Armagnac Jardiceux pochodzi z plantatorskiej rodziny z Luizjany. Jego babka pragnęła, aby został światowym dżentelmenem, a nie zwykłym farmerem jak jego ojciec. Dlatego Armagnac wyjeżdża do Londynu, gdzie ma odebrać ekonomiczne wykształcenie, a potem udać się do majątku swojego dziadka, gdzie przez dwa lata miałby prowadzić jego winnicę, by następnie powrócić do domu i pomnożyć rodzinny majątek. Jednak mężczyzna do domu już nigdy nie powraca. Wojna secesyjna pustoszy Południe, a rodzinne bogactwo Armagnaca topnieje. Mężczyzna musi przerwać studia, bo nie ma czym za nie zapłacić. W 1868 roku zostaje sierotą, która pomimo zdobytego wykształcenia nie ma nic, oprócz swojego talentu jakim jest granie na pianinie. Mężczyzna topi swoje smutki w alkoholu, aż pewnego dnia spotyka skrzypka Lothara oraz jego mecenasa lorda Huntingtona. Obydwoje otwierają przed nim świat pełen splendoru, który nie tak dawno został mu odebrany. Jednak jaką cenę będzie musiał za to zapłacić?

"(...) Odzyskał pan wolność, choć nie wiedział pan, że był niewolnikiem, niewiele różniącym się od tych, którzy pracowali na waszych polach. Różniło was jedynie to, że pan nie sprzeciwiał się tej niewoli i poddał jej, nie mogąc nic zmienić".

Przyznam, że podchodziłam do tej książki dosyć sceptycznie. Jeszcze nigdy nie sięgałam po powieść, która w jakiś sposób może być kontrowersyjna dla innych czytelników. Obawiałam się trochę tego jak ja sama ją przyjmę. Jednak wcale nie było tak źle. Autorka wplotła do fabuły wątek homoseksualizmu, który wbrew pozorom nie dominuje całej historii. Pojawiają się tu sceny łóżkowe, czasem są to orgie, ale pomimo swojej częstotliwości nie są one długie. Agata Suchocka ma lekki styl pisania, wszystko, co opisuje jest napisane w piękny sposób, sprawiając, że lektura tej książki niesie ze sobą odrobinę magii. Nie brakuje tu odrobiny akcji oraz ukazania realiów tamtych czasów. Agata Suchocka bardziej skupiała się na rozterkach uczuciowych głównego bohatera. Od początku do końca jesteśmy świadkiem jego przemiany, która jest dosyć wyraźna.

"Woła mnie ciemność" nie jest książką, która zrobiła na mnie efekt wow, ale przyjemnie spędziłam przy niej czas. Książkę czytało mi się dosyć szybko i pomimo nie najlepszego początku, wciągnęła mnie. Nie polubiłam się z bohaterami, którzy jak dla mnie byli bezbarwni, ale autorka ma u mnie plus za to, że stopniowo rozwijała ich znajomość. Nie zabraknie tu pasji, miłości, przyjaźni, nienawiści, mroku - a w tym wszystkim wszechobecnej muzyki. To historia o stracie, zagubieniu się, o dostosowywaniu się, ale również o sekretach i tajemnicach. Świat w niej przedstawiony jest pełen luksusu, ale również zepsucia. Sięgając po tę książkę trzeba mieć na uwadze to, żeby nie podchodzić do niej z uprzedzeniami. Red Girl Books 2018-02-13 10:04:06

Książka ta jest specyficznym połączeniem mrocznej ale jednocześnie bardzo klimatycznej atmosfery, która nie opuszcza czytelnika do ostatniej strony. Przedstawia ona losy Armagnac’a Jardineux, pianisty i inteligenta, mężczyzny, który pomimo dorastania w zamożnej rodzinie, dotyka dna i topi smutki w alkoholu. Dzięki nowo zawiązanej znajomości z Lotharem trafia do domu mecenasa Lorda Huntingtona, który to pokazuje całkowicie inny świat, dla młodych, przygnębionych swoim losem chłopców. Postać Lorda Huntingtona jest owiana tajemnicą. Czytelnik do końca nie jest pewien jego osoby. To pozytywnie wpływa na ogólny klimat występujący w powieści, dodatkowo akcja ma miejsce w dziewiętnastowiecznym Londynie – przedstawia ówczesne poglądy, zasady i mentalność osób żyjących w tamtych czasach, co podwaja emocje u czytelnika i sprawia, że książka jest wręcz pochłaniana. Autorka w bardzo dosadny sposób pokazuje, że wtedy, jak i w czasach teraźniejszych, nie mamy nic za darmo. Jardineux musiał ponieść bardzo wysokie koszty, za to, że Lord wprowadził go do lepszego, luksusowego świata. Pomimo tego, że ta książka zaliczana jest do powieści wampirycznych, zdecydowałam się ją przeczytać. Nie jest to do końca lubiany przeze mnie gatunek, jednak ta książka ma w sobie pewną magię. Nie wiem czym jest to spowodowane, możliwe, że to ta czarująca muzyka, dźwięki skrzypiec i fortepianu, które są nieodłącznym elementem tej powieści. Muszę jednak zaznaczyć, że nie jest to książka odpowiednia dla każdego, bo choć zachęca Was ten czarujący klimat, to jednak aby zrozumieć tę powieść należy, jak już wspomniałam, mieć sporą tolerancję na takie aspekty jak homoseksualizm, biseksualizm… Ogólnie, książka zbudowana jest na tych filarach. Dla niektórych osób może okazać się za mocna, lub za szokująca aby przebrnąć przez wszystkie strony. Książkę zaliczam do bardzo odważnych i zdecydowanie nadaje się dla ogromnie lubiących wyzwania - dojrzałych czytelników. Nie jest to typowa powieść z pięknym, słodkim romansem w tle. Autorka w ryzykowny sposób przedstawia wymyśloną rzeczywistość, porusza tematy, które niejednego przerażą lub zgorszą.Katarzyna Kat 2018-02-13 21:22:06

"Woła mnie ciemność" mogę z czystym sumieniem polecić. Dostałam od tej pozycji wszystko czego oczekiwałam. Tym, którzy tak jak ja kiedyś zaczytywali się w książkach Anne Rice, i uważają Lestata czy Louisa za absolutnie bezkonkurencyjnych krwiopijców w literaturze, ta książka powinna przypaść do gustu. Anna Suchocka pisze bardzo dobrze, plastycznie i posługuje się pięknym językiem. Prowadzi fabułę dając poznać bohaterów i ich motywacje. Ja mam słabość do takich destrukcyjnych postaci jak Armagnac czy Lothar. To pięknie napisana i pełna emocji historia o upadku moralnym, i utracie człowieczeństwa, również w dosłownym tego słowa znaczeniu. Okładka obiecuje nam zwroty akcji, mi ich jednak trochę zabrakło- plot twist był raczej do przewidzenia, szybko domyślamy się kim jest tajemniczy Lord Hunington, ale i tak z przyjemnością poznałam jego historię. Zapomnijcie o świecących w słońcu, wegetariańskich, romantycznych , czy noszących magiczne pierścienie wampirach. One popsuły ten cudowny gatunek, ja uwielbiam te mroczne, silne, tajemnicze nocne drapieżniki, dla których jedyną granicą jest wschodzące słońce.BookBeast 2018-02-14 20:56:33

Kontrowersyjna książka poświęcona problematyce homoseksualizmu wśród mężczyzn. Niezwykle emocjonalna, pełna erotycznych opisów, sprawia, że trudno się od niej oderwać. To nie jest kolejny erotyk, to historia, która jest ważna w dyskusji o homoseksualizmie na świecie. Polecam wszystkim dorosłym i dojrzałym czytelnikom.#MALINOWSKAK 2018-03-24 19:44:17