Narracja w książce jest prowadzona ze strony Sarah. Poznajemy ją jako mądrą, ambitną i zdecydowaną kobietę. Początek książki wrzuca nas w jej życiową rutynę, głównie dotyczącą pracy i dzieci, ale wraz z rozwojem wątku z chorobą stają się one tłem. Dzieci później w książce praktycznie się nie pojawiają, a mąż sporadycznie. Przy Sarah często jest jej mama, z którą nie widziała się wiele lat. Obie kobiety łączy bolesna przeszłość, niedomówienia i nie zabliźniony ból. Sarah momentami zachowywała się jak małe, naburmuszone dziecko. Nie dawała swojej mamie nawet możliwość wytłumaczenia się, czy wspólnej, szczerej rozmowy. Nie - ona uważała, że ten luksus nie należy się jej. Nie próbowała jej nawet zrozumieć. Nie usprawiedliwiam nikogo, ale uważam, że czasem warto spróbować się postawić na miejscu drugiej osoby.

Wracając do fabuły. Dalej powieść skupia się już głównie na naszej głównej bohaterce. Na staraniach o tym, by powrócić do dawnego życia. Na rehabilitacji, ćwiczeniach oraz na emocjach Sarah. Kobiecie nie zawsze było łatwo walczyć, miała chwile zwątpienia. Wcale się jej nie dziwię, bo musiała wszystkiego nauczyć się na nowo i polegać głównie na innych. Całe życie jej rodziny zostało podporządkowane jej chorobie.


Przyznam, że książka nie podobała mi się tak bardzo jakbym chciała. Chyba oczekiwałam poruszającej historii, która zrobi z moim sercem jakieś zatrzęsienie. Tu się tak nie stało.

Jednak doceniam tę powieść za to, co ze sobą niesie oraz za to, że wciągnęła mnie na tyle, że nie chciałam jej odłożyć i dzięki temu przeczytałam ją zaledwie w parę godzin. Nie ukrywam, że momentami była zwyczajnie nudna, ale udało mi się przez to przebrnąć. Mam wrażenie, że trafiłam na najsłabszą książkę tej autorki, bo kiedy pytałam czy warto sięgnąć po jej twórczość, każdy odpowiadał, że tak. Nie zamierzam skreślać jej z powodu jednej, przeczytanej przeze mnie powieści, tym bardziej, że na półce już czeka "Motyl", tak pozytywnie odebrany przez wielu czytelników.


"Lewa strona życia" to historia o tym jak dzieciństwo i rodzice wpływają na nas samych, ale również o życiu i o tym na czym ono polega. Nie na biegu, lecz na poruszaniu się po nim tak, by móc przystanąć i odetchnąć pełną piersią. Żyjemy w świecie, w którym nie mamy czasu na nic, przez co w ostatecznym rozrachunku tak naprawdę więcej tracimy niż zyskujemy. Wystarczy jeden moment aby uświadomić sobie, że straciliśmy tak wiele. Red Girl Books 2018-04-17 18:55:55