnemu playboyowi. Z początku świeża studentka stara się unikać chłopaka, jednak on nie daje tak łatwo za wygraną. Stara się zmienić samego siebie, by nigdy nie zawieźć Cassie, jednak oboje mają problem z zaufaniem, co będzie prowadzić do kilku nieporozumień.Cassie kocha fotografię. Z długo zbieranych pieniędzy w końcu kupiła wymarzony aparat fotograficzny i zaczęła rozwijać swój niezwykły talent. Już na pierwszej akademickiej imprezie zauważa Jacka, znanego przez wszystkich szkolnego playboya i łamacza serc. Zgodnie z przestrogami od przyjaciółki postanawia trzymać się od niego z daleka.Gdy zaczyna czuć coś do popularnego chłopaka, nie wie jak się zachować : pozwolić by wkroczył w jej życie i miał okazje by ją zranić czy odepchnąć go od siebie i na zawsze żyć w samotności i obawie przed innymi. Jak można się domyślić, postanawia zaryzykować , jednak przyjdzie jej niestety za to niejednokrotnie zapłacić.Jack z pozoru płytki student, uznawany jest za szkolnego playboya, który nigdy nie spotyka się z tą samą dziewczyną dwa razy. Jest największą gwiazdą szkolnej drużyny baseballowej, za którym szaleją wszystkie dziewczyny na campusie. Przystojny, pewny siebie, zarozumiały, jednak to tylko zewnętrze pozory, tak na prawdę życie zafundowało mu wiele przeszkód, a to kim się stał zawdzięczał dążeniu do wyższego celu. Pod maską jaką nosi na co dzień można odkryć miłego, opiekuńczego, gotowego do poświęceń chłopaka. Tak jak Cassie ma problemy z zaufaniem. W tej powieści wykazał się lojalnością i wytrwałością w swoich postanowieniach... niestety tylko do pewnego czasu. Jeden błąd jak przekonał się o tym Jack, może zmienić całe życie. Jeden głupi błąd może zrujnować nawet najlepsze życie i pozbawić nas wszelkich nadziei i marzeń. Całą książkę czyta się szybko i przyjemnie.Miłość jest tutaj połączona z pasjami bohaterów. Ich zaangażowanie i poświęcenie dla fotografii czy sportu jest niezwykłe. To co kochają pozwala im oderwać się od codzienności i problemów, oraz poczuć się wartym i godnym swojego życia.Martynaaa 2018-02-15 21:02:01

Ona młoda, ładna studentka pierwszego roku fotografii, ale bardzo skromna i nie zwracająca na siebie uwagi. On – gwiazdor drużyny baseballowej, przystojny, pewny siebie, a czasami zarozumiały. Czy dwoje tak różnych ludzi może połączyć uczucie. Często słyszy się, że przeciwieństwa się przyciągają. Chyba jest w tym dużo prawdy. I w przypadku głównych bohaterów ”Rozgrywki” J. Sterling ta prawda się spełnia.
Pokonując wiele trudności są razem. Przeżywają burzliwe chwile, trudności, rozstania i powroty. Jak trudno jest być z bohaterem drużny sportowej, o tym przekona się Cassie. Będzie musiała zmierzyć z popularnością Jack'a. Czy jednak wystarczy jej siły i odwagi, aby sprostać tym wyzwaniom? Sięgnijcie po tę lekturę, a się przekonacie.
Powieść ”Rozgrywka” pokazuje nam wkraczanie młodych ludzi w świat dorosłości. Nie zawsze ich wyobrażenia i oczekiwania są w pełni zgodne z rzeczywistością. Bywają chwile trudne i przykre, ale to właśnie w takich momentach zdobywa się doświadczenie, dostaje się dobrą szkołę na przyszłość, uczy się odporności na sytuacje, które przynosi przyszłość, nie zawsze kolorowa i słodka.
“Kiedy nie widzi się bliskiej osoby przez kilka miesięcy, fundamenty relacji albo się umacniają, albo niszczeją. Żaden związek nie przetrwa bez zaufania, szczerości I komunikacji, bez względu na to, jak bardzo para jest sobie bliska”.
J. Sterling pisze niezwykle lekkie i hipnotyzujące historie. Stworzyła niebanalną i porywającą fabułę, wspaniałych bohaterów, a wszystko umieściła w barwnie opisanych miejscach. Ten jeden dzień to piękna opowieść o rozkwitającym uczuciu, wzajemnej fascynacji oraz odkrywaniu własnych pragnień. Autorka wplotła w te piękne fragmenty także elementy bólu, smutku, straty i rozczarowania. Rozgrywka to powieść poruszająca serca, to bajka dla romantyków. To książka dla tych, którzy szukają czegoś, co niekoniecznie im zginęło.
Książka jest odrobinę schematyczna, przy odrobinie wyobraźni możemy wyreżyserować zakończenie tej książki. Chociaż przyznam, mnie ono zaskoczyło.
Polecam, ciepła lektura na wiosenne chwile, szczególnie dla ludzi wkraczających w świat dorosłości. Ambros 2018-05-13 17:48:14

The perfect game #1 ROZGRYWKA
Książka autorstwa J. Sterling nie jest pierwszą książką tej autorki, ale pierwszą, którą miałam okazję przeczytać.


Akcja książki dzieje się na Uniwersytecie stanowym w Fullton. Gdzie poznajemy dwie przyjaciółki: Cassie Andrews oraz Mellissę. które znają się od dziecka. Zastajemy dziewczyny szykujące się właśnie na imprezę do bractwa studenckiego. Kiedy w końcu docierają na miejsce, zaczynają rozmawiać o chłopaku, który również przyszedł. Oczywiście to nie był byle kto, tylko ciemnowłosy, wysoki, umięśniony Jack Carter zawodnik drużyny baseballa ,najprzystojniejszy chłopak w szkole. Oczywiście od razu wpada on Cassiew oko. Mellissa ostrzega ją, że to typowy podrywacz i czaruje wszystkie dziewczyny na każdej imprezie. Potem idzie z minim do łóżka, a później się do nich nie odzywa.
Jackowi bardzo spodobała się Cassie, a że dzięki ostrzeżeniu przyjaciółki ta nie dała się tak łatwo omotać. Chłopak musiał się mocna postarać, by zaprosić ją na randkę. Nawet brat Jacka Dean był zdziwiony jego zachowaniem, bo on nigdy nie zachowywał się tak w stosunku do żadnej dziewczyny. Kiedy zmuszona presją otoczenia (ponieważ poprosił ja przy innych studentach) postanowiła dać mu jedną jedyną szansę. Problem polegał na tym, że nie chciała zostać potraktowana tak jak inne jego dziewczyny, a Carter bardzo jej się podobał i trudno było jej grać niedostępną. Jak się można domyśleć, w końcu zostali parą, ale jak będzie się układał ich związek skoro Cassie nie umie zaufać chłopakowi, choć on się stara? Jak będzie wyglądała ich przyszłość związana również z sportową karierą Jacka? Na te pytania niestety będziecie musieli odpowiedzieć sobie sami czytając tę książkę.
The perfect game 2018-06-19 11:24:19

Zamówiłam obie dostępne części serii The perfect game. Zwłaszcza, że streszczenie pierwszej części pt. Rozgrywka wyglądało obiecująco.

'On jest rozgrywką, w którą ona jeszcze nie grała.

Kiedy Cassie poznaje w college’u Jacka, postanawia omijać go szerokim łukiem. Gwiazdor drużyny baseballowej uosabia wszystko, czego dziewczyna nie znosi w facetach – jest przystojny, uwodzicielski, pewny siebie, ma wielkie ego i… zabójczo piękne oczy. Sprawy się komplikują, kiedy Jack zaczyna zwracać na Cassie szczególną uwagę. Co tak naprawdę kryje się za jego zainteresowaniem? Czy ma ono jakiś związek z przeszłością dziewczyny? Ile można poświęcić, aby być z ukochaną osobą?

Zapnij pasy! Przejażdżka z the Perfect Game. Rozgrywka sprawi, że serce nieraz zabije ci szybciej. Czasem życie to prawdziwy rollercoaster .'


Cassie kończy college i dołącza do swojej studiującej przyjaciółki Melissy. Już podczas pierwszej imprezy poznaje Jacka, który jest gwiazdą uczelnianej drużyny baseballu i niepoprawnym podrywaczem. Każda dziewczyna to przygoda na nie więcej niż jedną noc. To już skreśla go na wstępie w jej oczach. On jest jednak nieustępliwy.
Początkowy opór dziewczyny słabnie i w końcu umawiają się na randkę. Oboje nie potrafią nikomu ufać, na co wpływ miało dzieciństwo.
Tej parze nie pomaga, transfer Jacka do Arizony, gdzie czekają różne pokusy. Wszyscy wróżą mu karierę w pierwszej lidze, więc jest łakomym kąskiem dla groupies i żądnych pieniędzy kobiet.
Każdy samotny wyjazd to morze alkoholu i piękne kobiety. Czy natura Jacka weźmie górę i zdradzi ukochaną?

Czuję się oszukana, bo opis ma niewiele wspólnego z treścią. Postacie są płytkie; Cassie jest tak naprawdę nijaka. Próba zrobienia z niej twardej, pewnej siebie dziewczyny pęka zaraz po tym jak umawia się na randkę z Jackiem. DO tego rozdmuchane problemy z dzieciństwa, jakimi jest niesłowny ojciec- to rzutuje na jej umiejętność ufania ludziom.
On natomiast ma być podrywaczem i facetem z charakterem, a wychodzi z niego mimoza. Coś chce, ale czegoś się boi i cały czas zwraca się do dziewczyny per 'Kiciu'.
Dialogi całkiem w porządku, chociaż momentami bardzo sztuczne, a wewnętrzne przemyślenia bohaterów czasami wprawiają w zażenowanie.
Bardzo dużo scen seksu; a ich opis jakoś mi nie pasuje do całości- zalatuje trochę twórczością Steell. Przez to także ciężko zaliczyć tę serię do młodziezowej.
Mam mieszane uczucia, bo z jednej strony treść nie powala na kolana, a z drugiej czyta się to lekko. Autorka na siłę chciała napisać bestseller i to ją zgubiło.

Myślę, że gdybym miała tak z dziesięć lat mniej to mogłabym być zachwycona, na ten moment takie 3/5.Patrissa 2018-09-27 21:43:12