Debiutancka powieść Paris "Za zamkniętymi drzwiami" bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła i jest to dla mnie jeden z ciekawszych thrillerów. Dlatego moje oczekiwania co do drugiej książki autorki były naprawdę dość spore. Wiedziona ciekawością czy autorce uda się ominąć klątwę drugiego tomu, z wielką niecierpliwością zabrałam się za czytanie "Na skraju załamania". I chociaż mam do tej historii kilka zastrzeżeń, to z całą pewnością stwierdzam, iż Paris nie zawodzi.
Historia rozpoczyna się ciekawie. Mamy noc, las, burzę, czujemy ten dreszczyk emocji. Autorka od pierwszych stron trzyma wysoki poziom i intryguje czytelnika wydarzeniami. Te kluczowe wypadki rozgrywają się już na samym początku, dlatego nie musimy długo czekać, aż coś się stanie. Wielkim plusem książki jest to, że napięcie w niej występujące nie jest spowodowane oczekiwaniem na zbrodnię, ale odkrywaniem kto jest zabójcą i czy w końcu dopadnie Cass. Sam wątek zanikającej pamięci sprawia, że historia siedzi w głowie i po prostu musimy dalej czytać, aby zobaczyć co się później wydarzy i czego jeszcze kobieta doświadczy.
Co do samej bohaterki miałam bardzo mieszane uczucia. Z początku nie rozumiałam, dlaczego innych blogerów tak bardzo denerwowała. Jak dla mnie była to dość pospolita postać i niczym irytującym się nie wyróżniała. Ale w środku powieści już wszystko stało się jasne. Przez pewien czas sama nie mogłam znieść jej zachowania i takiego pasywnego bytowania, bo nawet nie można tego było nazywać życiem. Ona po prostu się poddała. Trwała i oczekiwała, aż sprawa sama się rozwikła zatajając przy okazji ważne informacje i wielokrotnie kłamiąc. Niezliczoną ilość razy miałam ochotę nią potrząsnąć i powiedzieć jej najzwyczajniej w świecie, żeby się ogarnęła. Pod koniec powieści, gdy zagadka powoli się rozwiązywała, okazało się, że to zachowanie Cass było celowe i bardzo potrzebne. Bum. Nawet nie wiecie jaka byłam zdziwiona. I to nie tylko tym zabiegiem pisarki, ale również jej pomysłowością. W życiu bym nie powiedziała, że miało się zdarzyć to, co się zdarzyło. Choć czasami świtało mi w głowie o co chodzi i miałam tam jakieś domysły, szybko je porzucałam na rzecz innych sugestii Paris. Intryga jest naprawdę mistrzowska, a samo zakończenie rewelacyjne. Nie mogłam przestać czytać i odłożyć spokojnie książki na bok, pochłonęła mnie całkowicie.
"Na skraju załamania" to dobry i trzymający w napięciu thriller. Mimo, że te środkowe momenty historii, kiedy obserwujemy rozwój choroby Cass nieco się dłużą, to książka jest naprawdę warta przeczytania, zwłaszcza ze względu na zaskakujący koniec. Sam styl pisania autorki przypada do gustu. Książkę czyta się lekko i szybko, a fabuła przyciąga jak magnes. W pewnym momencie udzielił mi się nawet niepokój Cass i pochłaniałam strony z gęsią skórką. Polecam, nie tylko fanom gatunku. Ja z pewnością kupię kolejne powieści B.A.Paris :)Strefabrunetki 2018-03-04 12:25:28

RECENZJA:
Kiedy zabierałam się za książkę jak zawsze zerknęłam na Lubimy czytać 😉, to taki mój zwyczaj. Opinie czytałam przeróżne od tych z zachwytami po takie bardziej surowe.
Ja zdecydowanie należę do grupy fanów Pani Paris.
Dalej utrzymuje zdanie, że każdą jej nową książkę biorę w ciemno 🙂
"Na skraju załamania" wciąga od pierwszej strony i taki poziom utrzymuje do samego końca. Mniej więcej domyślałam się, kto może stać za całą intrygą, ale że nie była to sprawka tylko jednej osoby, tego nie przewidziałam 😳. Jakoś od samego początku zżyłam się z główną bohaterką, były momenty, że strasznie współczułam Cass. W ciągu jednej chwili jej życie wywróciło się do góry nogami.
Książka pokazuje jak bardzo możemy się mylić co do intencji drugiej osoby, że są też tacy ludzie, którzy wykorzystają nasze zaufanie w nie najlepszy dla nas sposób. Autorka pokazała jak bliska osoba może w brzydki sposób wykorzystać nasze oddanie i łatwo nami manipulować. A swoją drogą przerażające było dla mnie to, że mąż naszej głównej bohaterki czyli osoba, której powinna móc bezgranicznie ufać i liczyć na pomoc w trudnej sytuacji tak perfidnie potrafił bawić się jej uczuciami i strachem przed chorobą, która miała miejsce w jej rodzinie i której odziedziczenia Cass tak bardzo się bała.

PODSUMOWANIE:
Reasumując, mimo, że krew nie przelewa się tu litrami, trup jest tylko jeden nie nudziłam się ani chwili. Z czystym sumieniem polecam wszystkim fanom gatunku 👌🏼, a sama nie mogę doczekać się, kiedy dotrze do mnie czwarta powieść Autorki "Dylemat"🤩. Z niecierpliwością czekam na Wasze komentarze opisujące wrażenia po przeczytaniu książki.Aschlee30 2020-05-04 18:10:07